Περιεχόμενα
«Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε στα περασμένα» τραγουδούσε ο Τόλης Βοσκόπουλος και τώρα που γράφτηκε το φινάλε της ζωής του, για όλους όσοι μένουν πίσω, οι αναμνήσεις είναι αυτές που θα τους συντροφεύουν για όσο διαρκέσει η δική τους ζωή. Η Άντζελα Γκερέκου, η επί 25 χρόνια συνοδοιπόρος του, και η κόρη τους Μαρία θα έχουν φυσικά δικές τους μοναδικές αναμνήσεις για αυτόν τον τόσο επιβλητικό καλλιτέχνη.
Ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Πρίγκιπας του ελληνικού πενταγράμμου, γεννήθηκε στο ξεκίνημα της κατοχής, στις 26 Ιουλίου του 1940 και μάλιστα σε μια γειτονιά της Αθήνας από τις πιο φτωχές, στην Κοκκινιά. Η φτώχια ήταν ακόμα μεγαλύτερη στο δικό του σπιτικό, καθώς μεγάλωσε μαζί με 11 αδερφές, όλες μεγαλύτερες του.
Δεν χρειάστηκε πολύ καιρό για να καταλάβει τι είναι αυτό που του αρέσει, αυτό που τον γοητεύει. Από τα 10 του κιόλας έτη, έπαιρνε την κιθάρα και έβγαινε στους δρόμους για να κάνει καντάδες, στις οποίες συνδύαζε το τραγούδι με το υποκριτικό σκέρτσο. Μουσική και μπάλα ήταν η ζωή του. Αντιθέτως, το σχολείο δεν ήταν και τόσο. Μόλις ολοκλήρωσε το δημοτικό, φοίτησε στη Γαλλική Σχολή Saint Paul, αλλά αυτό κράτησε μέχρι τα 15 του όταν και η διαγωγή του τον έκανε ανεπιθύμητο σε όλα τα σχολεία. Ενας τσακωμός με συμμαθητή του τον απέβαλλε από το σχολείο το οποίο μπορούσε να ζητήσει την αποβολή του από όλα τα σχολεία. Άλλωστε, σε εκείνες τις εποχές, αν το χαρτί σου έγραφε «διαγωγή επίμεμπτη», τότε έκλειναν όλες οι πόρτες.
Έτσι, ο Τόλης Βοσκόπουλος αναγκάστηκε να ακολουθήσει μια από τις αδερφές του στην Αίγυπτο και να ολοκληρώσει εκεί τη σχολική του φοίτηση. Μόλις έγινε 18 επέστρεψε στην Ελλάδα και έβαλε πλώρη για να ακολουθήσει το όνειρο του. Παραδόξως, τότε δεν είχε στο μυαλό του τόσο το τραγούδι όσο την ηθοποιία.
Πολύ γρήγορα, σε ηλικία μόλις 19 ετών, το 1959, βρέθηκε στον θίασο της παράστασης «Κάθε καρυδιάς καρύδι» στο Μετροπόλιταν, όπου γνώρισε τη Στέλλα Στρατηγού, την πρώτη του γυναίκα, και μέσα σε ένα χρόνο παντρεύτηκαν. Δεν είχαν όμως λεφτά και ζούσαν από τη σύνταξη της μητέρας της. Εκείνη την εποχή έγινε φίλος με τον Κώστα Χατζηχρήστο που έδινε παραστάσεις στο απέναντι θέατρο και από τότε ήταν αχώριστοι.
Τότε ο Τόλης Βοσκόπουλος έκανε κάτι πολύ τολμηρό για ένα παιδί 21-22 ετών και αγόρασε το Περοκέ με δανεικά λεφτά πιστεύοντας ότι η επιτυχία θα έρθει γρήγορα και θα μπορέσει να ξεχρεώσει άμεσα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Η οικονομική καταστροφή και η στιγμή που σκέφτηκε να αυτοκτονήσει
«Τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου ήταν πολύ δύσκολα. Κάθε μέρα που περνούσε απογοητευόμουν όλο και περισσότερο. Βιαζόμουν να φτάσω αλλά η μέρα της αναγνωρίσεως δεν ερχόταν! Το καλοκαίρι λοιπόν του 1962 έκανα δική μου επιχείριση στο «Περοκέ» μ’ ένα μιούζικαλ. Εκεινή την εποχή όμως μεσουρανούσε ο Χατζιδάκις και στην σκηνή! Είχα διαλέξει άσχημη στιγμή. Ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Έχασα 880.000 δραχμές που δεν ήταν δικές μου, ήμουν κατεστραμμένος. Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω» θα αποκαλύψει μερικά χρόνια αργότερα.
Παρόλη την οικονομική καταστροφή, το 1963 κάνει ακόμα μια προσπάθεια με μια παράσταση με τον Λυκούργο Μαρκέα, ο οποίος ανακαλύπτει φωνητικό ταλέντο στον Τόλη και μεσολαβεί για να υπογράψει συμβόλαιο στην Columbia και μάλιστα για δύο χρόνια. Σε αυτό το διάστημα όμως η εταιρεία δεν τον φώναξε ποτέ για να του αναθέσει κάποιο τραγούδι.
Σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό Φαντάζιο το 1969, είχε χαρακτηρίσει αυτά τα χρόνια τα χειρότερα της ζωής του.
«Εκείνη η περίοδος ήταν η χειρότερη της ζωής μου. Είχα φύγει για τουρνέ και μάλιστα με πολύ καλό μεροκάματο 130 δραχμες την βραδιά. Ένας από τους θιασάρχες μου ενθουσιασμένος από την δουλειά μου, μου υποσχέθηκε ότι θα με κρατήσει στον θιασό του και στην Αθήνα με τον ίδιο μισθό! Όταν όμως γυρίσαμε στην Αθήνα όχι μόνο δεν με πήρε αλλά μου φερθηκε και με τον πιο απαίσιο τρόπο. Η αποτυχία μου στο Περοκέ μου δημιουργούσε ακόμη προβλήματα. Τον παρακάλεσα να με πάρει για όσα λεφτά ήθελε. Μου απάντησε “Όταν βρε Τόλη έρχεται εδώ ο Κακκαβάς, με σπορ αυτοκίνητο, χρυσό μπρελόκ για κλειδιά και χρυσή ταμπακιέρα και μου ζητάει δουλειά τι να σε κάνω εσένα;”».
Το 1964 φεύγει στην Αμερική με τη Στέλλα και την Αλέκα Στρατηγού, όμως κι εκεί οι ελπίδες του δεν βγαίνουν αληθινές. Επιστρέφει το 1965, ενώ είχε χωρίσει με τη Στέλλα, και ασχολήθηκε με τις live εμφανίσεις, πρώτα το Καράβι της Μπελίντας και μετά στο Μοστρού. Κι εκεί όμως βίωσε αποτυχίες, οι οποίες κατά τα λεγόμενα του, τον επηρέασαν τόσο ώστε δε μπορούσε να πει σωστά κανένα τραγούδι.
Άλλος στη θέση του θα τα είχε παρατήσει εντελώς. Τότε, ο Τόλης Βοσκόπουλος αποφάσισε να ακολουθήσει άλλο μονοπάτι και να γράψει τραγούδια. Πρώτα η Καίτη Γκρέι και μετά η Δούκισσα τραγούδησαν δικές του συνθέσεις και μέσα από τις εμφανίσεις του ως μπουζουκτσής στη Νεράιδα και τον Βράχο, ο Τόλης είδε το πρώτο φως με την επιτυχία του δίσκου «Μ΄ έμαθες να σ΄αγαπώ». Το πρώτο βήμα είχε γίνει.
Με τον δίσκο «Αναμνήσεις» κατάφερε να έρθει σε επαφή με τον Γιώργο Ζαμπέτα και αυτή ήταν η γνωριμία και η συνεργασία που του άνοιξε όλες τις πόρτες. Τα τραγούδια του γίνονταν ανάρπαστα και σύντομα ήρθαν οι κινηματογραφικές προτάσεις για τις ταινίες «Συντριμιά τα ονειρά μας», «Μείνε κοντά μου αγαπημένε» η «Αγωνία» που τον καθιέρωσαν και ως ηθοποιό. Ο ομότιτλος δίσκος του μάλιστα (Αγωνία) ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις, μυθικό νούμερα για εκείνη την εποχή, στα τέλη του ’60 και στις αρχές του ’70.
Ο Ζαμπέτας θα πει τότε για εκείνον «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα όταν ανεβαίνεις σου λέει: Φάε με για θα σε φάω. Να ‘ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».
Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του που υπήρξαν εποχές στις οποίες νέοι τραγουδιστές έσπαγαν τα δόντια τους για να μοιάζει η οδοντοστοιχία τους με αυτή του Τόλη, που ήταν χαρακτηριστική.
Εκείνο που είχε ο Τόλης κι ήταν σπάνιο, αφορούσε στην αποδοχή των συναδέλφων του. Όταν ο Γιάννης Πάριος σε αποκαλεί τον «μοναδικό σταρ στην Ελλάδα» και σε παινεύει ο Ζαμπέτας, τι άλλο μπορείς να ζητήσεις;
Η λαοθάλασσα έξω από το θέατρο που έπαιζε με τη Λάσκαρη
Από κει και μετά ακολούθησαν πλήθος συνεργασιών για τον Τόλη Βοσκόπουλο, κινηματογραφικά και θεατρικά με τη Ζωή Λάσκαρη και μουσικά με τη Μαρινέλλα, δύο γυναίκες με τις οποίες συνδέθηκε ερωτικά, και πλήθος δίσκων και ταινιών. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέχρι και το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ο Τόλης Βοσκόπουλος κινήθηκε κυρίως μουσικά, ενώ υποκριτικά συμμετείχε σε μιούζικαλ παραγωγές όπως το Μαριχουάνα Στοπ του Γιώργου Βάλαρη το 2019.
Προηγούμενες θεατρικές του δουλειές που έκαναν επιτυχία ήταν τα μιούζικαλ «Οι Εραστές Του Ονείρου» το 1972 μαζί με τη Ζωή Λάσκαρη, «Τραγούδα Θεατρίνε» το 1978 με τη Μαρία Αλιφέρη και «Ήρθες Σαν Όνειρο» με την Άντζελα Γκερέκου, που περιέγραφε τη γνωριμία τους.
Από την θεατρική του πορεία, η ιστορία που έχει γίνει αστικός μύθος αφορά στην κοσμοσυρροή που έγινε έξω από το θέατρο που εμφανιζόταν με τη Λάσκαρη, την περίοδο του έρωτα τους. Τότε, είχαν μαζευτεί περί τις 10.000 κόσμου για να τους δουν.
Η συνεργασία του με τον Στράτο Διονυσίου
Η συνεργασία του με τον Στράτο Διονυσίου καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση γιατί ήταν η μοναδική που συνεργάστηκε με άντρα τραγουδιστή και έκανε τέτοιο πάταγο. Δεν είναι μόνο ότι ο Τόλης του έγραψε το τραγούδι Αποκοιμήθηκα – το τραγούγησε και ο Βοσκόπουλος σε δίσκο του του 1985 – λίγο μετά την αθώωση του Διονυσίου από τις δικαστικές αρχές για την κατοχή όπλου και ναρκωτικών και την αποφυλάκισή του.
Στην ιστορία έχει μείνει η συνεργασία του με τον Διονυσίου τη δεκαετία του ’70 γιατί όταν οι 2 καλλιτέχνες τραγουδούσαν στη Θεσσαλονίκη, ένα απόγευμα αποφάσισαν να πάνε να παίξουν μπιλιάρδο. Η αγάπη του κόσμου για τα λαϊκά είδωλα ήταν τόσο μεγάλη που μέσα σε λίγη ώρα έξω από τη καφετέρια είχαν μαζευτεί 17.000 θαυμαστές.
Ο Τόλης Βοσκόπουλος και οι γυναίκες
Εκτός από τη Στέλλα Στρατηγού που αναφέρθηκε στην αρχή, ο Τόλης Βοσκόπουλος συνδέθηκε ερωτικά με τη Δούκισσα και τη Ζωή Λάσκαρη και έκανε ακόμα τρεις γάμους. Παντρεύτηκε με τη Μαρινέλλα το 1973 και έμειναν μαζί ως το 1981, μετά το 1990 παντρεύτηκε με τη Τζούλια Παπαδημητρίου και χώρισαν το 1996, για να παντρευτεί την ίδια χρονιά την Άντζελα Γκερέκου, με την οποία ήταν μαζί 25 χρόνια και έκαναν τη Μαρία το 2001, η οποία μάλιστα σε ηλικία 20 ετών κάνει τα πρώτα της βήματα ως ηθοποιός, συμμετέχοντας στη σειρά Τα Καλύτερα Μας Χρόνια στην ΕΡΤ.
Φυσικά, η Άντζελα Γκερέκου είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής του ή καλύτερα ένα άλλο, ολόκληρο βιβλίο, με το οποίο συμπορεύτηκαν για δυόμιση δεκαετίες με διακριτικότητα και χωρίς ο Τόλης να την καπελώσει με το μέγεθος του, αποδεχόμενος προϊόντος του χρόνου ότι είχε γίνει κι αυτή μια ξεχωριστή οντότητα λόγω της πολιτικής της διαδρομής.
Τα τελευταία χρόνια, ο Τόλης Βοσκόπουλος είχε πιο διακριτική παρουσία στα μουσικά δρώμενα, αρκούμενος σε μια συνεργασία με τον Αντώνη Ρέμο το 2011-2012 και στη συνέχεια για 2 σεζόν εμφανιζόταν στο Baraonda, αποδεικνύοντας ακόμα και στα τελειώματα ότι έκανε πάντα το διαφορετικό και μπορούσε να ανταποκριθεί στις τάσεις της εποχής, όπως το έκανε τη δεκαετία του ’80 που άφησε τις μουσικές σκηνές και εμφανιζόταν σε ντίσκο!
Ο Πρίγκιπας, ο σταρ, το ποπ είδωλο. Αυτός ήταν ο Τόλης Βοσκόπουλος…
