Όταν ο Tom Stoltman έσκυψε για να σηκώσει το πέμπτο και τελικό βάρος- το Atlas Stone- μια σφαίρα 210 κιλών (ελαφρώς βαρύτερη από ένα κλασικό πιάνο) και εν τέλει το σήκωσε στον ώμο του, ήξερε πως με αυτό του το κατόρθωμα θα κέρδιζε τον τίτλο του «Πιο Δυνατού Strongman».
Η μεγάλη νίκη έγινε στην τελευταία άρση, στην τελική δοκιμασία, έπειτα από μια εβδομάδα σκληρών δοκιμασιών, σχεδιασμένων να ωθούν στα άκρα τα ανθρώπινα όρια. Οι δοκιμασίες, περιλάμβαναν την ώθηση τρένου 20 τόνων, «καθίσματα» με άρση 320 κιλών με συνεχόμενες επαναλήψεις, μέχρι ρίψη στύλου 33 κιλών.
Στο τέλος των αγώνων, ο τίτλος ήταν ανάμεσα σε δύο φιναλίστ: τον υποψήφιο για το 2020, Stoltman, από την Σκωτία και τον Brian Shaw, ο οποίος είχε κερδίσει τον τίτλο επί τέσσερα συναπτά έτη.
Ο «Πιο Δυνατός Strongman», έχει ακόμη έναν λόγο να είναι περήφανος για το κατόρθωμα του. Ο Stoltman πάσχει από αυτισμό. Μια ιδιαιτερότητα που δημιουργεί προκλήσεις στις κοινωνικές επαφές, την επικοινωνία και την έκφραση συναισθημάτων.
«Μεγαλώνοντας δεν καταλάβαινα την ιδιαιτερότητα μου. Όλες μου οι συμπεριφορές και οι πράξεις μου, μέσα στο σπίτι μου αλλά και εκτός, προς τους γονείς, τα αδέλφια μου κλπ., πίστευα πως είναι φυσιολογικές.»
Όταν ο Stoltman μπήκε στην εφηβεία, η κοινωνική του διάδραση αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις, μέχρι που κάτι του έκανε κλικ και αποφάσισε να το εξομολογηθεί στους πιο κοντινούς του φίλους στο σχολείο.
Τα αδέρφια Stoltman είναι αυτιστικά και έχουν κυριαρχήσει στα Strongman
«Σηκώθηκα και είπε στους επτά ή οκτώ κολλητούς μου: Κοιτάξτε, έχω αυτισμό. Και εκείνοι μου είπαν: Κοίτα, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με αυτό. Θα συνεχίσουμε να σε αγαπάμε για αυτό που είσαι. Ένιωσα φυσιολογικός ανάμεσα σε ανθρώπους και όλοι μου συμπεριφέρονταν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Εκείνη τη μέρα, μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος και ένιωσα φυσιολογικός»
Σύντομα, ο έφηβος Stoltman, ακολούθησε τα βήματα του μεγαλύτερου του αδελφού Luke, ο οποίος ήδη διαγωνιζόταν σε αγώνες strongman σε τοπικό γυμναστήριο.
Ο ίδιος δηλώνει πως ήταν ένα κοκαλιάρικο αγόρι, χωρίς πολλή αυτοπεποίθηση, όταν ο αδελφός του Luke, τον προέτρεψε να τον ακολουθήσει στο γυμναστήριο. Όταν ωστόσο ξεκίνησε τις προπονήσεις, στην αρχή μισούσε την όλη διαδικασία. Τον άγχωνε το γεγονός πως οι άνθρωποι τον κοιτούσαν. Ωστόσο, πίεσε τον εαυτό του να συνεχίσει, πάντα με την προτροπή του αδελφού του.
Παρά τα πνευματικά, σωματικά και συναισθηματικά εμπόδια που αντιμετώπισε, ο Stoltman κατάφερε να τα ξεπεράσει και να πετύχει τους στόχους του. Το ταξίδι του προς τον τίτλο που τόσο επιθυμούσε, του έδωσε μια θετική οπτική στον τρόπο με τον οποίο βλέπει τη ζωή, κάτι που θέλει να μεταδώσει και σε άλλους ανθρώπους με αυτισμό.
«Πάντα λέω στα νεαρά παιδιά και στους γονείς τους, να χρησιμοποιούν τον αυτισμό σαν μια υπερδύναμη. Ξέρεις, είμαστε διαφορετικοί. Αυτό όμως μπορεί να θεωρηθεί πλεονέκτημα έναντι των ανθρώπων που δεν φέρουν κάποια ιδιαιτερότητα. Εμείς έχουμε μια υπερδύναμη που εκείνοι δεν έχουν.»
Πηγή: CNN
