Περιεχόμενα
Το πλούσιο προάστιο του Φοίνιξ πνιγόταν στη ζέστη της ερήμου Sonoran, πασπαλισμένο με πολυτελή θέρετρα και γεμάτο χιονοπούλια, είναι η περιοχή που οι ντόπιοι της Αριζόνα αποκαλούν Κοιλάδα του Ήλιου.
Η 29η Ιουνίου 1978 πιθανότατα ξεκίνησε όπως σχεδόν όλες οι καλοκαιρινές μέρες του Scottsdale -οι θερμοκρασίες σκαρφάλωσαν πάνω από τους 38C μέχρι το μεσημέρι και καλοντυμένοι κάτοικοι κατέφυγαν στις καλά κλιματιζόμενες βίλες τους, αφήνοντας τους μεγάλους δρόμους άδειους σαν να πρόκειται για μία πόλη-φάντασμα. Δεν τελείωσε όμως έτσι…
Ανταποκρινόμενοι σε ένα κάλεσμα από ένα από τα συγκροτήματα διαμερισμάτων της πόλης, οι τοπικοί αστυνομικοί ήρθαν αντιμέτωποι με μία ασυνήθιστη εικόνα για το Scottsdale: Σε ένα αμυδρά φωτισμένο διαμέρισμα στον πρώτο όροφο, βρήκαν το χτυπημένο σώμα ενός 49χρονου άνδρα, χωρίς να φορά πουκάμισο, ξαπλωμένο στο κρεβάτι, με δύο τεράστιες εκδορές πάνω από το αριστερό του αυτί και ένα ηλεκτρικό καλώδιο δεμένο γύρω από το λαιμό του.
Ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν σε καλή φόρμα και είχε ελαφρώς γκριζαρισμένα μαλλιά, ωστόσο το αίμα είχε εξαφανίσει τις περισσότερες λεπτομέρειες. Κηλίδες αίματος είχαν εκτοξευτεί στον τοίχο και στο ταβάνι. Είχε χάσει τόσο αίμα, που το μαξιλάρι του θύματος ήταν κατακόκκινο.
Αφού οι αστυνομικοί ενημερώθηκαν ότι το διαμέρισμα είχε μισθωθεί στο κοντινό Windmill Dinner Theatre, ζήτησαν από τον διευθυντή του θεάτρου Εντ Μπεκ να αναγνωρίσει το πτώμα.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αναγνωρίσω από τη μία πλευρά», είπε ο Μπεκ στον Τύπο. «Η άλλη πλευρά, ναι, ήταν αναγνωρίσιμη» διευκρίνισε.
Το άγρια χτυπημένο πτώμα ήταν κάποτε ο Μπομπ Κρέιν, ένας τηλεοπτικός αστέρας, γνωστός σε εκατομμύρια ως ο σοφός χαρακτήρας της κωμικής σειράς «Hogan’s Heroes» της δεκαετίας του 1960.
Η φρικτή δολοφονία του Κρέιν αποκάλυψε όμως ότι δεν ήταν εξίσου σοφός όπως ήταν μπροστά στις κάμερες, όταν βρισκόταν πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η άλυτη ακόμη δολοφονία του αινιγματικού ηθοποιού -με τους δεσμούς της με έναν σκοτεινό κόσμο που περιλάμβανε εθισμούς σε ουσίες, σεξ και πορνογραφία- δημιούργησε ένα μύθο, έγινε έμπνευση για μια ταινία του 2002, τουλάχιστον για πέντε βιβλία, τρεις ενδελεχείς έρευνες και έναν τεράστιο ιστό αράχνης από εικασίες.
Η μπερδεμένη πλευρά της ζωής του Κρέιν δεν είναι μυστήριο. Η εμμονή του με το σεξ πλήγωσε την καριέρα του και πιθανότατα τον σκότωσε.
Ο γιος του ηθοποιού, Ρόμπερτ, θυμάται ότι το καμαρίνι του πατέρα του ήταν «πορνογραφικό κέντρο», όπου ο σταρ είχε φυλαγμένες φωτογραφίες Polaroid, αρνητικά και πορνογραφικές ταινίες.
Πολύ πριν συναντήσει το τέλος του στην άκρη του Φοίνιξ, ο Μπομπ Κρέιν είχε βυθιστεί από τα ύψη του Χόλιγουντ σε μια ιδιαίτερα σκοτεινή κόλαση της showbiz.
Αλλά για όσους τον αγάπησαν, είναι τα αναπάντητα ερωτήματα που στοιχειώνουν την σκέψη τους.
«Είναι όλα καλυμμένα με ένα πέπλο “ομίχλης”», εξηγεί ο Ρόμπερτ, ο 68χρονος συγγραφέας του «Sex, Celebrity» και «My Father’s Unsolved Murder». «Και όταν λέω “ομίχλη”, εννοώ αδιέξοδο, μία λέξη που μισώ. Αλλά δεν υπάρχει αδιέξοδο, όταν ζεις προσπαθώντας να ξεδιαλύνεις ένα θάνατο για όλη σου τη ζωή».
Τη δεκαετία του 1960, οι sitcoms με άστοχα αστεία που υπογραμμίζονταν με τυποποιημένα γέλια ήταν ο κανόνας, αλλά μόνο ένας τόλμησε να αναμίξει αυτή την αυθάδεια με τους ναζί.
Ωστόσο, όταν έκανε το ντεμπούτο του στο CBS το φθινόπωρο του 1965, το «Hogan’s Heroes» η επιτυχία της βραδινής ζώνης.
Με έμπνευση από ταινίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως το «The Great Escape» (1963) και αρκετή χαλαρότητα, το «Heroes» παρουσίασε ένα ετερόκλητο σύνολο κρατουμένων σε ένα γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου που υπερίσχυε των ανίκανων στρατιωτικών του Τρίτου Ράιχ, μια κωμική σειρά που κράτησε το τηλεοπτικό κοινό καθηλωμένο για έξι ολόκληρες σεζόν.
Στην πορεία, έκανε γνωστό τον Κρέιν, ο οποίος έπαιζε τον εφευρετικό συνταγματάρχη Ρόμπερτ Χόγκαν.
Πριν βγει μπροστά στην κάμερα, ο γεννημένος στο Κονέκτικατ Κρέιν έκανε όνομα ως ραδιοφωνικός παρουσιαστής, παίρνοντας συνεντεύξεις από τη Μέριλιν Μονρόε, τον Μπομπ Χόουπ και τον Τσάρλτον Ίστον στο ραδιοφωνικό σταθμό-ναυαρχίδα του CBS, L.A., KNX.
Αφού ο θρυλικός τηλεοπτικός συγγραφέας Καρλ Ράινερ εμφανίστηκε στη ραδιοφωνική εκπομπή του Κρέιν, πρόσφερε στον Κρέιν μία γκεστ εμφάνιση για να υποδυθεί το φιλάρεσκο σύζυγο στο «The Dick Van Dyke Show». Αυτό οδήγησε σε μια μόνιμη θέση καθώς υποδυόταν τον ανεύθυνο οδοντίατρο στο «The Donna Reed Show».
Όταν ο ατζέντης του έστειλε στον Κρέιν το σενάριο για το «Heroes», ο ηθοποιός το θεώρησε δράμα. «Μπομπ, τι λες;» τον ρώτησε ο ατζέντης, σύμφωνα με το βιβλίο του Ρόμπερτ που κυκλοφόρησε το 2015 και αναφερόταν στη ζωή του πατέρα του. «Είναι κωμωδία. Αυτή είναι η αστεία πλευρά των ναζί».
Ο Κρέιν δεν ήταν ο μόνος που μπερδεύτηκε. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει μόλις 20 χρόνια πριν από την πρεμιέρα του sitcom, ένα τραύμα γενοκτονίας ήταν ακόμη ζωντανό στη μνήμη εκατομμυρίων.
Και ήταν ακόμη πιο περιπλεγμένα τα πράγματα, καθώς τρεις από τους αστείους φασίστες των Ηρώων -ο Βέρνερ Κλέμπερερ (Συνταγματάρχης Κλινκ), ο Τζον Μπάνερ (λοχίας Σουλτς) και ο Λέον Άσκιν (Στρατηγός Μπούρκχαλτερ)- ήταν Εβραίοι που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, ενώ ο Ρόμπερτ Κλάρι (δεκανέας ΛεΜπο) είχε φυλακιστεί φυλακίστηκε στο Μπούχενβαλντ και είχε χάσει τους γονείς του στο Άουσβιτς.
Ωστόσο, ο Κλάρι, το μόνο ζωντανό μέλος του καστ, δεν απολογήθηκε ποτέ για αυτό. «Ήταν καλογραμμένο, καλοσκηνοθετημένο και καλοπαιγμένο», δήλωνε ο 93χρονος, του οποίου το τατουάζ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, με τα στοιχεία A5714, ήταν ακόμα ορατό στον αριστερό του βραχίονα.
«Ήταν μια υπέροχη ομάδα για να συνεργαστείς. Ο Μπομπ δεν είπε ποτέ: “Γεια, είμαι ο Χόγκαν και είμαι το αστέρι”» είχε προσθέσει. Όμως ο Κρέιν ήταν σταρ και η φήμη του επέτρεπε να ικανοποιεί τις ακόλαστες ορέξεις του.
Σεξ, ναρκωτικά και πορνό
Παντρεμένος με την αγαπημένη του στο γυμνάσιο Αν Τερζιάν και πατέρας τριών παιδιών (του Ρόμπερτ και των δύο αδερφών του Ντέμπορα και Κάρεν), ο ηθοποιός χρησιμοποίησε τη διασημότητά του για να συνευρεθεί με γυναίκες και στη συνέχεια τις φωτογράφιζε γυμνές και έφτιαχνε συλλογή με τις γυμνές τους φωτογραφίες.
«Δεν υπήρχαν ναρκωτικά, κανένας εξαναγκασμός, τίποτα από όλα αυτά», εξηγεί ο Ρόμπερτ. «Οι γυναίκες απλώς τον συμπαθούσαν ή τον έβρισκαν όμορφο, ή ο,τιδήποτε άλλο και έτσι συνδέονταν μαζί του» προσθέτει.
Βοηθός του Κρέιν στις σεξουαλικές και κινηματογραφικές του ακολασίες ήταν ο Τζον Χένρι Κάρπεντερ, ένας πωλητής εξοπλισμού βίντεο από τη Sony, ο οποίος ήταν φίλος με το μέλος του καστ του «Hogan’s Heroes» (και μελλοντικού οικοδεσπότη του Family Feud) Ρίτσαρντ Ντόουσον.
Αυτός βοήθησε τον Κρέιν να αποκτήσει ερωτικά gadget και να καταγράφει και να φτιάχνει ερωτικά βίντεο πολύ καιρό πριν από τη «γέννηση» του διαδικτυακού πορνό.
Όταν ρωτήθηκε για τον εθισμό του συμπρωταγωνιστή του, ο Κλάρι είχε απαντήσει: «Ποιος νοιάζεται; Αυτό είναι πρόβλημά του. Γιατί να σπαταλώ το χρόνο μου λέγοντας: “Πώς τολμάς να σου αρέσουν οι κυρίες;”. Αυτό είναι χαζό, δεν θα το σκεφτόμουν. Το μόνο που σκεφτήκαμε ήταν ότι η ζωή σου είναι η ζωή σου -αρκεί να κάνεις τη δουλειά σου σωστά».
Η σεξουαλική συμπεριφορά του Κρέιν ωστόσο επηρέασε άλλους συμπρωταγωνιστές του. Είχε σχέση με την ηθοποιό Σίνθια Λιν, η οποία υποδύθηκε τη ζωηρή Χέλγκα, τη γραμματέα του Κλινκ στην πρώτη σεζόν της σειράς «Hogan’s Heroes», στη συνέχεια σύναψε σχέση με την αντικαταστάτριά της Πατρίτσια Όλσον, η οποία επιλέχθηκε για να παίξει τον ίδιο ρόλο της Χίλντα τον επόμενο χρόνο.
Η Όλσον, που χρησιμοποιούσε το καλλιτεχνικό όνομα Σίγκριντ Βαλντίς, έγινε η δεύτερη σύζυγος του Κρέιν το 1970 (λίγο μετά το διαζύγιό του με την Τερζιάν).
Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τον Σκοτ και την Ανμαρί. Αλλά η Όλσον δυσανασχετούσε με την επιρροή που ασκούσε ο Κάρπεντερ στο σύζυγό της -μια αντιπαλότητα που καταγράφηκε στην ταινία του 2002 «Auto Focus», με πρωταγωνιστή τον Γκρεγκ Κινίαρ ως Κρέιν, τον Γουίλεμ Νταφόε ως Κάρπεντερ και τη Μαρία Μπέλο ως Πατρίσια.
Η Κάρολ Φορντ, συγγραφέας του βιβλίου «Bob Crane: The Definitive Biography», η οποία λειτουργεί ως ανεπίσημη εκπρόσωπος της δεύτερης οικογένειας του Κρέιν, λέει ότι η ταινία επικεντρωνόταν υπερβολικά στα φετίχ του σταρ.
«Όσον αφορά την ερασιτεχνική πορνογραφία, αυτό ήταν ένα μικρό μέρος μιας μεγαλύτερης πίτας, θα μπορούσες να πεις. Ο Μπομπ κατέγραφε τα πάντα στη ζωή του. Έτσι, όταν το κοιτάξετε στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων, είναι απλώς ένα μικρό κομμάτι» διευκρινίζει.
Ήταν ένα κομμάτι που το mainstream Χόλιγουντ ωστόσο δεν μπορούσε να αποδεχθεί. «Έκανε κάποιες κακές κινήσεις», λέει ο Ρόμπερτ για τον μπαμπά του. «Συνέλεγε φωτογραφίες γυναικών σε αρχεία, και στη συνέχεια τις έδειχνε σε διάφορους ανθρώπους.
Έκανε μια πολύ κακή ταινία της Disney που λεγόταν “Superdad”, υποδυόμενος έναν χαρακτηριστικό Αμερικανό που νοιάζεται για την κόρη του η οποία έχει μπλέξει με έναν κακό “παιδί”, αλλά στα στούντιο της Disney, στου Μπέρμπανκ, στα πλατό έδειχνε φωτογραφίες γυναικών με τις οποίες είχε συνευρεθεί σε άτομα της παραγωγής.
Αυτό τραυμάτισε την εικόνα του γιατί το έμαθαν τα στελέχη. Οι άνθρωποι μιλούν και άρχισε να βγαίνει προς τα έξω στα έντυπα, όπως στο National Enquirer».
Ο γιος υποστηρίζει ότι οι σεξουαλικές έξεις του πατέρα του δεν κινήθηκαν ποτέ σε επικίνδυνα επίπεδα.
«Για να πούμε ότι ο Αμερικανός Χόγκαν κάνει αυτό… Μερικοί άνθρωποι το αποκαλούν “σκοτεινή πλευρά”, αλλά δεν το θεωρώ σκοτεινή πλευρά», λέει ο Ρόμπερτ.
«Ο μπαμπάς μου λάτρευε τις γυναίκες. Νομίζω ότι μπορεί να αντιστάθμιζε υπερβολικά την έλλειψη μιας σταθερής καριέρας τα τελευταία χρόνια και ίσως αυτό τροφοδότησε τον εγωισμό του να συναντήσει μια γυναίκα σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και να φύγουν και να κοιμηθούν μαζί. Ποτέ δεν το θεώρησα σκοτεινό, γιατί ήταν συναινετικό. Δεν υπήρχαν κρυφές κάμερες ή τίποτα σκοτεινό σε όλο αυτό».
Ο Ρόμπερτ δεν ντρέπεται για τους πρόστυχους «ενθουσιασμούς» του πατέρα του. Ακόμα ζωγραφίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του όταν θυμάται την εποχή που ο Κρέιν τον πήγε, στα 21 του, στην πρεμιέρα του «Deep Throat», το 1972.
«Απλώς του άρεσε γιατί συναντούσε όλους αυτούς τους πορνοστάρ». Αλλά μέχρι τότε το αστέρι του Κρέιν άρχιζε να χάνει τη λάμψη του με ταχύτητα -η κουλτούρα είχε αλλάξει και το «Heroes» πλέον είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του ένα χρόνο πριν.
Η δουλειά τελείωσε για τον μεσήλικα ηθοποιό, ο οποίος σύντομα για τα βγάζει πέρα θα έκανε γκεστ σε θεατρικές παραστάσεις μετά φαγητού σε εστιατόρια.
Μία ζωή σε παρακμή και ακολασία
Μέχρι την ώρα που ο Κρέιν βρέθηκε στο Φοίνιξ, ο δεύτερος γάμος του φυλλοροούσε και αυτός έκανε μόνο γκεστ εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «The Love Boat». Ο ηθοποιός αγόρασε τότε τα δικαιώματα για ένα έργο με τον τίτλο «Beginner’s Luck», μια ελαφρά ρομαντική κωμωδία που είχε παίξει σε χώρους όπως το Windmill.
Δύο μέρες πριν από τον θάνατό του τηλεφώνησε στον μεγάλο του γιο. «Ήταν δύο εβδομάδες πριν από κλείσει τα 50», λέει ο Ρόμπερτ. «Είπε: “Κάνω αλλαγές. Χωρίζω την Πάτι”. Ήθελε να βγάλει ανθρώπους από τη ζωή του όπως ο Τζον Κάρπεντερ, που είχε εξελιχθεί σε μεγάλο μπελά. Ήθελε να “καθαρίσει” τη ζωή του».
Αυτό δεν έγινε ποτέ. Ο Ρόμπερτ πιστεύει ότι όταν ο πατέρας του προσπάθησε να απομακρυνθεί, ο Κάρπεντερ, ο οποίος είχε ακολουθήσει τον ηθοποιό στην Αριζόνα, έγινε έξαλλος.
«Ήταν ένα είδος χωρισμού, κατά κάποιον τρόπο», ισχυρίζεται ο Ρόμπερτ. «Ο Κάρπεντερ έχασε την ψυχραιμία του. Ένιωθε γενικότερα απόρριψη, απόρριψη και ως εραστής. Υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που τους είδαν εκείνο το βράδυ σε ένα κλαμπ στο Scottsdale, οι οποίοι είπαν ότι λογομαχούσαν ο Τζον και ο μπαμπάς μου».
Λίγες ώρες αργότερα, ο Κρέιν βρέθηκε νεκρός. Ο ντετέκτιβ του Scottsdale Μπάρι Βασάλ ήταν στο Φοίνιξ με έναν συνάδελφό του, στις 29 Ιουνίου 1978, όταν κλήθηκε στη μονάδα 132A των Winfield Apartments.
Αρκετοί αστυνομικοί ήταν ήδη παρόντες, μαζί με μια ηθοποιό του dinner-theater, τη Βικτόρια Μπέρι, η οποία επρόκειτο να συναντήσει τον Κρέιν εκείνη την ημέρα.
Στη συνέχεια, ο Βασάλ πήγε στο αεροδρόμιο για να παραλάβει τον Ρόμπερτ, τον επιχειρησιακό διευθυντή του Κρέιν, Λόιντ Βον, και τον δικηγόρο Μπιλ Γκόλντσταϊν και τους έφερε στο σημείο.
Ο γιος πιστεύει ότι αυτό που συνέβη στη συνέχεια, ήταν καθοριστικό στο «κυνήγι του δολοφόνου».
«Ο Βον, ο Γκόλντσταϊν και εγώ περπατήσαμε μέσα στο διαμέρισμα, εξετάζοντας και αγγίζοντας αντικείμενα υπό την επίβλεψη του Βασάλ», έγραψε ο Ρόμπερτ στο βιβλίο του. «Προσθέσαμε τα δακτυλικά μας αποτυπώματα, τα ίχνη και τα δείγματα μαλλιών μας σε μια ήδη ανεπαρκώς διερευνημένη, τυχαία θεωρούμενη… σκηνή δολοφονίας».
Ο Βασάλ, που τώρα έχει αποσυρθεί από το σώμα και είναι ιδιωτικός ερευνητής στο Scottsdale, έχει μία άλλη οπτική: «Σε έναν τέλειο κόσμο, έχετε μια σκηνή εγκλήματος, κανείς δεν επιτρέπεται να μπει και κανένας δεν επιτρέπεται να βγει. Έχετε μόνο ένα ή δύο άτομα εκεί μέσα. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Δεν νομίζω ότι υπήρξαν θέματα στον τόπο του εγκλήματος, κάτι που να δημιουργεί πραγματική ανησυχία».
Οι υποψίες για τον Κάρπεντερ, η δίκη, η αθώωση και τα ίχνη
Το τεστ DNA δεν ήταν διαθέσιμο το 1978, αλλά όλοι οι «δρόμοι» οδήγησαν στον Κάρπεντερ, τον συνεργάτη του Κρέιν στα πορνό. Δεν ήταν απλώς ότι οι αστυνομικοί γνώριζαν ότι το ζευγάρι τσακώνονταν, αλλά δεν υπήρχε επίσης κανένα σημάδι διάρρηξης στο διαμέρισμα του Κρέιν, κάτι που υποδηλώνει ότι το θύμα γνώριζε τον δράστη του.
Υπήρχαν ωστόσο ακόμη πιο ισχυρές ενδείξεις ενοχής από αυτό. «Στο σημείο της δολοφονίας υπήρχε αίμα παντού», θυμάται ο Βασάλ.
«Υπήρχαν κάποια ίχνη αίματος στο πίσω μέρος της πόρτας της εξόδου, στην μπροστινή πόρτα, στο πόμολο της πόρτας. Υπήρχε ένας κόκκινος λεκές στην κουρτίνα. Βρήκαμε αίμα στο ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο του Κάρπεντερ και στην πόρτα του συνοδηγού. Ήταν το αίμα του Κρέιν Κανένας άλλος που χρησιμοποιούσε αυτό το αυτοκίνητο, δεν είχε τον ίδιο τύπο αίματος με τον Κρέιν. Ήταν αίμα τύπου Β, όλο αυτό». Αλλά τα στοιχεία που βρήκαν οι μπάτσοι στο Chrysler Cordoba του Κάρπεντερ δεν ήταν αρκετά.
Από την στιγμή που δεν βρήκαν το όπλο της δολοφονίας, οι ντετέκτιβ δεν μπορούσαν να πείσουν τον εισαγγελέα της κομητείας να εκδώσει ένταλμα σύλληψης.
Ωστόσο, 12 χρόνια αργότερα, ο ντετέκτιβ του Scottsdale, Τζιμ Ρέινς, αποκάλυψε μια φωτογραφία από την σκηνή εγκλήματος που δεν είχε ξαναδεί, όπου έδειχνε ένα κομμάτι εγκεφαλικού ιστού στο αυτοκίνητο του Κάρπεντερ.
Το πραγματικό δείγμα ιστού δεν υπήρχε προ πολλού, αλλά η εικόνα κρίθηκε αποδεκτή από τον δικαστή και ο Κάρπεντερ κατηγορήθηκε τελικά για τη δολοφονία του Κρέιν το 1992.
Οι εισαγγελείς είχαν μια δύσκολη υπόθεση να φέρουν εις πέρας: η εξέταση DNA του αίματος αποδείχθηκε ασαφής, ενώ μάρτυρες κατέθεσαν ότι Κρέιν και Κάρπεντερ είχαν ένα φιλικό δείπνο το βράδυ πριν από τη δολοφονία.
Ο δικηγόρος του Κάρπεντερ κατέρριψε την εικασία ότι ένα τρίποδο που έλειπε, θα μπορούσε να ήταν το όπλο της δολοφονίας και υπενθύμισε στους ενόρκους ότι δεν υπήρχε καμία απόδειξη για την ύπαρξή του.
Εν τω μεταξύ, οι προτιμήσεις του Κρέιν έδωσαν στην υπεράσπιση πλεονέκτημα -ισχυρίστηκαν ότι ένας εξαγριωμένος σύζυγος ή φίλος θα μπορούσε να είχε επιτεθεί στον ηθοποιό. Ο Βασάλ ωστόσο αμφιβάλλει ότι η εκδίκηση για την απιστία ήταν ένα κίνητρο.
«Ο Μπομπ ήταν ένας τύπος που δεν είχε αντιπαραθέσεις και σε αυτές τις γυναίκες άρεσε», λέει. «Δεν θυμάμαι να πήρα ποτέ συνέντευξη από κάποιον που τον αντιπαθούσε ή ήταν θυμωμένος μαζί του» προσθέτει.
Τελικά, δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να καταδικαστεί ο Κάρπεντερ, ο οποίος αθωώθηκε το 1994 και πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα.
«Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε», λέει ο Βασάλ. «Περάσαμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Μιλήσαμε με όλους τους μάρτυρες με τους οποίους θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και καταλήξαμε σε αυτό που καταλήξαμε. Πολλές φορές όταν έχεις μια παλιά υπόθεση, όπως αυτή, είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει καταδίκη. Θα ήταν πολύ σίγουρα καλύτερα τα πράγματα εάν τότε υπήρχε τεστ DNA».
Μια δολοφονία που παραμένει άλυτο μυστήριο ως σήμερα
Το 2016, ο δημοσιογράφος του Phoenix TV Τζον Χουκ έπεισε την κομητεία DA να του επιτρέψει την πρόσβαση στα παλιά δείγματα αίματος, ώστε να τα στείλει στην Bode Cellmark Forensics -μια εταιρεία που (με προηγούμενο όνομα και ιδιοκτήτη) βοήθησε με τους Jon Benét Ramsey και O.J. Simpson.
«Είναι απολύτως ανήκουστο ότι το γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας θα επέτρεπε σε έναν δημοσιογράφο να ανοίξει ξανά μια κλεισμένη υπόθεση και να κάνει τεστ DNA», λέει ο Χουκ.
Έγινε στα πλαίσια μίας συναρπαστικής τηλεοπτικής εκπομπής, ωστόσο η έρευνα αποκάλυψε μόνο την παρουσία ενός αγνώστου ταυτότητας αρσενικού. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα ήταν ασαφή.
Ο Χουκ, όπως και ο Βασάλ, πιστεύει ότι ο Κάρπεντερ ήταν ο δολοφόνος του Κρέιν. Ο Ρόμπερτ είναι πρόθυμος να ακολουθήσει τη θεωρία, αλλά έχει επίσης δείξει το δάχτυλο στη θετή του μητέρα, η οποία πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στα 72 της το 2007.
«Βρισκόταν σε διαδικασία διαζυγίου με τον μπαμπά μου. Αν δεν καταλήξουν σε διαζύγιο, κρατάει μέρος της περιουσίας και αν δεν υπάρχει άλλη σύζυγος, όλη την περιουσία».
Ο Βασάλ και οι άλλοι μπάτσοι δεν πήραν ποτέ αυτές τις κατηγορίες στα σοβαρά.
Στην κηδεία του ο Κρέιν τιμήθηκε ως χολιγουντιανός σταρ. Περίπου 150 πενθούντες παρευρέθηκαν στην κηδεία στην Εκκλησία του Αποστόλου Παύλου στο Γουέστγουντ της Καλιφόρνια, μεταξύ των οποίων η Πάτι Ντιουκ, ο Τζον Άστιν, ο Κάρολ Ο’Κόνορ και οι συμπρωταγωνιστές στο «Hogan’s Heroes». Ήταν ένας άνδρας που έψαχνε την αγάπη σε επικίνδυνα μέρη, την είχε ξαφνικά, σε αφθονία.
Στα χρόνια που πέρασαν, τα μέλη της οικογένειας του σταρ έχουν παλέψει με τη θλίψη. Πριν από το θάνατό της, η Πατρίτσια Όλσον μετέφερε το σώμα του συζύγου της από την αρχική του θέση ανάπαυσης σε άλλο νεκροταφείο, χωρίς να το πει στην πρώτη οικογένεια του Κρέιν και στη συνέχεια δημιούργησε έναν ιστότοπο αναμνηστικών με τον γιο της Σκοτ που πουλούσε μερικά από τα ερασιτεχνικά πορνό του Κρέιν.
Ο Σκοτ Κρέιν αρνήθηκε να σχολιάσει το άρθρο που ανέφερε αυτά, αλλά δηλώνει μετανιωμένος για τις πράξεις του και ότι έχει κλείσει τον ιστότοπο. Τώρα έχει επικεντρωθεί στο να μπει ο πατέρας του στο Radio Hall of Fame και έχει καταστρέψει την τεράστια συλλογή Polaroid και πορνό ταινιών του. Μαζί τους ακολουθεί χάθηκε και ένα συναρπαστικό μέρος μιας ιδιόρρυθμης «καριέρας» στο Χόλιγουντ.
Ο Ρόμπερτ Κρέιν δεν μιλά στα θετά αδέρφια του και η μητέρα του και οι αδερφές του αρνούνται να μιλήσουν για το τι συνέβη πριν από τόσα χρόνια στο Scottsdale.
«Είναι περίεργο για μένα», λέει. «Δεν περιμένω να καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι αγκαλιά και να το συζητήσουμε, απλώς δεν έχουμε μιλήσει ποτέ για αυτό». Κι όμως, όπως όλοι οι ξένοι που γοητεύονται από την ηλιόλουστη δημόσια ζωή και τον μυστηριώδη θάνατο του Μπομπ Κρέιν, φαίνεται ότι δεν μπορεί να το ξεχάσει έτσι απλά.
«Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω», λέει. «Ο Κάρπεντερ είναι νεκρός. Η Πάτι είναι νεκρή. Ο χρόνος απλώς παίρνει μακριά μαζί του τους ανθρώπους».
