Περιεχόμενα
Πίσω στο 2016, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ διεκδικούσε το χρίσμα και συνεργαζόταν με Ρώσους για να αρχίσουν υβριδικό πόλεμο στην Κλίντον, είχε επιλεγεί ένα ανορθόδοξο μέρος για να συμβεί αυτό. Οι άνθρωποι που έτρεχαν την επικοινωνιακή στρατηγική, είχαν επιλέξει τα Βαλκάνια και δη τη Βουλγαρία για να ποστάρονται αρνητικές ειδήσεις για την Χίλαρι. Η Βουλγαρία είναι μια χώρα αγαπητή στους ψηφιακούς ιούς από τη δεκαετία του ’80, καθώς τότε έγινε μια από τις πιο hot hi-tech ζώνες στον πλανήτη!
Εκείνη ήταν η δεκαετία της ψύχωσης με τους ιούς των υπολογιστών, με μια γενιά Βούλγαρων τεχνικών υπολογιστών να τους δημιουργούν και να τους στέλνουν σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ
Όπως όμως υπήρξε και μια γενιά ανθρώπων που δημιουργούσε ιούς, υπήρξε και μια γενιά που δημιουργούσε τα antivirus προγράμματα.
Την περίοδο αυτή υπήρχε ένας συγκεκριμένος ιός, θρυλικός για την εποχή, ο Vienna. Ένας ιός που είχε μια τεράστια φήμη και ήταν βάναυσος και καταστροφικός, είχε όμως τόσο ατσούμπαλο κώδικα που μπορούσες εύκολα να τον αναχαιτίσεις.
Η Βουλγαρία έγινε βιομηχανία ιών
Για αρκετούς ο Vienna ήταν ένας ιός ιδανικός για να πειραματιστεί κάποιος. Αυτός που το έκανε ήταν ο Τίοντορ Πρεβάλσκι. Πρόκειται για έναν τύπο πουυ τον ενθουσίαζε πάντοτε η ζωή στην Τεχνητή Νοημοσύνη και θέλησε να εξερευνήσει τις δυνατότητες.
Αφού μελέτησε τον Vienna, ο Πρεβάλσκι αποφάσισε να φτιάξει τον δικό του ιό, ο οποίος δεν κατέστρεφε αρχεία, αλλά καθοδηγούσε το ηχείο να κάνει έναν συγκεκριμένο θόρυβο κάθε φορά που προσέβαλε ένα αρχείο.
Όλοι οι ιοί που έφτιαξε από κει και μετά, ήταν πειραματόζωα, ήταν δείγματα που τα έφτιαχνε μόνο για ερευνητικούς λόγους. Όμως, ένας ιός ξεφεύγει εύκολα από τον έλεγχο και μια παραλλαγή του Vienna, που είχε φτιάξει ο Πρεβάλσκι, έφτασε ως τις ΗΠΑ.
Ο Vienna αυτονομήθηκε εκμεταλλευόμενο το DOS με το οποίο έτρεχε ο Microsoft υπολογιστής του Πρεβάλσκι, το οποίο τότε δεν είχε συστήματα ασφαλείας. Ήταν μια εποχή όπου δεν είχε κανείς ιδέα ότι τα δεδομένα μπορούν να τα υφαρπάξουν κάποιοι εξ αποστάσεως. Αν είχες κλειδωμένη πόρτα, κανείς δεν στα έπαιρνε.
Υπήρχε όμως και η πιθανότητα να μοιραστείς τον υπολογιστή σου με κάποιον, να σου βάλει μια δισκέτα για να περάσει αρχεία και μετά να τα εγκαταστήσει στον δικό του υπολογιστή. Κι ο Πρεβάλσκι δεν είχε βάλει σωστές «κλειδαριές» στον φάκελο με τους ιούς που είχε παράξει.
Μετά τον Πρεβάλσκι, εμφανίστηκε πλειάδα ανθρώπων, οι οποίοι διάβαζαν το έντυπο Computer for You και έμαθαν μέσα από τα άρθρα ενός αρθρογράφου πώς να γράφουν κώδικα για ιό.
Ξαφνικά, η Βουλγαρία δεν ήταν μια χώρα. Ήταν μια βιομηχανία ψηφιακών ιών. «Δεν παράγουν μόνο τους περισσότερους ιούς. Παράγουν και τους καλύτερους», έγραφε κάποτε σε άρθρο των New York Times ο Μόρτον Σουίμερ.
Το White-hat hacking και η γέννηση του Dark Avenger
Αυτή η βιομηχανία λοιπόν, αποτελείτο από νεαρούς Βούλγαρους – ήταν αποκλειστικά άντρες – οι οποίοι δεν είχαν κακές προθέσεις. Είχαν μόλις ανακαλύψει ένα παιχνίδι και το έπαιζαν για να μη βαριούνται. Ζούσαν σε μια χώρα που ήταν φτωχή, που είχε την επίδραση της Σοβιετικής Ένωσης που είχε μόλις διαλυθεί. Γι΄αυτούς ήταν ένα παιχνίδι και μια επίδειξη της ευφυΐας τους. Ίσως κι ένας τρόπος socialise, μια κοινωνικοποίηση σαν το σχολείο.
Στη δεκαετία του ’90, στα πρώτα χρόνια, κάθε βδομάδα εμφανίζονταν και δύο νέοι ιοί. Τότε δημιουργήθηκε και η Computer Antivirus Research Organization (Caro), η οποία έθετε ορισμένους ηθικούς κανόνες στην αντιική έρευνα. Ο βασικότερος ήταν να μη γράφει κανείς ιό. Η εμφάνιση αυτής της οργάνωσης προκάλεσε το σχίσμα ανάμεσα στους ερευνητές των αντιικών προγραμμάτων και και στην κοινότητα της κυβερνοασφάλειας. Για να ανήκεις σε αυτή, θα πρέπει να μπορείς να χακάρεις, ώστε να αποδείξεις ότι μπορείς να προστατεύσεις ενάντια σε χάκερ.
Πρόκειται για μια τακτική που είναι γνωστή ως White-hat Hacking.
Σε αυτό το κλίμα αναδύθηκε ο Dark Avenger, ο θρυλικότερος παραγωγός ιών στη Βουλγαρία και στον κόσμο. «Τον έφτιαξα για να τρομοκρατώ τους μηχανολόγους και άλλα κορόιδα», θα πει στη Guardian.
Ο Eddie, ο NOMENKLATURA και οι άλλοι
Ο ιός του Dark Avenger δεν ήταν σαν τους άλλους. Δεν ήταν παιχνίδι. Ήταν θανάσιμος. Το όνομα αυτού…Eddie. Όνομα εμπνευσμένο από τους Iron Maiden και δήλωση της αγάπης του για τη μέταλ. Ο Eddie δεν επιτίθετο απλά σε αρχεία. Αντιθέτως, διείσδυε στη μνήμη του υπολογιστή και έπαιρνε πλήρη έλεγχο στα προγράμματα που έτρεχαν. Κι αν ο χρήστης φόρτωσε ένα άλλο πρόγραμμα, ο Eddie το μόλυνε και αυτό.
Ήταν τέτοια η δράση του που διέλυε αθόρυβα κάθε αρχείο που ακουμπούσε και μάλιστα, αν ένα πρόγραμμα έτρεχε για 16η φορά, ο ιός έγραφε ένα τμήμα του κώδικα του δίσκου ξανά στον υπολογιστή, με ένα μήνυμα: «ο Eddie ζει…κάπου στον χρόνο (somewhere in time)». Άλλη μια αναφορά σε άλμπουμ τον Iron Maiden, το 6ο τους. Εκεί τέλειωνε η ζωή κάθε προγράμματος.
Ο Eddie ήταν ο ιός των ιών. Ο Vienna για παράδειγμα, κατέστρεφε κάθε όγδοο αρχείο. Ο Eddie μόλυνε αθόρυβα και χωρίς συμπτώματα, με αποτέλεσμα οι χρήστες των υπολογιστών να κάνουν backup μολυσμένα αρχεία.
Ο Dark Avenger, μόλις είδε τι είχε φτιάξει, δεν ήθελε να αφήσει ορφανή τη δημιουργία του. Έτσι, έφτιαξε έναν νέο κώδικα όπου είχε μια ειρωνική υπενθύμιση μορφής copyright: «Αυτό το πρόγραμμα γράφτηκε στη Σόφια (C) 1988-89 Dark Avenger».
Ο Eddie δεν θα ήταν το μοναδικό τέκνο αυτής της Χίμαιρας. Ο Dark Avenger έγραψε στην πορεία κι άλλους, πιο πολύπλοκους ιούς, με τέτοια μεταδοτικότητα που είχαν καταφέρει να φτάσουν σε υπολογιστές του στρατού, σε τράπεζες, σε ασφαλιστικές και σε ιατρικές συσκευές. Σε παγκόσμια κλίμακα. Ο Τζον ΜακΆφι, ο υπεύθυνος για το McAfee Antivirus, αναφέρει ότι το 10% των 60 κλήσεων που λαμβάνουν την εβδομάδα, είναι για ιούς από τη Βουλγαρία και το 99% αυτών είναι από τον Dark Avenger.
Χειρότερος από τον Eddie ήταν και ο NOMENKLATURA, από τη γνωστή λέξη που έφεραν και στο ελληνικό λεξιλόγιο οι θεωρητικοί του σταλινικού κομμουνισμού. Ο ιός αυτός είχε προσβάλει τους υπολογιστές στη βιβλιοθήκη του Κοινοβουλίου της Βρετανίας και μάλιστα, όταν είχαν κληθεί ειδικοί στην ανίχνευση ιών, δεν είχαν καταφέρει να τον εντοπίσουν. Ήξεραν όμως ότι είναι εκεί. Και ξαφνικά, σε μερικά αρχεία, τους αποκαλύφθηκε.
Μπορεί να έφτιαχνε θανατηφόρους ιούς, αλλά τουλάχιστον ο Dark Avenger είχε χιούμορ και με το όνομα Nomenklatura έκανε πλάκα με τους συμπατριώτες του που ακολουθούσαν το σοβιετικό μοντέλο.
Ο Nomenklatura δεν μόλυνε αρχεία. Μόλυνε όλο το σύστημα αρχείων, το λεγόμενο File Allocation Table, ήτοι FAT. Τον χάρτη δηλαδή για το που φυλάσσονται στον σκληρό δίσκο όλα τα αρχεία. Με το FAT μολυσμένο, το DOS δε μπορούσε να βρει τα αρχεία που ήθελε για να τα τρέξει.
Ένας Βρετανός ειδικός, ο Άλαν Σόλομον, επικοινώνησε τότε, στα μέσα των 90s, μέσω του FidoNet, ενός συστήματος networking, με έναν Βούλγαρο τεχνικό υπολογιστών και πήρε την εξής απάντηση: «Αυτός ο χοντρός βλάκας, αντί να φιλήσει τα χείλη της κοπέλας, την φιλάει σε άλλα σημεία». Έτσι, περιέγραφε ότι αυτός ο ιός δεν πήγε να χτυπήσει τα αρχεία, αλλά όλο το σύστημα.
Όλα αυτά έκαναν τον Dark Avenger έναν θρύλο. Όχι μόνο στο dark web και στην κυβερνοασφάλεια. Παντού. Αρκετοί προγραμματιστές τον είχαν ως είδωλο, θεό τους.
Η γυναίκα που τον έβγαλε από τη φωλιά του
Η ανωνυμία και η απομόνωση είναι χαρακτηριστικά των χάκερ, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που θέλουν να μπουν στο κρησφύγετό τους ή να τους τραβήξουν έξω. Έστω για λίγο.
Η Σάρα Γκόρντον, μια ερευνήτρια ιών, είχε ψυχολογήσει πως στις χώρες της Σοβιετικής Ένωσης και επιρροής, οι άντρες είχαν πάντοτε θέμα με την εξουσία. Όταν μολύνθηκε ο δικός της υπολογιστής, έπιασε την άκρη του νήματος και κατέληξε στον Dark Avenger. Από τότε έβαλε στόχο να τον φέρει προς τα έξω.
Ο Dark Avenger είχε και κάτι το διαφορετικό. Του μιλούσαν όλοι αλλιώς. Αυτό γοήτευσε τη Σάρα, η οποία επικοινώνησε επίσης με το FidoNet και ζήτησε ανοιχτά να του μιλήσει. Δεν απάντησε. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να σταματήσει. Γι’ αυτό και έκανε ένα αίτημα για να φτιάξει κάποιος έναν ιό για χάρη της. Και ο Dark Avenger αποδέχτηκε την πρό(σ)κληση. Ονόμασε τον ιό Dedicated, δηλαδή Αφιερωμένο. Σαν ένας Πάνος Κιάμος του dark web.
Αυτόν τον ιό ο Dark Avenger τον ενθήκευσε μέσα σε ένα άλλο τμήμα κακόβουλου κώδικα. Ήταν ένας ιός μέσα σε άλλον ιό. Ένας ιός-Inception. Κάνενα antivirus δε θα μπορούσε να το σταματήσει. Με απλά λόγια, η Γκόρντον ζήτησε να της πάρουν ένα πιστόλι και της έδωσαν ένα πυρηνικό όπλο.
Η ίδια δεν είχε ικανοποιηθεί. Ήθελε να του μιλήσει. «Πρέπει να σε δει γιατρός. Μια γυναίκα δεν κάθεται να συζητάει για ιούς», της είχε πει στην αρχή. Η Γκόρντον δε σταμάτησε και του έστειλε ένα μήνυμα στα βουλγαρικά και ζήτησε από τον Αμερικάνο ερευνητή που επικοινωνούσε μαζί του, να του το μεταφέρει.
Για τους επόμενους πέντε μήνες, οι δυο τους αντάλλαζαν μηνύματα. Κάποια από αυτά τα δημοσίευσε η Γκόρντον. Ο Dark Avenger συμπεριφερόταν σαν ένας serial killer. Μιλούσε για την ηθική πίσω από τις πράξεις του και κατηγορούσε τα θύματα που τον προκαλούσαν.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από επικοινωνία τους
Σάρα: Πριν λίγο διάστημα, στο FidoNet, όταν σου είπαν ότι ένας από τους ιούς σου ήταν αιτία για να πεθάνουν πολλοί, ανταποκρίθηκες με μια αδιαφορία. Ας υποθέσουμε πως αυτή η ιστορία είναι αλήθεια. Πες μου, αν όντως ένας από τους ιούς σου είχε χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει μια τραγωδία, πώς θα ένιωθες;
Dark Avenger: Λυπάμαι γι’ αυτό. Δεν ήθελα ποτέ να προκαλέσω τραγωδία. Δεν πίστευα ότι αυτοί οι ιοί θα επηρεάσουν κάτι έξω από τους υπολογιστές. Χρηστιμοποίησα τις κακές λέξεις γιατί οι άνθρωποι που μου έγραφαν, έλεγαν κακά πράγματα σε μένα πρώτοι.
Σ: Εννοείς δηλαδή ότι δεν γνώριζες πως μπορεί να υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις από τους ιούς; Δεν επηρεάζουν οι υπολογιστές στη δική σου χώρα τις ζωές των ανθρώπων;
DA: Όχι. Ή τουλάχιστον όταν τους έφτιαξα δεν το έκαναν. Οι υπολογιστές ήταν ακριβά παιχνίδια που κανείς δε μπορούσε να αγοράσει και δεν ήξερε να χρησιμοποιεί.
Η επικοινωνία τους τελείωσε όταν ο Dark Avenger έμαθε πως η Γκόρντον είναι δεσμευμένη και ετοιμάζεται να παντρευτεί. Αφού της μιλούσε άσχημα, διέκοψε κάθε επαφή.
Ο δικός του Μπάτμαν
Κι όμως συμβαίνει σε κάθε ιστορία με έναν villain, πρέπει να υπάρχει πάντοτε και ο αντίπαλος, το θετικό ισοδύναμο. Απέναντι στον Dark Avenger ήταν ο Βεσελίν Μπόντσεφ, δημιουργός του Computer for You που αναφέρθηκε. Κι όσο ο Μπόντσεφ τον προκαλούσε, τόσο ο Dark Avenger έφτιαχνε αδίστακτους ιους.
Για τον Μπόντσεφ ο Dark Avenger ήταν ένας απλά κακός τύπος. Δεν ήταν επαναστάτης, δεν έπαιζε. Ήθελε απλά να καταστρέψει. Για τον Dark Avenger ο Μπόντσεφ ήταν μια νυφίτσα. Φαίνεται πως η κριτική του Μπόντσεφ στα άρθρα του για την ποιότητα των ιών του Dark Avenger, τον είχε ενοχλήσει και η αντιπαλότητα είχε πάει σε επίπεδα προσωπικού μίσους.
«Αυτή η νυφίτσα μπορεί να πάει στην κόλαση. Τα άρθρα του είναι μια ξεκάθαρη πρόκληση για τους δημιουργούς ιών, τους ενθαρρύνει να γράψουν κι άλλους κώδικες. Ήταν επίσης ένας εξαίρετος οδηγός για το πώς να γράψουν αυτοί που δεν είχαν ιδέα», υποστήριξε ο Dark Avenger, θέλοντας να αποτυπώσει τον Μπόντσεφ ως υπαίτιο της άνθισης των ιών.
Ο Dark Avenger έφτασε στο σημείο, από εκδικητική μανία, να αλλάξει τον κώδικα του Eddie και να προσθέσει μια νέα αλληλουχία που έλεγε «Copyright (C) 1989 by Vesselin Bontchev». Στόχος δεν ήταν να φορτώσει την ευθύνη στον Μπόντσεφ, αλλά να χτυπήσει και το antivirus του Μπόντσεφ. Όταν άρχισε να τρέχει η νέα παραλλαγή, ο Eddie.2000, έψαχνε αρχεία με το όνομα του Μπόντσεφ που υπήρχαν σε έναν υπολογιστή και πάγωνε τη λειτουργία του antivirus.
Ένας Μπάτμαν κι ένας Τζόκερ είχαν γεννηθεί στη Βουλγαρία. Εξάλλου, πολλοί υποστήριζαν τη θεωρία ότι είναι το ίδιο άτομο.
Κι ο Τζόκερ απολάμβανε πάντοτε οι πράξεις του να γίνονται γνωστές παντού. Ο Dark Avenger απολάμβανε τα «τέκνα» του, οι ιοί του, να επιτίθενται στα προγράμματα των δυτικών. Απολάμβανε να τον φοβούνται.
«Νομίζω ότι η ιδέα του να φτιάξω ένα πρόγραμμα που θα ταξιδέψει και θα πάει σε μέρι όπου ο δημιουργός του μπορεί να μην πάει ποτέ, ήταν το πιο ενδιαφέρον για μένα. Η αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να με εμποδίσει να μπω στις ΗΠΑ, αλλά δε μπορούν να σταματήσουν τον ιό μου»…
* Πηγή: Guardian
