Δεν ξέρω πώς να εξηγήσω το παράδοξο: Τα σινεμά κλείνουν, γιατί οι αίθουσες δεν γεμίζουν. Αυτό που γεμίζει είναι το Instagram από σελίδες σχετικές με το σινεμά. Ίσως αυτό το παράδοξο να εξηγείται από μια λέξη: πλατφόρμες. Ωστόσο δεν είμαι έτοιμη να το δεχτώ. Ανάμεσα σε λόγαριασμούς για το σινεμά, δεν γίνεται να μην ξεχωρίσεις το “cinefaki”.
Ίσως γιατί αντιλαμβάνεται το σινεμά όπως εσύ κι εγώ: όχι με ψυχρούς όρους που σε κρατούν σε μια απόσταση από την ιστορία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου, αλλά σαν να είσαι κυριολεκτικά μέσα σε αυτή. Όχι πίσω από την κάμερα, όχι ψαχουλεύοντας ορολογίες που θα σε κάνουν να δείχνεις πιο “απαιτητικός”, αλλά σαν υποκείμενο μέσα σε αυτή.
