Περιεχόμενα
«Όταν πεθάνω, θέλω οι άνθρωποι να παίξουν τη μουσική μου, να τρελαθούν, να διασκεδάσουν, να κάνουν ό,τι θέλουν». Ναι, ο Τζίμι Χέντριξ είχε πλήρη συνείδηση του τι πάθη ξυπνούσε στον κόσμο, πόσο unique ήταν. Μα πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς – λέμε, ταπεινά, εμείς. Για τον μεγαλύτερο ροκ κιθαρίστα όλων των εποχών, μιλάμε. Χαρισματικός, καινοτόμος, πρωτοπόρος και πρότυπο. Ένας αυθεντικός legend – περισσότερο δεν πάει.
Αν ζούσε, θα γινόταν (27/11) 81 ετών. Μία κάπως άγαρμπη προσέγγιση, το παραδεχόμαστε, δεδομένου πως πέθανε νεότατος. Μέλος αυτού του περιλάλητου όσο και καταραμένου κλαμπ διάσημων που «έφυγαν» μόλις στα 27 τους.
Αυτό το παιδί που μεγάλωσε στο Σιάτλ ακούγοντας μπλουζ, κατάλαβε από νωρίς πως δεν μπορούσε να μπει σε καλούπια. Το «μέσα» του σπαρταρούσε για ελευθερία. Μουσική και ατομική. Με το που μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, βρήκε τον εαυτό του καλλιτεχνικά. Δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω. Μέσω Λονδίνου πάντως θα γινόταν πραγματικά και παντού διάσημος. Τρέχοντας με χίλια. Μια φρενήρης πορεία που ανακόπηκε απότομα ή ανάλογα, όπως το δει κανείς.
Σχεδόν κάθε πλευρά της μουσικής ζωής του Τζίμι Χέντριξ έχει καλυφθεί, σε μικροσκοπικά επίπεδα ανάλυσης από μια fanbase που δεν σταματάει ποτέ να ανανεώνεται – ως είθισται με τους πραγματικά σπουδαίους. Κάπως έτσι έχεις την αίσθηση μιας συνεχούς κίνησης, πόσο περίεργο για έναν άνθρωπο που απεβίωσε πριν από 53 ολόκληρα χρόνια. Η’ μάλλον, πόσο ταιριαστό με τον «μεγαλύτερο κιθαρίστα όλων των εποχών».
Θα προσπαθήσουμε στις παρακάτω αράδες να προτάξουμε ορισμένες λιγότερο γνωστές ιστορίες από το «έργα και ημέραι» του Τζίμι Χέντριξ. Μην μπορώντας πάντως να παραλείψουμε τη διαδεδομένη θεωρία (συνωμοσίας;) σύμφωνα με την οποία δεν αυτοκτόνησε, αλλά δολοφονήθηκε…
«Ο Τζίμι Χέντριξ δεν πέθανε, τον πέθαναν…»
Η επίσημη αιτία του θανάτου του ήταν η αναρρόφηση που του προκάλεσε η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ σε συνδυασμό με 9 υπνωτικά χάπια Vesperax. Πολλοί πάντως είπαν τότε πως όλο αυτό ήταν μια αρρωστημένα σκηνοθετημένη ιστορία από χαλασμένα μυαλά…
Σύμφωνα με την τότε κοπέλα του, Μόνικα Ντάνεμαν, που ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είδε τον Τζίμι Χέντριξ ζωντανό, είχε πιει πολύ λίγο κρασί (εν αντιθέσει με το τι έδειξε η ιατροδικαστική εξέταση) ενώ δεν τον είδε ποτέ να παίρνει τα χάπια που σύμφωνα με την επίσημη αιτιολόγηση ευθύνονται για το θάνατό του. Για την ιστορία, και η Ντάνεμαν αυτοκτόνησε, πολλά χρόνια αργότερα (1996).
Ας κάνουμε την υπόθεση εργασίας πως όντως έτσι έγινε, δηλαδή πως κάποιος «έφαγε» τον Τζίμι Χέντριξ. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο ένοχος και γιατί; Εδώ το πράγμα περιπλέκεται περισσότερο. Κάποιοι κατηγόρησαν τους Μαύροι Πάνθηρες λέγοντας πως το έκαναν επειδή ο Τζίμι Χέντριξ δεν ήταν αρκετά πολιτικοποιημένος. Άλλοι τη CIA ακριβώς επειδή ο θρυλικός κιθαρίστας ήταν… πολιτικοποιημένος και αποτελούσε ασύμμετρη και ανυπολόγιστη απειλή για το αμερικανικό (παρά)κράτος.
Και οι περισσότεροι έδειξαν ως υπεύθυνο τον τότε μάνατζερ του, Μάικ Τζέφερι. Επειδή, είπαν, είχε μάθει πως επρόκειτο να τον απολύσει και θέλησε να προλάβει να «τσεπώσει» την αποζημίωση από την ασφάλεια ζωής, ύψους 1,2 εκατ. Ήταν άλλωστε και πρώην μέλος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών με συνδέσεις στον υπόκοσμο. Θεωρούταν γενικώς επικίνδυνο άτομο. Ο Χέντριξ βρέθηκε να συνεργάζεται μαζί του όταν τον εγκατέλειψε ο πρώτος του μάνατζερ, Τσας Τσάντλερ – επειδή έπιασε τον Τζίμι στο κρεβάτι με τη γυναίκα του…
Ίσως τελικά να μιλάει η ανάγκη των φαν να εξηγήσουν το κακό με έναν τρόπο που θα κάνει ακόμα πιο «ιερό» στα μάτια τους αυτόν που έχουν ούτως ή άλλως αγιοποιήσει. Ή να μιλούσε η άρνησή τους να δεχτούν πως αυτός που αγαπούσαν τόσο, επέλεξε να φύγει μόνος του από τη ζωή. Πάντα το έλεγε πάντως πως θα πεθάνει νέος.
Ουσία είναι πως δεν θα μάθουμε ποτέ τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου του. Αλλά αυτό που ξέρουμε είναι πως ο κόσμος έχασε ένα τεράστιο μουσικό ταλέντο, έναν απόλυτα καινοτόμο κιθαρίστα που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα (μόλις 4 χρόνια κράτησε η καριέρα του) πρόλαβε να αφήσει πίσω του μια τεράστια κληρονομιά.
Ο Τζίμι Χέντριξ… αλλιώς
Έτσι ξεκίνησε η μαγεία
Η πρώτη του «κιθάρα» ήταν ένα γιουκαλίλι με μία χορδή, ένα όργανο που βρήκε πεταμένο στα σκουπίδια. Εκεί ξεκίνησε, μόνος του, να παίζει τραγούδια του Έλβις. Την πρώτη του πραγματική κιθάρα, μια ακουστική, την πήρε στα 15 του. Μαθαίνοντας αμέσως μετά να παίζει τα μπλουζ των Μάντι Γουότερς, B.B. King και Ρόμπερτ Τζόνσον, που τόσο αγαπούσε.
Το πρόβλημα υγείας
Ο Τζίμι Χέντριξ έπασχε από διπολική διαταραχή. Ο πιο ιατρικώς ορθώς όρος αυτού που κάποτε αποκαλούσαμε «μανιοκατάθλιψη». Αυτό εξηγεί και τις μεγάλες μεταπτώσεις που είχε στη συμπεριφορά του.
Γενικώς είχε τα ζητήματά του, ψυχολογικά. Διόλου τυχαίο προφανώς πως μεγάλωσε σε ένα σπίτι που οι καυγάδες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Υπέφερε επίσης από αυπνίες και έπαιρνε συχνά βαρβιτουρικά για να τον βοηθήσουν να κοιμηθεί. Σαν αυτά που στάθηκαν μοιραία για τη ζωή του.
Τρέλα για τα αμάξια
Όταν ήταν έφηβος, ζωγράφισε σχέδια αυτοκίνητων και τα έστειλε στη Ford ζητώντας δουλειά. Δεν έγινε ποτέ σαφές αν του απάντησαν ή όχι. Του άρεσε να οδηγεί γρήγορα, ακριβά αμάξια. Παρότι δεν είχε… δίπλωμα οδήγησης! Η όρασή του δεν ήταν καλή, αλλά αρνιόταν πεισματικά να φορέσει γυαλιά.
Στο στρατό με το ζόρι
Το 1961 αναγκάστηκε να πάει στο στρατό γιατί είχε συλληφθεί δύο φορές οδηγώντας κλεμμένα αυτοκίνητα. Γρήγορα φάνηκε πως δεν είχε καμία σχέση με τον κόσμο αυτό. Και τον «έστειλαν». Ο ίδιος υποστήριζε πως τον έδιωξαν επειδή έσπασε τον αστράγαλό του, αλλά το πιθανότερο είναι πως αυτή ήταν μια ιστορία που είχε επινοήσει για να κάνει κάπως πιο γλυκιά την απόρριψη.
Ήταν ο… Batman
Τα μέλη της μπάντας του αποκαλούσαν «Νυχτερίδα» τον Τζίμι Χέντριξ, επειδή όταν κοιμόταν κατά τη διάρκεια της μέρας έκλεινε τα παντζούρια και τις κουρτίνες για να δημιουργείται απόλυτο σκοτάδι.
Έξι γυναίκες του έκαναν μήνυση για εξώγαμο, όλες έχασαν δικαστικώς. Αναγνώρισε μόνο ένα ως δικό του το παιδί, το γιο που έκανε με την Σουηδή Έβα Σούντκιστ.
Και με τα… πόδια αν ήθελε
Τον ξέρουμε όλοι ως αριστερόχειρα που μάλιστα είχε γυρίσει ανάποδα την κιθάρα για τον βολεύει στο παίξιμό του. Κι αν όμως όλο αυτό ήταν απλώς για το εφέ και το στιλ; Υπάρχουν μαρτυρίες πως έπαιζε και με το δεξί. Τζίμι Χέντριξ βέβαια ήταν αυτός, και με τα πόδια θα μπορούσε να σολάρει…
Υπάρχει επίσης η εντύπωση πως έκαιγε συνεχώς κιθάρες στα live του. Στην πραγματικότητα, δεν έκαψε παρά μόνο δύο. Μια σε συναυλία στην Αστόρια, τον Μάρτιο του 1967, και μία άλλη, στο Φεστιβάλ του Μοντερέι λίγους μήνες μετά.
