Ένα από τα διάσημα νησιά της χώρας μας, είναι και η Ικαρία. Φημίζεται για τα πανηγύρια της, το «ζεν» vibe της (κανείς δεν βιάζεται, όλα είναι ωραία και ούτω καθεξής) και τις υπέροχες παραλίες της. Η Ικαρία, ωστόσο, έχει στο ημερολόγιο τούτης της ζωής, τη δική της ιστορία. Ειδικότερα, το μακρινό 1912 ήταν το πρώτο ελληνικό νησί που έγινε ανεξάρτητο κράτος για τρεις μήνες, με δική της σημαία και δικό της νόμισμα.
Το 1911, η Οθωμανική Αυτοκρατορία χάνει όλο και περισσότερα εδάφη, με την Ιταλία να αρπάζει την ευκαιρία και να εκμεταλλεύεται την κατάσταση, προσαρτώντας νησιά του Αιγαίου. Για τον λόγο ότι ο τουρκικός ζύγος είχε ήδη αφήσει τα σημάδια του, οι κάτοικοι των νησιών που δεν άντεχαν την ιδέα και του ιταλικού, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Έτσι, στο νησί της Πάτμου και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή του νησιού, πραγματοποιήθηκε το συνέδριο του «κοινού των νησιωτών», για τη δημιουργία της Αυτόνομης Πολιτείας του Αιγαίου.
Το σχέδιο αυτό έγινε αντιληπτό από την ιταλική δίοικηση του νησιού, η οποία τερμάτισε κάθε προσπάθεια με συνοπτικές διαδικασίες. Η Ικαρία όμως δεν είχε σκοπό να το βάλει κάτω και είχε αποφασίσει πως θα έδινε τον αγώνα της για ανεξαρτησία και θα τον κέρδιζε με κάθε κόστος. Πρωταγωνιστής στον αγώνα, ο Ιωάννης Μαλαχίας, γιατρός από την Ικαρία. Εκείνος, μαζί με τον πολιτικό Θεμιστοκλή Σοφούλη, επικοινωνούν για το τι μέλλει γενέσθαι. Ο Σοφούλης όμως τον ενημερώνει πως ο στρατός θα αποβιβαζόταν στο νησί σε ένα διάστημα μηνών. Το εδώ και τώρα ήταν όμως αυτό που ήθελαν οι κάτοικοι.
Γι’αυτό και αποφασίζουν να προχωρήσουν σε εξέγερση κατά των Τούρκων, οι οποίοι από τον αιφνιδιασμό έχασαν την μάχη. Αυτή γίνεται στο χωριό Χρυσόστομος, όπου οι Τούρκοι στρατιώτες αποκλείονται στο κτίριο του δικαστηρίου του Αγίου Κηρύκου. Το αποτέλεσμα ήταν να σηκώσουν λευκή σημαία, μιας και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα στο να αποτρέψουν τη δυσμενή κατάσταση στην οποία είχαν επέλθει. Παρ’όλα αυτά, οι κάτοικοι της Ικαρίας δεν τους εκτελούν παρά τους αφήνουν σε ένα καΐκι και τους στέλνουν απέναντι, στην Έφεσο της Μικράς Ασίας. Δεν είχε σημασία να τους σκοτώσουν, μιας και αυτό που ήθελαν το πέτυχαν. Ήταν ελεύθεροι.
Τρεις μήνες ανεξάρτητη η Ικαρία
Το ημερολόγιο έγραφε 17 Ιουλίου 1912. Και επίσημα οι κάτοικοι του νησιού ανακοινώνουν την ανεξαρτησία. Ιδρύουν την Ελευθέρα Πολιτεία της Ικαρίας, με πρόεδρο – δικαιωματικά – τον Ιωάννα Μαλαχία. Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε στο όραμα και παρακίνησε τους συγχωριανούς του. Το επόμενο σχέδιο ήταν εξίσου μεγαλόπνοο, ωστόσο.
Η Ικαρία δημιουργεί τη δική της χωροφυλακή, ακτοφυλακή, ταχυδρομική υπηρεσία και δικαστήριο. Μάλιστα, φτιάχνει και τη δική της σημαία, η οποία είχε γαλάζιο χρώμα και έναν λευκό σταυρό στο κέντρο. Δεν έμεινε μόνο εκεί, αφού σύνθεσε και μελοποίεισαι τον δικό της ύμνο. Ούτε εκεί σταμάτησε όμως.
Δικό της νόμισμα και ύμνος
Προχώρησε και στο δικό της νόμισμα, αξίας από 2 έως 50 λεπτών και 1 έως 5 δραχμών με τη μορφή του θεού Ερμή. Κι ενώ όλα έβαιναν με πρόγραμμα, ο ελληνικός στρατός μπαίνει τον Οκτώβριο του 1912 στο νησί και η Ικαρία ενώνεται με την Ελλάδα. Οτιδήποτε είχαν πετύχει οι κάτοικοι του νησιού, αποτελούσαν παρελθόν.
Περίπου έναν χρόνο αργότερα, το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την ένωση με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Εκεί που η παραδοσιακή κουζίνα της αφρικανικής φυλής Fulani συναντά την μοντέρνα γαστρονομία
Πώς το DNA από πεταμένη κούπα καφέ οδήγησε στην εξιχνίαση δολοφονίας που έγινε το 1975
Archie Karas: Ο Έλληνας τζογαδόρος που κέρδισε 40 εκατ. δολάρια στο πόκερ και τα έχασε όλα
