Περιεχόμενα
Όταν το μωρό της εξαφανίστηκε από τη σκηνή της στο Uluru της Αυστραλίας, η Lindy Chamberlain αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τα μέσα ενημέρωσης και το αδηφάγο κοινό.
Καταδικάστηκε για φόνο πριν από 43 χρόνια, σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και διχαστικές υποθέσεις στην αυστραλιανή νομική ιστορία, πέρασε χρόνια παλεύοντας για να καθαρίσει το όνομά της. Σε αυτά τα αποκλειστικά κλιπ από το αρχείο του BBC ως μέρος της νέας σειράς «In History», περιγράφει πώς ήταν να κατηγορείσαι άδικα.
Η Lindy Chamberlain κάθεται αναπαυτικά αλλά και επιφυλακτικά καθώς δέχεται ερωτήσεις από τον Terry Wogan του BBC στην εκπομπή του το 1991. Ντυμένη με μπλε μπουφάν και μιλώντας ήρεμα, έχει καλό λόγο να είναι προσεκτική. Η ζωή της είχε διαλυθεί μετά τον τραγικό θάνατο της κόρης της, την επίθεση του Τύπου που ακολούθησε και την άδικη καταδίκη της για φόνο.
Πώς χάθηκε η κόρη της Lindy και του Michael
Η Lindy είχε αποκτήσει αυτήν την ανεπιθύμητη φήμη παγκοσμίως μετά την εξαφάνιση της κόρης της, Azaria. Στις 17 Αυγούστου 1980, εκείνη και ο σύζυγός της Michael ήταν σε ένα ταξίδι κατασκήνωσης με την οικογένειά τους στο Uluru, που τότε ονομαζόταν Ayers Rock, όταν το εννέα εβδομάδων μωρό τους εξαφανίστηκε από τη σκηνή τους.
Η Lindy ανέφερε ότι είδε ένα άγριο σκυλί να φεύγει από τη σκηνή τους και πίστεψε ότι είχε πάρει το μωρό της. Η έρευνα από την ομάδα του κάμπινγκ και τους ντόπιους δεν αποκάλυψε τίποτα. Το σώμα της Azaria δεν βρέθηκε ποτέ.
Στον απόηχο της εξαφάνισης, μια αρχική έρευνα δέχθηκε την εξήγηση των Chamberlains, αλλά οι Αυστραλοί εισαγγελείς και πολλοί εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης αποφάσισαν ότι δεν το έλεγαν την αλήθεια.
Η εκτεταμένη κάλυψη του συμβάντος από τον Τύπο οδήγησε το ζευγάρι να υποστεί τεράστια δημόσια κακοποίηση. Τους έφτυσαν στο δρόμο και δέχτηκαν πολλαπλές απειλές για τη ζωή τους. «Κατά τη διάρκεια της πρώτης έρευνας είχα τόσες πολλές απειλές που το δικαστήριο μου ανέθεσε αστυνομική προστασία», είπε στον Wogan σε αυτό το αποκλειστικό κλιπ του BBC.
Η Lindy eίπε ότι αρχικά συμφώνησαν να μιλήσουν στον Τύπο επειδή ήθελαν να προειδοποιήσουν άλλους γονείς, αλλά γρήγορα διαπίστωσαν ότι δεν είχαν κανέναν έλεγχο για το πώς τους απεικόνιζαν.
«Αυτό που είδε το αυστραλιανό κοινό ήταν αυτό που ήθελαν να παρουσιάσουν τα μέσα ενημέρωσης για εμένα. Αρχικά, ξέσπασα στην πρώτη συνέντευξη που έκανα και τα μέσα έρχονται προς το μέρος σου και λένε: “Κοίτα, λυπούμαστε τρομερά για αυτό που σου συνέβη.
Είμαστε αναστατωμένοι καθώς δεν υπάρχει κανείς να προειδοποιήσει τους άλλους γονείς. Ξέρουμε ότι εσύ μπορείς. Θα μας βοηθήσεις να το κάνουμε;» Και, φυσικά, λες ναι.
«Και το κάναμε, και εκείνη η πρώτη δημοσιογράφος πήγε αμέσως και είπε ότι η συνέντευξη ήταν πολύ χαλαρή και δεν δείξαμε αρκετά συναισθήματα. Παρά το γεγονός ότι διακόπηκε, πρέπει κάτι να πήγαινε λάθος».
Lindy Chamberlain: Αστυνομία και Τύπος με «πούλησαν»
Η κατάσταση μάλιστα επιδεινώθηκε από την πεποίθηση της Lindy ότι η αστυνομία διέρρεε πληροφορίες και τις δικές της υποψίες στους δημοσιογράφους.
«Η αστυνομία έδινε συνεχώς πληροφορίες στον Τύπο, τον οποίο δεν είχαμε τρόπο να καταπολεμήσουμε. Έτσι, το κοινό έλαβε αυτές τις αρχικές εκτιμήσεις κάποιας τρομερής γυναίκας.
Και όποτε έκλαιγα σε συνεντεύξεις όπως αυτή, για παράδειγμα, το επεξεργάζονταν Λοιπόν, αν χαμογελούσες με ένα αστείο, σου έλεγαν ότι δεν σε νοιάζει η απώλεια του παιδιού σου, αν έκλαιγες ότι υποκρίνεσαι, και σε κάθε περίπτωση το αντιμετώπισες όπως σε βόλευε».
Η δικαστική αυτή υπόθεση έγινε ένα τεράστιο νομικό και μιντιακό γεγονός, καλύφθηκε με εντυπωσιακό τρόπο εκείνη την εποχή από τον Τύπο διχάζοντας έντονα την κοινή γνώμη.
Οι συζητήσεις μαίνονταν για τον ρόλο των άγριων σκύλων, που εκείνη την εποχή δεν θεωρούνταν γενικά επικίνδυνοι, στην εξαφάνιση του μωρού. Υπήρχε επίσης καχυποψία και προκατάληψη για το θρησκευτικό υπόβαθρο των Chamberlains ως Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας, κάτι που οδήγησε σε αβάσιμες κατηγορίες για ύποπτη λατρευτική δραστηριότητα.
Βασικό μέρος της εισαγγελικής υπόθεσης ήταν τα ιατροδικαστικά ευρήματα βρεφικού αίματος στο οικογενειακό αυτοκίνητο, στοιχεία που αργότερα θα κατέρρεαν πλήρως. Η υπόθεση βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε περιστασιακά στοιχεία, χωρίς να έχει βρεθεί ποτέ πτώμα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του δημόσιου ελέγχου και των νομικών διαδικασιών, η Lindy πάλευε για να αποδείξει την αθωότητά της. Αλλά στις 29 Οκτωβρίου 1982, καταδικάστηκε για φόνο σε ισόβια κάθειρξη. Ο σύζυγός της, Michael, κατηγορήθηκε επίσης, αλλά αντιμετωπίστηκε ως συνεργός και καταδικάστηκε σε 18μηνη ποινή αναστολής.
Η Lindy ήταν ακόμα στη φυλακή το 1986, έχοντας εξαντλήσει όλες τις νομικές της επιλογές, όταν κατά τύχη ανακαλύφθηκαν νέα στοιχεία. Το τζάκετ της Azaria, το οποίο η αστυνομία είχε υποστηρίξει ότι δεν είχε βρεθεί, βρέθηκε θαμμένο σε μια περιοχή διάσπαρτη με φωλιά άργιων σκύλων στο Uluru.
Αθώωθη κατόπιν εορτής για τη Lindy και τον Michael
«Αν είχαν παραδεχτεί ότι είχα δίκιο σε αυτό, θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι είχα δίκιο για πολλά περισσότερα», είπε. Τα στοιχεία οδήγησαν στην απελευθέρωση της Lindy από τη φυλακή και το 1988 τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της αθωώθηκαν επίσημα από όλες τις κατηγορίες. Χώρισαν το 1991 και ο Michael πέθανε το 2017.
Παρά τη δικαστική πλάνη, η επίσημη αιτία θανάτου παρέμεινε αντικείμενο εικασιών και υπονοούμενων τα επόμενα χρόνια. Το 1988, η υπόθεση Chamberlain μετατράπηκε στην ταινία με τίτλο «A Cry in the Dark» και πρωταγωνιστές τη Meryl Streep ως Lindy και τον Sam Neill ως Michael.
Η ίδια η Lindy έγραψε ένα βιβλίο (Through My Eyes) το 1990 στο οποίο περιγράφει λεπτομερώς τον βαθύ αντίκτυπο που είχε το επεισόδιο αυτό στη ζωή της και της οικογένειάς της. Στη συνέντευξη που έδωσε στο BBC, είπε ότι ήταν σχεδόν μια μορφή προστασίας για τα τρία παιδιά της, των οποίων η ζωή είχε καταστραφεί από την όλη υπόθεση.
«Έχουν βάλει μπροστά τους τόσες πολλές πληροφορίες που είναι λανθασμένες, τα παιδιά μου έχουν το δικαίωμα να ζουν με τις σωστές πληροφορίες. Και με τους ανθρώπους να τα πλησιάζουν συνεχώς στον δρόμο και να τους κάνουν ερωτήσεις, τουλάχιστον αυτό το βιβλίο απαντά σε πολλά από τα ερωτήματά τους».
Το 2012, ένας ιατροδικαστής εξέδωσε την τελική αναφορά στην υπόθεση Chamberlain, δηλώνοντας επίσημα ότι η κόρη τους Azaria δέχτηκε επίθεση και απήχθη από έναν άγριο σκύλο της περιοχής, κάτι που η Lindy και ο Michael τόνιζαν από την πρώτη στιγμή.
Η απόφαση στην υπόθεση Chamberlain προκάλεσε μεγάλη συζήτηση στην Αυστραλία. Το πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι στον γενικό πληθυσμό, τα μέσα ενημέρωσης, η αστυνομία και τα δικαστήρια ήταν τόσο πρόθυμοι να πιστέψουν ότι μια αθώα γυναίκα ήταν ένοχη και να τιμωρήσουν μια θλιμμένη μητέρα.
«Οι Αυστραλοί πάντα θεωρούσαν τον εαυτό τους, και αυτή τη χώρα, ως χώρα του ευγενούς παιχνιδιού», είπε ο John Bryson, συγγραφέας του «Evil Angels» του πιο πρόσφατου βιβλίου για την εξαφάνιση της Azaria, στο οποίο βασίστηκε η ταινία «Cry in the Dark». «Σίγουρα, η υπόθεση της Lindy και του Michael απέδειξε πως δεν ήταν έτσι».
** Φωτογραφίες: Getty Images
