Τη φετινή χρονιά, πολλοί στοιχημάτισαν τα υπάρχοντά τους ότι οι Λέικερς θα φάνε ξανά τα μούτρα τους. Ο Λεμπρόν Τζέιμς είναι πλέον 38 ετών, ο «Φρύδιας» Άντονι Ντέιβις όχι απλά μεγαλώνει αλλά συχνά – πυκνά μπαίνει στα πιτς λόγω τραυματισμών, το Big-3 που πήγε να φτιαχτεί με τους δυο τους και το Ράσελ Ουέστμπρουκ δεν έβγαλε ποτέ χημεία και «αγάπη» στο παρκέ, οι υπόλοιποι γύρω τους δεν έμοιαζαν ικανοί να κάνουν το step-up, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα διότι ο Λεμπτόν είναι πλέον 38 ετών. Όσοι λοιπόν στοιχημάτισαν τα υπάρχοντά τους στο στραπάτσο των Λέικερς, έμειναν χωρίς υπάρχοντα – όπως λέει και το γνωστό σύνθημα, «Λεμπρόν Άρχοντα/ πάρε μου τα υπάρχοντα…»
Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και παράλογο να έχει κάποιος αμφιβολίες για το τι μπορεί να καταφέρει ένας 38χρονος σε έναν «πλανήτη» γεμάτο αθλητικά κορμιά, τύπους που πηδάνε στο Θεό και διψασμένους πιτσιρικάδες που θέλουν να γράψουν Ιστορία. Ακόμα κι όταν μιλάμε για τον Λεμπρόν. Κανονικά, ένας οποιοσδήποτε μπασκετμπολίστας ετών 38, συνεχίζει να παίζει για να βγάλει μερικά εκατομμύρια ακόμα, για να σπάσει κανένα ρεκόρ, για να γίνει η φωνή στα αποδυτήρια και η πηγή έμπνευσης – κι αν τυχόν βάλει καμιά δεκαριά πόντους σε κανένα ματς, να έχει και ωραίες ιστορίες να λέει στο γιο του: «είδες παιδί μου ο γέρος σου; Το’χει ακόμα, δέκα ποντάκια κόλλησα στα 38 μου χρόνια». Τα 38 για έναν μπασκετμπολίστα, είναι τα 66 για έναν Έλληνα εργαζόμενο: πάει σε εργατολόγο για να κανονίσει τα χαρτιά του για τη σύνταξη, υπολογίζει το ΕΦΑΠΑΞ του και ξυπνάει αχάραγα τα Σαββατοκύριακα για να ρουφήξει γλυκά κάθε στάλα σοφίας, κάθε κουβέντα που ανταλλάσσουν ο Γιώργος Αυτιάς με τον κ. Ρωμανιά.
Μόνο που ο Λεμπρόν, δεν είναι ένας νορμάλ τύπος λίγο πριν τη σύνταξη. Τρέχει, καρφώνει, πηδάει στα ριμπάουντ, παίζει άμυνα, μένει στο παρκέ 40 και 45 λεπτά σαν 30άρης. Και σ’ αυτούς που έλεγαν ότι θα τα δώσει όλα μέχρι να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην Ιστορία του ΝΒΑ και μετά θα αράξει και θα απολαύσει την αποθέωση, εκείνος απάντησε με πολύ ιδρώτα και ακόμα περισσότερη προσπάθεια. Σαν να ψάχνει μέσα του να βρει ένα καινούργιο κίνητρο κάθε φορά, ώστε να γίνει καλύτερος. Σαν να μην έχει πάρει ποτέ πρωτάθλημα. Σαν να χρωστάει απαντήσεις. Σαν να μην έχει γράψει το όνομά του με Χρυσά Γράμματα στην Παγκόσμια Βίβλο του Μπάσκετ.
Όταν ο Λεμπρόν έσπασε το ρεκόρ πόντων, οι περισσότεροι είπαν ότι αυτό θα είναι το μόνο ευχάριστο πράγμα που θα έχουμε να θυμόμαστε φέτος από τους Λέικερς. Ότι δεν προλαβαίνουν τα play-off και στην καλύτερη περίπτωση θα παίξουν τη ζαριά τους στα play-in και μάλιστα όχι με καλές πιθανότητες. Ο Λεμπρόν, το πήρε εγωιστικά: σε κάθε ματς που έλειπε ο Ντέιβις, έπαιζε και για εκείνον. Σε κάθε ματς που οι υπόλοιποι περιφερειακοί δεν έβρισκαν ούτε διχτάκι από την περιφέρεια, «ντυνόταν» σουτέρ. Όταν δεν του πήγαινε καλά το σουτ, μπούκαρε μέσα και έπαιρνε παραμάζωμα τις άμυνες. Ένα τανκ ετών 38. Ένα «μουσειακό κομμάτι» που με κάποιον τρόπο, μοιάζει πιο σύγχρονο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένας εξωγήινος με γήινη μορφή. Ένα θαύμα της Φύσης, ένας τύπος που φροντίζει το σώμα του σαν να είναι Ναός. Και στα πόδια του οφείλουν να προσκυνήσουν και να ζητήσουν «συγνώμη» όλοι οι άπιστοι.
Πριν λίγες μέρες, ο Ντίλον Μπρουκς, ένα αυθάδες μειράκιο, απ’ αυτά με τη μεγάλη γλώσσα και το μυαλό – κουκούτσι, που νομίζουν ότι αν φανούν ασεβείς απέναντι στους σπουδαίους θα έχουν κάνει κάποια τεράστια μαγκιά, είπε «μου αρέσει να προκαλώ την αρκούδα» και «δεν σέβομαι κανέναν αντίπαλο μέχρι να μου βάλει 40 πόντους». Όπου «αρκούδα», βλέπε Λεμπρόν. Μόνο που δεν ήξερε ότι αυτή η «αρκούδα», είναι πιο άγρια και πιο μνησίκακη κι από την αρκούδα που κόντεψε να κατασπαράξει το Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο «The Revenant»: στο τέταρτο ματς κόντρα στους Γκρίζλις, ο Λεμπρόν είχε 22 πόντους, 20 ριμπάουντ και 7 ασίστ. Έστειλε το ματς στην παράταση στο 0,1΄΄ με ηρωική μπούκα, καθάρισε το ματς με γκολ – φάουλ στο τέλος του έξτρα χρόνου και οι Λέικερς έκαναν το 3-1 στη σειρά. Κι όπως είπε κι ο τεράστιος Σακίλ Ο’ Νιλ, «ο Μπρουκς είπε πως δεν σέβεται κανέναν αν δεν φάει σαράντα. Είκοσι και είκοσι μάς κάνει σαράντα. Ελπίζω τώρα να τον σεβαστεί». Με άλλα λόγια, Μπρουκς φάε τώρα το αυγουλάκι σου.
Τη χρονιά για τους Λέικερς την έχει σώσει ήδη ο Λεμπρόν, ό,τι και να γίνει από δω και πέρα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Που κανείς δεν ξέρει βέβαια τι έχει να γίνει στο «από δω και πέρα», όσο αυτός ο τύπος συνεχίζει να παίζει σφαλιάρες με το χρόνο, να αψηφά τη βαρύτητα, να βγάζει σκάρτη τη Βιολογία και να παραδίδει δωρεάν μαθήματα στους 25χρονους. Μόνο που πέρα από τη χρονιά για τους Λέικερς, ο Λεμπρόν έχει βάλει σκοπό του να «σώσει» το ΝΒΑ και το ίδιο το μπάσκετ. Καλοί οι Σέλτικς, οι Σίξερς, μεγάλη μαγκιά των Χιτ που πάνε να πετάξουν εκτός τους Μπακς, αλλά αυτό που πάει να κάνει ο Λεμπρόν, είναι από άλλο έργο. Είναι βγαλμένο από το «Space Jam» ή από Marvel ή κάτι παρόμοιο. Όλοι θέλουν να δουν πόσο μακριά μπορεί να φτάσει, όλοι οι ουδέτεροι είναι μαζί του, όλοι αυτοί που σηκώνονται από τον καναπέ και τρίζουν τα γόνατα και η μέση τους σαν αλάδωτοι μεντεσέδες θέλουν να τον βλέπουν να συνεχίζει τις πτήσεις.
Ο Λεμπρόν είναι και Σύμβολο αλλά και Μάχιμος ταυτόχρονα. Είναι Θρύλος αλλά Ζωντανός – Θρύλος, όχι απόμαχος της ζωής. Είναι ο πρώτος σκόρερ στην Ιστορία του ΝΒΑ αλλά συνεχίζει να σκοράρει και να ανεβάζει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη για τον επόμενο που θα δοκιμάσει να τον περάσει. Είναι ο Βασιλιάς ανάμεσα σε Πρίγκηπες που θέλουν να γίνουν Βασιλιάδες – αλλά ποιος θα τολμήσει να απλώσει τα κουλά του και να προσπαθήσει να βγάλει το στέμμα από το κεφάλι του;
Φωτογραφίες: Instagram @Kingjames
