Ήταν 5 Μαϊου του 1957, στη μικρή πόλη Χέξαμ της Αγγλίας, όταν συνέβη κάτι φρικτό: δυο κορίτσια, η Jacqueline και η Joanna Pollock, χτυπήθηκαν από ένα αυτοκίνητο και έχασαν τη ζωή τους ακαριαία. Οι γονείς τους, John and Florence Pollock, όπως ήταν λογικό, έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Δεν ήθελαν τίποτα περισσότερο, από το να μπορούσαν να τις αγκαλιάσουν ακόμα μια φορά. Κάτι που φυσικά δεν ήταν δυνατόν να συμβεί. Ή μήπως όχι;
Οικογένεια Pollock: H δεύτερη ευκαιρία
Αφού η οικογένεια Pollock θρήνησε το χαμό των κοριτσιών τους, ο John είπε ότι πολύ σύντομα θα είχαν δυο κορίτσια ξανά στο σπίτι τους. Σαν να ήταν προφήτης, έναν χρόνο μετά γεννήθηκαν δυο δίδυμα κορίτσια, που ονομάστηκαν Gillian και Jennifer Pollock. Πόσο πιθανό ήταν, έναν χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα όπου έχασαν τη ζωή τους οι δυο κόρες της οικογένειας, να γεννηθούν δυο δίδυμα κορίτσια; Στατιστικά οι πιθανότητες είναι ελάχιστες – αλλά συνέβη.
Παρότι η οικογένεια Pollock ήταν μια βαθιά θρησκευόμενη Καθολική οικογένεια, ο John είχε πει στη Florence πως τα δυο αδικοχαμένα κορίτσια τους, θα επέστρεφαν στη ζωή με αυτόν τον τρόπο. Όπως ήταν λογικό, η Florence ήταν επιφυλακτική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της σε αυτό που της έλεγε ο άντρας της, αλλά όταν τα δίδυμα κορίτσια γεννήθηκαν, οι δυο γονείς άρχισαν να παρατηρούν διάφορα πράγματα: αυτά που κάποιος άλλος θα έλεγε «παράξενα» ή «μεταφυσικά», αλλά οι δυο γονείς απλά τα είδαν ως απάντηση στις προσευχές τους.
Δίδυμες σε όλα τους
Δεν ήταν απλά ότι τα δυο «καινούργια» κορίτσια της οικογένειας Pollock, έμοιαζαν εμφανισιακά με τις νεκρές αδελφές τους, αλλά υπήρχαν πράγματα σχεδόν ανατριχιαστικά: η Jennifer είχε μια χαρακτηριστική λευκή γραμμή στο μέτωπό της, ακριβώς στο ίδιο σημείο που είχε η Jacqueline μια ουλή. Είχε επίσης το ίδιο σημάδι από τη γέννα, που είχε και η Jacqueline .
Ο John και η Florence Pollock, όσο πέρναγε ο χρόνος, πίστευαν ολοένα και πιο έντονα ότι η Jennifer και η Gillian, ήταν στην πραγματικότητα η Jacqueline και η Joanna, που επέστρεψαν με κάποιον τρόπο στη ζωή, στα σώματα δυο άλλων κοριτσιών. Κι όσο τα δίδυμα κορίτσια μεγάλωναν, όλο και περισσότερα πράγματα επιβεβαίωναν τη θεωρία των γονιών: η οικογένεια Pollock μετακόμισε στο Γουάιτλι Μπέι, όταν τα δίδυμα ήταν μωρά και επέστρεψαν στο Χέξαμ όταν τα δίδυμα ήταν πλέον τεσσάρων ετών.
Παρότι δεν είχαν ζήσει στο Χέξαμ και δεν είχαν μεγαλώσει εκεί, τα δίδυμα αναγνώριζαν μέρη και χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής, τα οποία δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν – αντιθέτως ήταν μέρη στα οποία πήγαιναν οι νεκρές τους αδελφές, όπως για παράδειγμα το σχολείο που πήγαιναν πριν χάσουν τη ζωή τους.
Οι δίδυμες Pollock έκαναν και άλλα παράξενα πράγματα: έδιναν στις κούκλες και τα λούτρινα ζωάκια ακριβώς τα ίδια ονόματα που τους είχαν δώσει στο παρελθόν οι αδελφές τους. Ξύπναγαν μέσα στη νύχτα από φρικτούς εφιάλτες, όπου έβλεπαν ένα αυτοκίνητο να τις χτυπάει. Παρότι δίδυμα, η Jennifer έδειχνε να εξαρτάται από τη Gillian, με τον τρόπο που το έκαναν οι νεκρές αδελφές τους – είχαν 5 χρόνια διαφορά μεταξύ τους και η μεγάλη πάντα πρόσεχε τη μικρή.
Όλα αυτά, εξαφανίστηκαν όταν τα δίδυμα έγιναν 5 ετών. Σαν όλες οι αναμνήσεις από την «προηγούμενη ζωή τους» να εξαφανίστηκαν μέσα σε μια στιγμή. Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει ποτέ ούτε γιατί «ξέχασαν» ξαφνικά τα πάντα, ούτε πώς ήταν δυνατόν να θυμούνται και να κάνουν πράγματα που “ανήκαν” στις νεκρές τους αδελφές.
Ήταν υπερβολές της οικογένειας Pollock, που μπορεί να έβλεπαν μια μικρή λεπτομέρεια, κάτι που τους θύμιζε τα παιδιά που «έχασαν» και να έφτιαξαν μέσα στο μυαλό τους μια ιστορία, που χρόνο με τον χρόνο έγινε πιο πιστευτή για εκείνους; Κανείς δεν ήξερε – σίγουρα όχι η Επιστήμη.
After Life…
Οι διάφορες θρησκείες πάντως, κάνουν λόγο και για μετά θάνατον ζωή και για μετενσάρκωση ή μετεμψύχωση: οι Βουδιστές στο Θιβέτ, οι Θεοσοφιστές στη Γερμανία, οι Σαϊεντολόγοι στις ΗΠΑ, οι Ινδουιστές στην Ινδία και οι Σιχ στον Καναδά, όλοι συμφωνούν ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν. Ακόμα και Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας, έκαναν λόγο για κάτι τέτοιο.
Όλο αυτό, έχει απασχολήσει έντονα την ανθρωπότητα, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Ξαναρχόμαστε στον κόσμο σε κάποιο άλλο σώμα; Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις, όπου με υπνωτισμό άνθρωποι άρχισαν να μιλάνε σε γλώσσα που δεν γνώριζαν – ακόμα και σε “νεκρή γλώσσα” που είχε πάψει να υπάρχει εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια.
Και είτε πιστεύεις σε κάποια θρησκεία που κάνει λόγο για ζωή μετά το θάνατο ή για ζωή που συνεχίζεται σε μια άλλη ζωή, είτε ανήκεις σε αυτούς που πιστεύουν μόνο σε αυτά που μπορούν να εξηγήσουν με τη λογική, η ιστορία των τεσσάρων κοριτσιών, είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει να δεις τη ζωή (και το θάνατο) αλλιώς…
Διάβασε παρόμοιες ενδιαφέρουσες ιστορίες πατώντας εδώ.
Όπως δημοσιεύτηκε στο Medium.com.
