Άλυτο μυστήριο παρέμεινε ένα κομβόι στοιχειωμένων αυτοκινήτων, που προκαλούσε ανατριχίλα σε όσους είχαν την τύχη ή την ατυχία να το συναντήσουν.
Αναρίθμητα είναι τα τετράτροχα στολίδια που έχουν βρεθεί εγκαταλελειμμένα σε χωματερές, σε ερημωμένα καταστήματα ή ακόμα και στον βυθό της θάλασσας, ως αποτέλεσμα ενός ναυαγίου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αίτια του τραγικού επιλόγου που συνοδεύουν τα τετράτροχα κομψοτεχνήματα έγιναν -αργά ή γρήγορα- γνωστά.
Από την άλλη, υπάρχουν και ορισμένα αυτοκίνητα που σάπιζαν αβοήθητα σε ερημικά μέρη, αλλά η πραγματική τους δικαίωση, για το τραγικό παιχνίδι που τους επιφύλασσε η μοίρα, δεν επήλθε ποτέ.
Δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα αιωρούνταν και πάνω από ένα δάσος στο χωριό Châtillon στον βελγικό δήμο Saint-Léger, ο οποίος για περίπου 70 χρόνια αποτελούσε τον τόπο μαρτυρίου για περίπου 500 αυτοκίνητα, τα οποία είχαν συνθέσει ένα από τα μεγαλύτερα νεκροταφεία οχημάτων στα χρονικά.
Η εικόνα, μάλιστα, των αυτοκινήτων να είναι στοιβαγμένα το ένα πίσω από το άλλο, παρέπεμπε σε ένα μεγαλειώδες μποτιλιάρισμα που κράτησε… αιώνες.
Πρόκειται για μοντέλα ευρωπαϊκής και αμερικανικής κατασκευής που δημιουργήθηκαν κατά τα πρώιμα χρόνια της αυτοκίνησης και εφόσον δεν είχαν βιώσει το δύσκολο και καταστροφικό πρόσωπο της εγκατάλειψης σήμερα θα αποτελούσαν αντικείμενο διαξιφισμού στις μεγαλύτερες δημοπρασίες παγκοσμίως.
Βέλγιο: Μύθοι και θρύλοι για τα «στοιχειωμένα» αυτοκίνητα
Η επικρατέστερη εκδοχή αναφέρει ότι τα οχήματα άνηκαν σε Αμερικανούς στρατιώτες που τα παράτησαν στο δάσος όταν αποχώρησαν από το Βέλγιο, μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, μιας και δεν μπορούσαν να αντέξουν τα οικονομικά έξοδα για να τα πάρουν μαζί τους στην πατρίδα τους.
Οι στρατιώτες, λέγεται, ότι αναζητούσαν μια… κρυψώνα όπου τα αυτοκίνητα θα προστατεύονταν από τις κακόβουλες προθέσεις των συμμοριών, και πως κάποια μέρα θα επέστρεφαν προκειμένου να πάρουν πίσω τα πολύτιμα τετράτροχα αντικείμενά τους.
Από την άλλη, οι ντόπιοι δεν συμφωνούν με την παραπάνω εκδοχή και τείνουν να την αποδομήσουν, λέγοντας ότι τα αυτοκίνητα άνηκαν απλώς σε μια μάντρα αυτοκινήτων η οποία δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ακόμα και μέχρι σήμερα ουδείς γνωρίζει τα αίτια που συνέθεσαν αυτή την σπαραξικάρδια –για τους φίλους του αυτοκινήτου– εικόνα.
Μια δικαίωση που δεν ήταν γραφτό να επέλθει, μιας και η περιοχή το 2010 εκκαθαρίστηκε από τα αυτοκίνητα, αφού πρώτα είχε προηγηθεί ένα πλήθος κλοπών εξαρτημάτων τους, όπως και οι εκδηλώσεις αγανάκτησης των κατοίκων που παρουσίαζαν τα άμοιρα τετράτροχα ως μια οικολογική βόμβα η οποία μολύνει την περιοχή.
