«Δεν θα μας εξαφανίσουν οι Ταλιμπάν. Απλά δεν μπορούν. Δεν είμαστε στα 90s πια – Πρέπει να μας αποδεχτούν εμάς τις γυναίκες. Δεν έχουν άλλη επιλογή» αναφέρει η νεότερη Δήμαρχος στην ιστορία του Αφγανιστάν, η Zarifa Ghafari.
Εκτός από πολιτικός η Ghafari είναι και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών.
Σε ηλικία μόλις 24 ετών -παραδέχεται ππλέον ότι είπε ψέματα για την ηλικία της ώστε να μπορεί να λάβει μέρος στις εκλογές, εκλέχθηκε Δήμαρχος της Καμπούλ. Τότε, έγινε η νεότερη Δήμαρχος του Αφγανιστάν και μόλις η τρίτη στην ιστορία του κράτους. Δεν ήταν όμως τόσο απλό. Μετά την εκλογή της, έπρεπε να παλέψει ώστε να διατηρήσει το δικαίωμά της να υπηρετήσει τον ρόλο που της ανατέθηκε. Ντόπιοι άντρες και γυναίκες συντηρητικοί έκαναν διαδηλώσεις κατά της εκλογής της, καθώς θεώρησαν ανήκουστο να είναι Δήμαρχος μία γυναίκα και δη τόσο νέα.
Άρχισε να ασκεί τα καθήκοντά της έναν ολόκληρο χρόνο μετά την εκλογή της. Η δουλειά της δεν ήταν διόλου εύκολη. Αντιμετώπιζε συνέχεια κριτική και απαξίωση από τους συνάδελφούς της, στην πλειοψηφία τους άντρες. Μερικές φορές οργάνωναν διαμαρτυρίες έξω από το γραφείο της, όπου πετούσαν πέτρες για να την τρομάξουν. Άλλες φορές κλείδωναν το δημαρχείο για να μην μπορεί να μπει, σε σημείο που έπρεπε να παραβιάσει τις κλειδαριές για να κάνει την δουλειά της.
Ο εκφοβισμός, όμως, δεν την σταμάτησε. Συνέχισε να εμφανίζεται στο γραφείο της κανονικά, κάθε μέρα για 2,5 χρόνια.
«Όσο περισσότερο υποτιμούσαν εμένα και το φύλο μου, τόσο πιο δυνατή γινόμουν όσο δεν τα παρατούσα και συνέχιζα» δηλώνει.
Και τα κατάφερε. Δεν ενέμπνευσε μόνο χιλιάδες γυναίκες εντός και εκτός Αφγανιστάν αλλά έκανε και μερικούς από τους άντρες επικριτές της να παραδεχτούν πως τους άλλαξαν την γνώμη. «Τους έδειξα ότι δεν είμαι απλά ένα μικρό κορίτσι, όπως με είχαν στο μυαλό τους. Τους έδειξα ότι είμαστε πολλά παραπάνω από αυτά που νομίζουν και μπορούμε να κάνουμε τα πάντα».
Όλα αυτά, ήταν πριν αποσύρει η Αμερική τα στρατεύματά της και πάρουν ξανά τον έλεγχο του Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν.
«Στην αρχή επέμενα να μείνω στο Αφγανιστάν και να συνεχίσω να παλεύω για τα δικαιώματά μας. Όταν όμως, το 2020 ο πατέρας μου δολοφονήθηκε, κατάλαβα ότι και η δική μου ζωή είναι σε κίνδυνο και πρέπει να φύγω από την χώρα με κάθε τρόπο.
Άντρες των ταλιμπάν την έψαχναν διακαώς. Προσπάθησαν να εισβάλλουν στο σπίτι της και κάποιες φορές τα κατάφεραν, όμως δεν την βρήκαν επειδή έλειπε ή κρυβόταν. Κατάφερε να φύγει, επιτέλους, τον Αύγουστο του 2021, όταν κρύφτηκε κάτω από το κάθισμα αυτοκινήτου.
Σήμερα ζει στην Γερμανία, όπου συνεχίζει να υψώνει την φωνή της εκπροσωπώντας τις γυναικες της Καμπούλ, που δεν μπορούν να μιλήσουν οι ίδιες υπό τον φόβο των ταλιμπάν.
*πηγή φωτογραφίας: Wikimedia Commons
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Δεν είναι τρολ: Οι Ταλιμπάν εκφράζουν ανησυχία για τις απώλειες πολιτών στην Ουκρανία
Αφγανιστάν: Οι Ταλιμπάν προσπαθούν να σωπάσουν την φωνή των φεμινιστριών – 6 άνθρωποι αγνοούνται
«Antetokounmpo throws it down»: Και ξαφνικά οι Μπακς πάνε για τίτλο
