Μπορεί όταν είσαι κόρη ενός παγκόσμιου σταρ, οι δρόμοι να σου ανοίγονται πιο εύκολα, αλλά πάντα χρειάζεται να παίξεις τα δικά σου χαρτιά και να βρεις το ταλέντο σου προκειμένου να καθιερωθείς στον οποιαδήποτε χώρο. Η Stella McCartney έκανε ακριβώς αυτό.
Είναι μια από τις κόρες του Beatle Paul McCartney και της φωτογράφου Linda Eastman , που πέθανε το 1998 από καρκίνο του μαστού. Έχει προτιμήσει, όμως, τη μόδα από τη μουσική και έχει έρθει τον τελευταίο καιρό στο προσκήνιο λόγω των οικολογικών της απόψεων και την εμφάνισή της στην COP26.
Είναι μια από τις σχεδιάστριες που εφαρμόζουν τη βιωσιμότητα στη μόδα και πρωτοστάτης στην προσπάθεια για την κατάργηση χρήσης και πώλησης γούνας. Από το 2011, αφού συνεργάστηκε με τους Lacroix, Chloé και Gucci και έντυσε celebrities από όλο τον κόσμο, έχει την υπογραφή με το όνομά της.
Για 20 χρόνια εργάστηκε για να κάνει τις δημιουργίες που να σέβονται το περιβάλλον και τα ζώα, δεν χρησιμοποίησε ποτέ γούνα και πειραματίστηκε με νέα υφάσματα, όπως ανακυκλώσιμος πολυεστέρας, δέρμα από μανιτάρια και μαλλί με χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Σε συνέντευξή της στην El Mundo, αναφέρει ότι οι γονείς της ήταν χορτοφάγοι και ακτιβιστές, κάτι που της μετέδωσαν. Η μητέρα της ξεκίνησε μια εταιρεία χορτοφαγικών τροφίμων όταν κανείς δεν γνώριζε για αυτά τα προϊόντα και είχε πάντα στο μυαλό της, η διασφάλιση της υγείας του πλανήτη και των ζώων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Διάβασα μια έκθεση του ΟΗΕ το 2008 για τη κτηνοτροφία και τις επιπτώσεις της στον πλανήτη. Κατάλαβα ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα σύνθετο ζήτημα και αποφάσισα να μην αφοσιωθώ αποκλειστικά στη διατήρηση του ζωικού βασιλείου και να είμαι πάντα ενεργή σε ό,τι αφορά το περιβάλλον» λέει στην συνέχεια.
Πριν από 20 χρόνια ξεκίνησε την αναζήτηση βιώσιμων υλικών, για να δημιουργήσει το καλύτερο οικολογικό δέρμα. «Ήταν δυνατό και όλοι μου έλεγαν ότι δεν θα είχα επιτυχία χωρίς αληθινή γούνα. Τελικά είχα δίκιο! Η μόδα προσφέρει τόσες πολλές δυνατότητες που η μη χρήση τους είναι σχεδόν αμαρτία».
Το μεγάλο βήμα που έκανε η Stella McCartney
Το 2016 βρέθηκε στα κεντρικά γραφεία της Bolt Threads στο Σαν Φρανσίσκο για πρώτη φορά, μια εταιρεία που παράγει φυτικά υλικά, όπου είδε ένα μετάξι αράχνης για πρώτη φορά. Έτσι γεννήθηκε μια τέλεια συνεργασία γιατί ο ένας χρειαζόταν τον άλλον. Έχει λανσάρει, για παράδειγμα, ένα σχέδιο τσάντας, το πρώτο πρωτότυπο κυκλοφορεί ήδη στην αγορά, το οποίο ονομάζεται Mylo και είναι φτιαγμένο με δέρμα μανιταριού. Και αυτή είναι μόνο η αρχή.
Εγκαινίασε φέτος στο Kelvingrove Art Gallery and Museum της Γλασκόβης την έκθεση “Future of Fashion: An innovation conversation with Stella McCartney”, όπου είδαμε για πρώτη φορά το πρώτο vegan ζευγάρι ποδοσφαιρικών παπουτσιών που δημιούργησε σε συνεργασία με την Adidas και τον Γάλλο ποδοσφαιριστή Paul Pogba, βαμβάκι αναγεννητικής γεωργίας σε παραγωγή της εταιρείας Söktaş και το νάιλον αναγεννητικής παραγωγής από τις Evrnu NuCycl και Econyl, το οποίο είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας αποβλήτων και πλαστικών που μαζεύονται από τους ωκεανούς.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι cruelty-free. Το 2013 σταμάτησε να χρησιμοποιεί το angora, ένα προϊόν φτιαγμένο με γούνα κουνελιού. Το 2018 εγκατέλειψε το μοχέρ, φτιαγμένο από δέρμα κατσίκας. Από το 2016, χρησιμοποιεί μόνο πιστοποιημένο και ανακυκλωμένο κασμίρι, το οποίο έχει την ίδια ποιότητα με το παραδοσιακό, αλλά έχει επτά φορές μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο.
«Για να φτιάξεις ένα μόνο πουλόβερ χρειάζεσαι τέσσερα κατσίκια, οπότε η υπερπαραγωγή των τελευταίων ετών, μαζί με τη διάδοση προϊόντων χαμηλού κόστους, έχει οδηγήσει στην ερημοποίηση των μογγολικών λιβαδιών. Η απόφαση για το ποιο νήμα θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται επίσης από τη δημιουργικότητα».
Η ίδια πιστεύει πως ο καιρός έχει αλλάξει και η οικολογική συνείδηση μπορεί να περάσει στις νέες γενιές. Η κυκλική παραγωγή είναι πλέον στην φιλοσοφία πολλών οίκων μόδας. Ωστόσο, μόνο το 1% του υλικού που χρησιμοποιείται για το σχεδιασμό ενός κοστουμιού προέρχεται από ανακυκλωμένα ενδύματα. Αυτό συμβαίνει γιατί η βιομηχανία της μόδας δεν ελέγχεται και δεν υπάρχουν αποτελεσματικές πολιτικές που να εγγυώνται καθαρότερη παραγωγή.
«Όταν ξεκίνησα πριν από 20 χρόνια, ήμουν «αουτσάιντερ», ο οικολογικός καρπός . Τώρα πολλοί σκέφτονται όπως και εγώ, αλλά υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει, το σπίτι μας καίγεται και πρέπει να σταματήσουμε αυτή την κρίση. Το όνειρό μου θα ήταν να δω τη βιομηχανία της μόδας να ενώνεται στο όνομα μιας στροφής προς τη βιωσιμότητα και ένα καλύτερο μέλλον» λέει στην El Mundo.
