Ο André Leon Talley, ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον χώρο της μόδας και πρώην αρχισυντάκτης της αμερικανικής Vogue υπό την Anna Wintour, πέθανε σε ηλικία 73 ετών. Άφησε την τελευταία του πνοή την Τρίτη σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε αργότερα από τον ατζέντη του, David Vigliano, αν και η αιτία του θανάτου παραμένει ακόμα άγνωστη.
Ο Talley ήταν μια πρωτοποριακή φιγούρα στον κόσμο της μόδας, όπως ήταν γνωστός για τα σχόλιά του και την εκκεντρική παρουσία του. Χαρακτηριστικά του στιλ του είναι τα καφτάνια, τα καπέλα και οι ρόμπες. Σε μια καριέρα που διήρκεσε έξι δεκαετίες, ο Talley χρησιμοποίησε τη θέση του για να υπερασπιστεί τη διαφορετικότητα στην πασαρέλα και στα παρασκήνια στον κόσμο της μόδας.
Πολλοί είναι εκείνοι που έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν. Η σχεδιάστρια και στενή φίλη του, Diane von Furstenberg, ήταν μεταξύ εκείνων που απέτισαν φόρο τιμής την Τετάρτη. «Αντίο αγαπητέ Andre… κανείς δεν είδε τον κόσμο με πιο λαμπερό τρόπο από εσένα», έγραψε. «Κανείς δεν ήταν πιο μεγαλειώδης και πιο παθιασμένος από εσένα». Ο συγγραφέας Jeremy O’Harris έγραψε ότι ο Talley αποτελούσε πηγή έμπνευσης και πρότυπο για πολλές γενιές.
Ποιος ήταν ο André Leon Talley
Γεννήθηκε το 1948 και μεγάλωσε στη Βόρεια Καρολίνα, ο Tάλι ήταν υπέρμαχος της μόδας. Στα απομνημονεύματα του 2020 «The Chiffon Trenches» γράφει ότι επισκεπτόταν την τοπική του βιβλιοθήκη για να διαβάσει αντίγραφα του περιοδικού Vogue, που ενσάρκωναν έναν κόσμο στον οποίο «τα κακά πράγματα δεν έγιναν ποτέ». Οι φοιτητές στο πανεπιστήμιό του τον λιθοβολούσαν καθώς διέσχιζε την πανεπιστημιούπολη τις Κυριακές για να αγοράσει τη Vogue.
Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1970 μετά από μια θητεία στο Ρόουντ Άιλαντ όπου φοίτησε στο διάσημο Πανεπιστήμιο Μπράουν. Ο δημοσιογράφος έλαβε υποτροφία, αφού πήρε πτυχίο Bachelor of Arts στη γαλλική λογοτεχνία από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας το 1970. Έκανε μεταπτυχιακό στις γαλλικές σπουδές το 1972, με αρχικά σχέδια να γίνει καθηγητής γαλλικών. Η καριέρα του στον χώρο της μόδας ξεκίνησε με μια πρακτική άσκηση για την πρώην συντάκτρια της Vogue, Diana Vreeland, στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης το 1974.
Εκείνη τον μύησε στο περιοδικό Interview του Andy Warhol, όπου εργάστηκε ως ρεσεψιονίστ. Έτσι ξεκίνησε να γράφει για περιοδικά και εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένων των W και των New York Times. Η Vogue ήταν αυτή που τον έκανε να ξεχωρίσει και αποτέλεσε το μεγαλύτερο βήμα στην καριέρα του. Εκεί δημιούργησε το όνομά του και κατάφερε να γίνει διευθυντής ειδήσεων του περιοδικού. Στη συνέχεια έγινε δημιουργικός διευθυντής μέχρι το 1995, όταν έφυγε. Επέστρεψε στο περιοδικό τρία χρόνια αργότερα και παρέμεινε αρχισυντάκτης μέχρι το 2013.
Η συνεργασία του με την εκδότρια της Vogue, την Wintour, ήταν αυτή που απασχόλησε και αποτέλεσε το μεγάλο σημείο αναφοράς των δεύτερων απομνημονευμάτων του, «The Chiffon Trenches». Ο Talley υποστήριζε ότι έχασε την εύνοιά της γιατί «είχα γίνει ξαφνικά υπέρβαρος και πολύ αδιάφορος». Η Wintour, όπως υποστηρίζει, δεν έδειχνε «απλή ανθρώπινη καλοσύνη» και «ποτέ δεν ήταν πραγματικά παθιασμένη με τα ρούχα. Η δύναμη ήταν το πάθος της». Στα απομνημονεύματα ισχυρίστηκε ότι έχει «τεράστιες συναισθηματικές και ψυχικές ουλές» από τα χρόνια φιλίας με τη Wintour. Ωστόσο, πίστευε επίσης ότι εκείνη, μαζί με την Diana Vreeland και τον Andy Warhol, διαμόρφωσαν την καριέρα του.
Στο βιβλίο περιέγραψε επίσης τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη ως παιδί, καθώς και τον ρατσισμό και το μέγεθος που συνάντησε σε όλη του τη ζωή. Ακόμα, υπήρξε κριτής στο America’s Next Top Model και το 2008 έγινε σύμβουλος μόδας της οικογένειας Obama. Πήρε συνέντευξη από τη Michelle Obama για τη Vogue όταν έγινε πρώτη κυρία των ΗΠΑ το 2009, αποκαλώντας την αργότερα «την πιο μοδάτη γυναίκα στην Αμερική».
Δεν καθόρισε ποτέ τη σεξουαλικότητά του, αποκαλώντας την ως «ρευστή». Δεν είχε κάνει ποτέ σχέση, είπε κάποτε, κάτι που απέδωσε στην κακοποίησή του ως παιδί. «Υποθέτω ότι φοβόμουν και υποθέτω ότι ήμουν καταπιεσμένος. Μεγάλωσα σε ένα πολύ αυστηρό σπίτι. Αλλά βρίσκομαι σε αυτόν τον κόσμο, κυκλοφορώ με όλους αυτούς τους απίστευτους ανθρώπους… Μου αρκούσε να έχω τη φιλία του Karl Lagerfeld ή τη φιλία του Yves Saint Laurent».