Περιεχόμενα
Το να φτιάξεις μια καινούργια γκαρνταρόμπα χρησιμοποιώντας τα ρούχα που ήδη έχεις, είναι μια πάρα πολύ απλή υπόθεση. Δύο πράγματα χρειάζεσαι. Το ένα είναι παλιά ρούχα όπως πουκάμισα, παντελόνια, κοστούμια που να είναι μιας σχετικά καλής ποιότητας. Ακόμα και η ποιότητα δεν είναι αναγκαία, αρκεί να μην αφορά σε σακάκι. Το δεύτερο που χρειάζεσαι είναι έναν καλό ράφτη/ μεταποιητή. Εγώ τα τελευταία δύο χρόνια, έχω μεταποιήσει δεκάδες ρούχα μου κι αυτή τη στιγμή αισθάνομαι να έχω την γκαρνταρόμπα που θα επιθυμούσα. Κι αυτό χωρίς να έχω αγοράσει τίποτα. Αυτό το έκανα σε κοστούμια και σακάκια το χειμώνα, αλλά και σε πουκάμισα και σορτς το καλοκαίρι.
Ξέθαψα ρούχα 20ετίας και ως διά μαγείας είδα ότι τα υφάσματα αυτά ήταν και πάλι της μόδας. Απλά έπρεπε να έρθουν και στα σύγχρονα μέτρα και κοψίματα. Εγώ με ένα σμπάρο, πέτυχα δύο τρυγόνια. Βρήκα τον μετα-ποιητή Αλέξανδρο. Πέρα από το να φτιάχνει υπέροχα τα ρούχα μου, γράφει και ωραία ποιήματα, με αποτέλεσμα να περνάμε κι ωραία την ώρα μας κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Κατά βάση βρήκα δύο φίλους.
Το αντρικό ντύσιμο είναι πάρα πολύ απλό. Φούστα-μπλούζα, που λέμε για πλάκα. Δεν είναι σαν τα γυναικεία ρούχα που είναι 100 ειδών. Σακάκι, πουκάμισο, παντελόνι, σορτς και τέλος. Άντε και γραβάτες ή κανένα μαντηλάκι. Εννοείται ότι και τα γυναικεία ρούχα μεταποιούνται και μοντερνοποιούνται πολύ εύκολα, αλλά δεν είμαι ειδικός γι΄αυτά. Ειδικός είναι η ίδια η γυναίκα αν έχει ένα γούστο και παρακολουθεί με κάποιο τρόπο τις τάσεις της μόδας.
Θα γράψω μερικές βασικές αρχές για τη μεταποίηση, όπως το έκανα εγώ, γιατί πιστεύω ότι αυτός που πρέπει να δώσει την κατεύθυνση, είσαι εσύ ο ίδιος και ο ράφτης συμπληρώνει ή διορθώνει. Εσύ ξέρεις το στυλ που θέλεις.
Εμένα από παλιά μου άρεσε το τζειμσμποντικό λουκ στα κοστούμια, στενά δηλαδή και ειδικά όπως τα “μετέφρασε” τα τελευταία χρόνια ο Τομ Φορντ για τον Ντάνιελ Κρεγκ. Τα παλιά, στενά για την εποχή κοστούμια του Σον Κόνερι, που ήταν το πρότυπο, δείχνουν φαρδιά για τη σημερινή εποχή. Κι όμως τότε ήταν τα στενότερα.
Ένα άλλο ωραίο στυλ είναι αυτό του Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο οποίος παρότι πρώην redneck, αυτή τη στιγμή είναι ένα ισχυρό fashion icon. Chapeau, για την εξέλιξη του, που λένε και οι Γάλλοι.
Θα περιγράψω παρακάτω 5-6 βασικές κινήσεις που έκανα και που μετέτρεψαν ρούχα δεκαετίας ή και εικοσαετίας σε μοντέρνα.
Σακάκια
Μέχρι πριν κάποια χρόνια τα σακάκια είχαν δύο βασικές αδυναμίες. Η πρώτη είναι ότι ήταν πιο μακριά απ΄όσο έπρεπε και η δεύτερη ότι είχαν πολύ φαρδιά μανίκια. Ό,τι και να κάνεις σε ένα σακάκι, αν το μανίκι είναι φαρδουλό, δείχνει πάντα χάλια και ντεμοντέ. Εννοείται ότι αν είναι φαρδιά, τα στενεύεις και στη μέση. Κι ακόμα πιο πολύ εννοείται ότι το μανίκι στο σακάκι πρέπει να τελειώνει τουλάχιστον ένα ή δύο πόντους μετά το τέλος του καρπού, έτσι ώστε να βγαίνει ένα δύο πόντους το πουκάμισο και να φαίνεται. Άρα κονταίνεις μέχρι τα 2/3 των γλουτών (από πάνω προς τα κάτω) το σακάκι και στενεύεις τα μανίκια μέχρι το σημείο που δεν περιορίζουν τις κινήσεις σου.
Το στένεμα στη μέση πρέπει να γίνεται ως εκείνο το σημείο που μπορείς να βάζεις δύο δάχτυλα ανάμεσα στην κοιλιά και το σακάκι. Γιατί κάποια στιγμή μπορεί να φας και να φας πολύ. Βέβαια, στη μόδα είναι και περισσότερο κόντεμα (εξαρτάται από τα γούστα) που φτάνει περίπου ως τη μέση του πισινού. Σημειωτέον ότι αυτή τη στιγμή τα σακάκια είναι σχεδόν όλα δίκουμπα. Αλλά μην απογοητεύεστε, τα τρίκουμπα θα ξαναγυρίσουν πάλι. Έτσι είναι η μόδα, σαν καρουζέλ.
Παντελόνια: Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Τα στενεύεις αρκετά σε σχήμα σωλήνα (εννοείται να μην κολλάνε στα μπούτια), τα κονταίνεις μέχρι εκεί που ίσα ίσα ακουμπάνε στα παπούτσια (οι Μιλανέζοι το κάνουν κι ένα πόντο πιο κοντά τα μπατζάκια) και το μέγεθος της καμπάνας πρέπει να είναι 18 εκατοστά. Τελευταία, η μόδα θέλει τα παντελόνια να είναι ακόμα πιο κοντά, δύο με τρεις πόντους πάνω από το παπούτσι.
Πουκάμισα
Προφανώς τα στενεύεις από την πλάτη, με δύο ραφές προς τη μέση. Εδώ σίγουρα πρέπει να χωράνε, όταν είναι κουμπωμένο, τρία δάχτυλα. Εκτός κι αν έχετε το κορμί του Κρεγκ στο James Bond. Αυτό το κάνεις γιατί όταν κάθεσαι, δεν πρέπει ποτέ να ανοίγει το μεσοδιάστημα στα δύο κουμπιά και να φαίνεται η κοιλιά σου (δε θα φοράς και το φανελάκι του οικοδόμου, φαντάζομαι). Επίσης, παλιότερα ήταν πολύ φαρδιά τα μανίκια των πουκαμίσων. Επιβάλλεται κι ένα στένεμα εκεί. Οπωσδήποτε.
Υπάρχουν πολλά πουκάμισα που τα φοράγανε πριν 5-10 ή ακόμα και 15 χρόνια, των οποίων το στυλ μπορεί να είναι μοντέρνο και πάλι στο σήμερα. Ακόμα και με prints. Εγώ ήμουν τυχερός τις προάλλες. Βρήκα μερικά τέτοια θαμμένα μέσα σε κάτι κούτες για πολλά χρόνια και ξαφνικά τα ανακάλυψα κι έκανα πάρτι από τη χαρά μου. Τρία καλοκαίρια και τρεις χειμώνες έβγαλα με αυτά. Σαν καινούργια.
Μη φοβηθείς να τα βάλεις, όχι εννοείται με κοστούμια, αλλά για casual everyday ή και ΣΚ είναι τζάμι. Είπαμε παραπάνω ότι η μόδα είναι καρουζέλ. Όλο και επιστρέφει κάποια στιγμή στο παρελθόν…with a twist. Άσε που σήμερα, ειδικά σε νεαρότερες ηλικίες, δεν ψάχνεις πια για μόδα ή trend, αλλά αυτά είναι πια…ό,τι κάτσει! Και σε μεγαλύτερους ισχύει αυτό. Να, δες π.χ. τον Τζεφ Μπέζος που στα 60 του, αφού πήρε ό,τι ντόπα είχε για να γίνει από σαμιαμίδι μπρατσός, φοράει ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή.
Τα σπορ πουκάμισα, που τα φοράς έξω από σορτς ή παντελόνια, δεν είναι ωραίο να είναι τόσο στενά, όσο αυτά που φοράς με κοστούμι. Σίγουρα τα περισσότερα παλιά πουκάμισα θέλουν κάποιο κόντεμα. Τα δικά μου κατέβαιναν μέχρι τα μπούτια. Αλλά μην τα κάνεις και κοντά. Όπως τα σακάκια, έτσι και τα παλιά πουκάμισα έχουν κι αυτά πολύ φαρδιά μανίκια. Και προφανώς πρέπει να στενευτούν κι εκεί.
Σορτς/Μαγιό/ T-shirt
Το βίντατζ έχει μια ιδιαίτερη αξία. Με μεγάλη ευκολία κονταίνεις και μαγιό και σορτς. Ή και τα στενεύεις αν είναι φαρδιά. Αλλά αυτό είναι στο χέρι σου, πώς θα τα ήθελες. Μαγιό στυλ σπίντο δε θα φορούσα, το βρίσκω λίγο αστείο. Άλλωστε, τα φόρεσα 20 χρόνια που έκανα κολύμπι και πόλο. Τα πολύ μακριά μαγιό τα βρίσκω εξόχως άκομψα. Εκτός κι αν είσαι κανένας πιτσιρικάς σέρφερ… Σαν πολύχρωμες βράκες είναι. Θεωρώ ότι το σωστό μαγιό είναι σαν κοντό σορτς. Κατεβαίνει μέχρι το 1/3 ή το μισό του μηρού. Όσο πιο γεμάτος είσαι, δώσε 2-3 πόντους παρακάτω.
Έχω ξαναφτιάξει παλιά και αγαπημένα t-shirt. Όχι που θα μου ξέφευγαν. Λίγο κόντεμα, λίγο στένεμα (και στα μανίκια) και αποκτάς τα πιο μοδάτα και μοναδικά t-shirt στην αγορά.
* Σημείωση: Πρέπει να υπενθυμίζετε πάντοτε στον ράφτη σας να μην κόβει τα υφάσματα όταν στενεύει ή κονταίνει. Γιατί απλά μια μέρα ίσως χρειαστεί να τα μεταποιήσετε προς την αντίθετη φορά. Όχι μόνο γιατί θα αλλάξει η μόδα, αλλά και γιατί μπορεί να φάτε περισσότερους κεφτέδες και μπακλαβάδες απ΄όσο πρέπει. Ένα καλό ρούχο, εννοώ από καλό ύφασμα, το κάνεις φυσαρμόνικα όποτε θέλεις.
**Σημείωση: Για να μην ρωτάτε.. οι δικοί μου ράφτες-μεταποιητές είναι οι ΑΦΟΙ ΦΟΥΡΛΑ (ο ένας είναι ο ποιητής που ανέφερα στην αρχή), Διονύσου 9, Μαρούσι.
