Δεν είναι ο Κρις Χέμσγουορθ. Δεν είναι ο Κρις Έβανς. Δεν είναι ο Ντουέιν Τζόνσον. Δεν είναι κανένας από τα μεγάλα ονόματα της αμερικανικής βιομηχανίας θεάματος. Είναι ο Τζόνα Χιλ, αυτός ο τύπος που το 2007, στα 25 του χρόνια, έκανε θραύση με τον ρόλο του στην ταινία Superbad, στιγματιζόταν όμως ως ο αστείος, χοντρούλης τύπος με το περίεργο μαλλί και τα σπυριά. 16 χρόνια μετά, είναι ένα style icon, ένας fashion pioneer, ο Κάνιε Γουέστ σε λευκή εκδοχή. Είναι ο White Chocolate του στυλ.

Στα 40 του, κι αφού πέρασε πολλά χρόνια όντας μόνιμα ένας sidekick, ο Τζόνα Χιλ έπεισε το Netflix να επενδύσει στις ιδέες του και να τον κάνει έναν από τους πιο υποσχόμενους πρωταγωνιστές στη φαρέτρα του.

Με την ταινία You People που κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες στην πλατφόρμα, ο Τζόνα Χιλ δεν επιχειρεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της υποκριτικής. Δεν αφήνει κάποια παρακαταθήκη, δεν είναι καν ενδιαφέρων ως ρόλος. Έχει όμως ένα χαρακτηριστικό που αποτελεί μια δική του δήλωση πως θέλει να ξεφεύγει από την υποκριτική: το στυλ του.

Τον τελευταίο χρόνο, μετά τον ρόλο του στο Don’t Look Up, ο Τζόνα Χιλ έχει απασχολήσει πολλά αφιερώματα street style σε περιοδικά όπως το GQ και όλοι μιλούν για έναν αναδυόμενο αστέρα.

Στα 40 του, ο Χιλ έχει αρχίσει να δείχνει πιο νεανικές πλευρές του εαυτού του, ενώ προσφάτως ξεκίνησε συνεργασία με την Adidas και έχει γίνει ένας από τους θιασώτες του sneaker και έχει ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες για να βγάλει τη δική του σειρά ρούχων, με το You People να λειτουργεί σαν ένα teaser του τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Jonah Hill

Η πορεία του Τζόνα Χιλ θυμίζει αρκετά αυτή που είχε ο ρόλος του Άνταμ Σάντλερ – άνθρωπος που τον βοήθησε στο ξεκίνημα – στο Just Go With It. Ένας απόγονος Εβραίων, με απεριποίητο look, ατιμέλητος, αδιάφορος, ένας κλασικός 25άρης. Και στις ΗΠΑ, ειδικά τα παιδιά που προέρχονται από βαθιά θρησκευτικές κοινότητες, παραμένουν έφηβοι μέχρι και τα 25-26 τους τουλάχιστον.

Ο Χιλ (κανονικό επώνυμο Φέλντστιν, που έκανε αίτηση πριν χρόνια για να το αφαιρέσει) είχε την όψη ενός νέρντουλα, κάτι που όμως δεν τον εμπόδισε να λέει «όχι» από πολύ νωρίς. Από το 2009, κι ενώ είχε δεν είναι 3-4 χρόνια που έκανε δουλειές ως ηθοποιός, απέρριπτε προτάσεις και μία απ΄αυτές θα μπορούσε να του είχε αποφέρει πολλά χρήματα.

Τότε, του πρότεινε ο Τοντ Φίλιπς να έχει έναν από τους κεντρικούς ρόλους στο Hangover (όχι αυτόν του Γαλυφιανάκη), αλλά όταν ήρθε σε επικοινωνία με τον φίλο του τον Σεθ Ρόγκεν, απέρριψε την ευκαιρία. Εκείνη την περίοδο ο καθαρά κωμικός Χιλ, είχε αποφασίσει να το γυρίσει στο δράμα και είχε την διορατικότητα να καταλάβει πως ένας τέτοιος ρόλος θα τον σημάδευε. Και σίγουρα δεν ήταν ο Μπράντλεϊ Κούπερ για να πείσει τη βιομηχανία να επενδύσει στην εμφανή γοητεία και εξωτερική του εμφάνιση.

Οπότε, επέλεξε το μακρύ μονοπάτι και όχι το εύκολο. Ένα μονοπάτι που είχε και τις μεγάλες λακούβες, όπως τη χρονιά που πέθανε ο αδερφός του από καρκίνο, σε ηλικία 40 ετών. Όσο είναι σήμερα ο ίδιος.

Αυτό το μονοπάτι είναι που τον έφερε το 2011 στον ρόλο του Moneyball, διάστημα στο οποίο είχε αρχίσει σταδιακά να χάνει κιλά και να αλλάζει και το στυλ του. Όχι τόσο στα ρούχα, εμμένοντας στα κοστούμια για αρκετά χρόνια, όσο στο μαλλί και σε κάποια αξεσουάρ.

Με το Moneyball κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά δεν ήταν, παραδόξως, στο σημείο που θα μπορούσε να απαιτήσει, να διεκδικήσει ένα ισχυρό paycheck.

Ο ρόλος του στον Λύκο της Γουόλ Στριτ και το καψόνι στον ΝτιΚάπριο

Δεν φαινόταν όμως να είναι κάτι που τον νοιάζει. Το απέδειξε το 2012, όταν έμαθε για τα γυρίσματα του Λύκου της Γουόλ Στριτ και έβαλε στόχο να συμμετέχει με κάθε τρόπο στην ταινία. Μόνο και μόνο για να τεθεί υπό τις οδηγίες του Μάρτιν Σκορτσέζε.

Τι έκανε; Προσέφερε εαυτόν σαν να μην είχε κερδίσει ποτέ υποψηφιότητα, σαν να μην είχε διανύσει μια διαδρομή, σαν να μην ήταν ένας αξιόπιστος sidekick. Πρότεινε να δουλέψει με το μίνιμουμ του μισθού που έχει ορίσει το σωματείο των ηθοποιών, δηλαδή τα 60.000 δολάρια, έχοντας δηλαδή το 1/166ο του μισθού του ΝτιΚάπριο, που αμειβόταν τότε με 10 εκατομμύρια δολάρια.

Σε μια συνέντευξή του αργότερα, θα έλεγε μετά παρρησίας πως είχε αποφασίσει ακόμα και να δώσει λεφτά ο ίδιος στον Σκορτσέζε για να παίξει στην ταινία.

Σε αυτή την ταινία ο Χιλ έδειξε και το πείσμα του για να πετύχει, αλλά και το ότι δεν είχε σκοπό να αποτελέσει έναν σάκο του μποξ, έναν δεκτικό στα πάντα άνθρωπο, μόνο και μόνο για να επιβιώνει στο Χόλιγουντ.

Καθώς κάποιες σκηνές απαιτούσαν να φάει γερό ξύλο από τον ΝτιΚάπριο, κάποια στιγμή είχε φτάσει να πονάει και ήθελε να πάρει μια γλυκιά εκδίκηση. Συμφώνησε έτσι με τον Σκορτσέζε και σε μια από τις τελευταίες σκηνές που γύριζαν, ανέτρεψε το σενάριο. Η σκηνή υποτίθεται τελείωνε με τον ίδιο να τρώει ένα κομμάτι σούσι. Όμως ο Χιλ γυρίζει και λέει στον ΝτιΚάπριο να το φάει αυτός καλύτερα. Και ο ΝτιΚάπριο το τρώει. Και η σκηνή γυρίζεται για τόσες λήψεις, ώστε ο ΝτιΚάπριο να φάει κοντά 100 sushi rolls.

Μετά το γύρισμα, κατέληξε να κάνει εμετό και ο Τζόνα Χιλ να γελάει, έχοντας πάρει την εκδίκησή του.

Ήδη έχει τρυπήσει το ταβάνι του

Ο τύπος που είχε τη φτιαξιά για να είναι μόνιμα ο παρατρεχάμενος των ψηλών, των γυμνασμένων, των πολύ ωραίων, όπως του Μπραντ Πιτ, του ΝτιΚάπριο, του Τσάνινγκ Τέιτουμ (αυτός ήταν που τον βοήθησε να αδυνατίσει), κατέρριψε την ειμαρμένη και φτάνει να αποτελεί πρόσωπο πάνω στο οποίο επενδύουν οι παραγωγές, τα στούντιο κλπ.

Στην υποκριτική του καριέρα, οι δύο ταινίες που τον οδήγησαν στα Όσκαρ ως υποψήφιο, αλλά και η σειρά Maniac με την Έμμα Στόουν, του Κάρι Φουκουνάγκα, θα αποτελούν τα milestones του.

Στη ζωή του, το μεγάλο του milestone είναι ότι μαζί με άλλους κωμικούς, όπως ο Σεθ Ρόγκεν, επαναπροσδιόρισαν το σέξι. Ο καθωσπρέπει, ο «φλώρος» με το καλοχτενισμένο μαλλί και τα σκούρα κοστούμια, έγινε ένας ξανθομάλλης, με μέτρια χαίτη, με τατουάζ στο στέρνο, με ένα σκουλαρίκι και με στυλιστικές επιλογές που ανατρέπουν τον παρελθοντικό του εαυτό. Έγινε ένας «σκληρός», ένας άγριος, ένας ατιθάσευτος.

Ο τύπος με τα σκισμένα τζιν, τα φαρδιά φούτερ, τα χαβανέζικα πουκάμισα, τα πολύχρωμα hoodies κι ένα hobo style που στους δρόμους της Νέας Υόρκης κάνει τα μάτια να στρίβουν πάνω του.

Jonah Hill

 (Φώτο: Rosalind OConnor/NBC/NBCU Photo Bank via Getty Images)

Την Πέμπτη κατάφερε να κάνει και πάλι ένα fashion statement που ανέδειξε την επιρροή που έχει. Με ένα hobo look στα μαλλιά και τα γένια, ένα τζιν Kapital με λευκά κεντήματα και βελανιδί μπότες Ugg, ο Τζόνα Χιλ κέρδισε και πάλι τις εντυπώσεις κατά την έξοδο του σε γνωστό εμπορικό σημείο του Λος Άντζελες.


Δεν συνηθίζεται να βλέπεις έναν άντρα με Ugg μπότες, πολλώ δε να του ταιριάζουν. Όμως ο Χιλ είναι συμβατός με όλα τα στυλ και τα αναδεικνύει.

Διόλου άδικα τον αποκαλούν «λευκό Κάνιε Γουέστ», για την καλλιτεχνική του πολυμέρεια, με τον Τζόνα Χιλ, σε αντίθεση με τον Κάνιε, να έχει μόνο μια καλλιτεχνική παράνοια κι όχι και μια κοινωνική παράνοια. Τουλάχιστον, όχι ακόμα!