Για ένα μεγάλο διάστημα, δεκαετίες ολόκληρες, το Αλτσχάιμερ ήταν, ουσιαστικά, μια υπογραφή αργής θανατικής καταδίκης. Σκληρό, αλλά αληθινό. Μετά τη διάγνωση οι γιατροί απλά προετοίμαζαν τους ασθενείς και τις οικογένειές τους για το χειρότερο.
Όχι πια.
Όσο περισσότερο μπαίνει η ασθένεια στο ιατρικό και ερευνητικό μικροσκόπιο, τόσο περισσότερα όπλα αποκτούμε εναντίον της. Έχουμε φτάσει πια στο σημείο που όποιος βρίσκει ότι πάσχει από Αλτσχάιμερ σε πρώιμο στάδιο μπορεί να διατηρήσει έναν ενεργό τρόπο ζωής.
Χάρη στις νέες εξελίξεις στην έγκαιρη ανίχνευση και διαχείριση του Αλτσχάιμερ, καθώς και στα νέα φάρμακα, πολλοί ασθενείς μπορούν να επιβραδύνουν την πορεία της νόσου και να τονώσουν την ευημερία τους. Ακόμη περισσότεροι ασθενείς με Αλτσχάιμερ μπορούν να ζήσουν σχετικά φυσιολογική ζωή για πολύ περισσότερο από ό,τι προηγουμένως.
Οι ασθενείς κυρίως επιδιώκουν να βελτιώσουν τη ζωή τους είτε προλαμβάνοντας είτε μειώνοντας τα ήπια συμπτώματα, που υποκινούνται από μια σειρά από νέα ευρήματα σχετικά με τα γνωστικά οφέλη των παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής, καθώς και από καταστάσεις που μπορούν να επιδεινώσουν την παρακμή.
Τι αναφέρουν οι έρευνες ότι μπορείς να κάνεις για να μειώσεις τις πιθανότητες εμφάνισης του Αλτσχάιμερ; Σταμάτα το κάπνισμα, μετρίασε το αλκοόλ που καταναλώνεις, τρώγε καλύτερα, ασκήσου, αντιμετώπισε την κατάθλιψη και διατήρησε τον εγκέφαλό σου ενεργό.
Υπάρχουν σοβαρές και αξιόπιστες εξετάσεις για να ανακαλύψεις αν πάσχεις από Αλτσχάιμερ σε πρώιμο στάδιο. Οι βιοδείκτες μπορούν να αποκαλύψουν αν υπάρχουν οι ενδεικτικές τοξικές πρωτεΐνες του βήτα-αμυλοειδούς και του ταυ στον εγκέφαλο. Όταν συνδυάζονται με άλλες πληροφορίες, αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να παρέχουν μια σχετικά οριστική διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ σε πρώιμο στάδιο, οπότε να δώσουν το σύνθημα για αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς και το άμεσο ξεκίνημα θεραπείας.
Οι βασικές στρατηγικές αντιμετώπισης του Αλτσχάιμερ
Οι βασικές στρατηγικές που χρησιμοποιούνται πλέον από τους γιατρούς σε συνεργασία με τους ασθενείς για να αποφύγουν ή να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ είναι οι εξής:
• Πρόληψη: Αυτό είναι το κλειδί. Πρέπει να γνωρίζεις τους παράγοντες κινδύνου για εγκεφαλική βλάβη καθώς μεγαλώνεις, ειδικά από υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτη, κατάθλιψη, χρήση καπνού, υπερβολικό αλκοόλ, απώλεια ακοής, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, κοινωνική απομόνωση, εγκεφαλική βλάβη από πτώσεις. Η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων το συντομότερο δυνατό, σε συνδυασμό με έναν υγιή τρόπο ζωής για τον εγκέφαλο, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο και να βελτιώσει την ευεξία
• Παρακολούθηση: Καθώς μεγαλώνεις, πρέπει να παρακολουθείς συγκεκριμένα πράγματα στις λειτουργίες του οργανισμού και του εγκεφάλου σου, όπως τις δεξιότητες βραχυπρόθεσμης μνήμης, την ικανότητα εύρεσης λέξεων και άλλες εγκεφαλικές δυνάμεις. Αν και είναι φυσιολογικό να υπάρχουν αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία σε αυτές τις δεξιότητες, μπορεί επίσης να κρύβουν προβλήματα με άγχος, ύπνο, άγχος, κατάθλιψη, φάρμακα ή ιατρικούς παράγοντες που μπορούν να εντοπιστούν και να αντιστραφούν. Όταν επιμένουν και προοδεύουν, μπορεί να είναι ο προάγγελος του πρώιμου Αλτσχάιμερ. Και τότε χρειάζεται η πρόληψη.
• Συνεργασία με ειδικούς: Η νόσος του Αλτσχάιμερ και άλλες νευρογνωστικές διαταραχές είναι περίπλοκες και η διάγνωση μπορεί να είναι αόριστη, ακόμη και με όλη την τεχνολογία και τους βιοδείκτες στα χέρια μας. Μην αγνοείς τα πρώιμα σημάδια και μην περιμένεις μέχρι τα συμπτώματα να γίνουν πολύ άσχημα, έτσι ώστε να μην μπορείς να τα αγνοήσεις πια. Να είσαι προνοητικός και να επισκεφτείς έναν ειδικό, όπως έναν γηριατρικό ψυχίατρο ή νευρολόγο για μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση με το πρώτο σημάδι της γνωστικής αλλαγής.
• Αντιμετώπιση: Μείνε ενεργός και βρες τρόπους να απολαύσεις τη ζωή. Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψεις αυτόματα οτιδήποτε, εκτός αν θέτει σε κίνδυνο εσένα ή άλλους, κάτι που συνήθως δεν συμβαίνει στα αρχικά στάδια. Πολλοί συνεχίζουν να ταξιδεύουν, να κοινωνικοποιούνται με τους φίλους και την οικογένειά τους και να ασχολούνται με τα ενδιαφέροντα που πάντα απολάμβαναν, αλλά με μικρές προσαρμογές.
• Επαγρύπνηση: Το άγχος, η κατάθλιψη, ο πόνος, τα ενεργά ιατρικά ζητήματα και η κοινωνική απομόνωση μπορεί να κάνουν τη ζωή δύσκολη σε οποιοδήποτε στάδιο, αλλά είναι ιδιαίτερα προβληματικά κατά τα πρώτα στάδια της νευρογνωστικής αλλαγής, καθώς μπορεί να αντανακλούν ή να προκαλέσουν αλλαγές σε εγκεφαλική λειτουργία που μπορεί να επιδεινώσει την πορεία. Κάνε τακτικές ιατρικές εξετάσεις και μη διστάσεις να αναζητήσετε συμβουλευτική εμπειρία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας που έχει εργαστεί με νευρογνωστικές διαταραχές.
• Θετικότητα: Προφανώς είναι δύσκολο να είσαι θετικός όταν αντιμετωπίζεις μια διάγνωση Αλτσχάιμερ. Αλλά σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η καλή στάση και η αίσθηση της αυτοπεποίθησης και του σκοπού μπορεί να κάνει τη διαφορά στη μείωση του κινδύνου της νόσου του Αλτσχάιμερ και στη βελτίωση της ευεξίας μετά τη διάγνωση. Οι φροντιστές μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση των στάσεων παρέχοντας ενσυναίσθηση και ενθαρρύνοντας μια αίσθηση κανονικότητας.
** Με πληροφορίες από Wall Street Journal.
