Τα dating apps που υπόσχονται να σας βρουν ρομαντικές σχέσεις έχουν παρομοιαστεί με τα προϊόντα τυχερών παιχνιδιών που έχουν σχεδιαστεί για να κρατούν τους πελάτες γαντζωμένους.

«Designed to be deleted» είναι το σλόγκαν μιας από τα πιο δημοφιλή dating apps του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Hinge υπόσχεται ότι είναι «η εφαρμογή γνωριμιών για τους ανθρώπους που θέλουν να ξεφύγουν από τις εφαρμογές γνωριμιών» -το ιδανικό μέρος για να βρείτε τη μόνιμη αγάπη.

Αλλά οι επικριτές λένε ότι το σύγχρονο dating βρίσκεται σε κρίση. Ισχυρίζονται ότι οι εφαρμογές γνωριμιών, οι οποίες έχουν κατέβει εκατοντάδες εκατομμύρια φορές παγκοσμίως, εκμεταλλεύονται τους χρήστες τους και έχουν σχεδιαστεί όχι για να διαγράφονται αλλά για να προκαλούν εθισμό, για να διατηρούν τους χρήστες προκειμένου να δημιουργούν έσοδα.

Μια έρευνα του Observer διαπίστωσε ότι τα dating apps ωθούν όλο και περισσότερο τους χρήστες να αγοράζουν πρόσθετα που έχουν παρομοιαστεί με «προϊόντα τζόγου» και μπορεί να κοστίζουν εκατοντάδες λίρες το χρόνο.

Πολλές εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένων των Tinder, Bumble και Hinge, προσφέρουν πλέον την προοπτική περισσότερων ταυτίσεων, μεγαλύτερης προβολής του προφίλ και περισσότερων ραντεβού -αν οι χρήστες πληρώσουν περισσότερα χρήματα.

Εθισμένοι στην αγάπη: Πώς τα dating apps «εκμεταλλεύονται» τους χρήστες τους

Ένας πρώην υπάλληλος της Match Group, στην οποία ανήκουν το Tinder και το Hinge, δήλωσε στον Observer: «Το μόνο που τους νοιάζει είναι τα έσοδα, βρίσκοντας όσο το δυνατόν περισσότερους τρόπους για να προσελκύσουν τους ανθρώπους σε μια επί πληρωμή λειτουργία».

Τουλάχιστον 4,4 εκατομμύρια ενήλικες στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούν διαδικτυακές πλατφόρμες ή υπηρεσίες γνωριμιών, σύμφωνα με την εταιρεία δεδομένων Statista.

Περίπου το ένα τέταρτο των χρηστών πληρώνουν για τις υπηρεσίες, δημιουργώντας ετήσια έσοδα ύψους 150 εκατ. λιρών και τοποθετώντας το Ηνωμένο Βασίλειο ως την τρίτη μεγαλύτερη αγορά εφαρμογών γνωριμιών παγκοσμίως, πίσω μόνο από τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Τα πιο δημοφιλή dating apps στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι τα Tinder, Bumble και Hinge, που προσφέρουν ένα μοντέλο «freemium» με δωρεάν λογαριασμό με επιλογές αναβάθμισης και συνδρομές έως και 69,99 λίρες το μήνα.

Σήμερα, ακόμη και στοιχειώδεις λειτουργίες σε ορισμένα dating apps, όπως το να βλέπεις όλους όσους σου έκαναν «like» στο προφίλ σου, δεν είναι διαθέσιμες χωρίς πληρωμή.

Η Match Group κατέχει μερίδιο 60% στον τομέα του Ηνωμένου Βασιλείου και η Bumble Inc περίπου 30%.

Ο όμιλος Match Group είναι ο αδιαμφισβήτητος Γολγοθάς, καθώς κατέχει επίσης τις OkCupid, Plenty of Fish, The League, Match.com και άλλες. Τα dating apps της έχουν κατέβει 750 εκατ. φορές παγκοσμίως και οι αλγόριθμοί της αποφασίζουν για τις ρομαντικές τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όμως, η Match αντιμετωπίζει όλο και περισσότερους ελέγχους. Μια ομαδική αγωγή στις ΗΠΑ, που ξεκίνησε νωρίτερα φέτος, υποστηρίζει ότι:

«Αξιοποιώντας ισχυρές τεχνολογίες και κρυφούς αλγορίθμους, η Match σχεδιάζει σκόπιμα τις πλατφόρμες με εθιστικά χαρακτηριστικά σχεδιασμού που μοιάζουν με παιχνίδια, τα οποία εγκλωβίζουν τους χρήστες σε έναν αέναο βρόχο πληρωμής που δίνει προτεραιότητα στα εταιρικά κέρδη έναντι των υποσχέσεων μάρκετινγκ και των στόχων των σχέσεων των πελατών της».

Εθισμένοι στην αγάπη: Πώς οι dating apps «εκμεταλλεύονται» τους χρήστες τους

Μια πηγή δήλωσε στον Observer: «Υπάρχει η θεωρία ότι τα dating apps δεν αποσκοπούν στο να ταιριάξουν ανθρώπους, αλλά στο να τους κρατήσουν στις πλατφόρμες.

Ο αλγόριθμος, με βάση αυτό που μπορούμε να πούμε από έξω προς τα μέσα, στην πραγματικότητα σας στέλνει ψεύτικα ταιριάσματα και δεν σας παραδίδει εκείνα με τα οποία θα μπορούσατε πραγματικά να ταιριάζετε».

Αυτό μπορεί να συμβαίνει για δύο λόγους, κατέληξε η πηγή. «Για να σας κρατήσει στην πλατφόρμα», αλλά και «για να σπάσει τους χρήστες όσον αφορά την αποστολή ταιριασμάτων που δεν έχουν κανένα νόημα σε κανένα επίπεδο, έτσι ώστε να νομίζουν ότι αυτοί είναι το πρόβλημα και έτσι ώστε να τους δοθεί κίνητρο να συνεχίσουν με την κλιμάκωση του κόστους συνδρομής και να κάνουν τα πάντα επειδή τους κάνουν να αισθάνονται ότι δεν μπορούν να βρουν ταίρι».

Το Match Group δήλωσε: «Η εταιρεία Match Group δεν έχει καμία σχέση με το αν θα μπορούσε να βρει σε κάποιον, κάποιον άλλο: «Αυτή η αγωγή είναι γελοία και έχει μηδενική αξία. Το επιχειρηματικό μας μοντέλο δεν βασίζεται στη διαφήμιση ή στις μετρήσεις δέσμευσης.

Προσπαθούμε ενεργά να φέρνουμε ανθρώπους σε ραντεβού κάθε μέρα και εκτός των εφαρμογών μας. Όποιος δηλώνει ο,τιδήποτε άλλο δεν καταλαβαίνει τον σκοπό και την αποστολή ολόκληρης της βιομηχανίας μας».

Εθισμένοι στην αγάπη: Πώς οι dating apps «εκμεταλλεύονται» τους χρήστες τους

Τα dating apps και ο τζόγος

Τα dating apps σήμερα είναι διαφορετικά από ό,τι ήταν πριν από λίγα χρόνια. Το Tinder, η εφαρμογή γνωριμιών με τα υψηλότερα έσοδα στον κόσμο, ήταν δωρεάν όταν έγινε η πρώτη mainstream πλατφόρμα γνωριμιών για smartphone το 2012.

Άλλα dating apps μιμήθηκαν τον πρωτοποριακό σχεδιασμό του που έμοιαζε με παιχνίδι, με ένα καρουζέλ προφίλ που οι χρήστες μπορούν να «σύρουν» και να κάνουν «like» για να ταιριάξουν και να συνομιλήσουν.

Αφού συγκέντρωσε εκατομμύρια χρήστες, το Tinder ξεκίνησε τις πρώτες συνδρομητικές λειτουργίες επί πληρωμή το 2015.

Το Match εξαγόρασε το Hinge το 2018 και δύο χρόνια αργότερα εγκαινίασε τη λειτουργία «standouts», η οποία ουσιαστικά κρατάει τους «ανθρώπους που είναι περισσότερο του τύπου σας» πίσω από ένα paywall.

Αυτό σημαίνει ότι οι daters στο Hinge μπορούν να δουν τα προφίλ που η εφαρμογή λέει ότι «τραβούν τη μεγαλύτερη προσοχή σε συνδυασμό με αυτούς που πιστεύουμε ότι θα σας αρέσουν», αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους χωρίς να τους στείλουν ένα «τριαντάφυλλο».

Το Hinge προσφέρει ένα δωρεάν «τριαντάφυλλο» την εβδομάδα, μετά το οποίο κοστίζει 3,33 λίρες το καθένα. Το Bumble προσφέρει ένα παρόμοιο χαρακτηριστικό που ονομάζεται «SuperSwipe»: £4 για να επικοινωνήσετε με ένα προφίλ που λέει ότι «μπορεί να σας βοηθήσει να ταιριάξετε!».

Η εφαρμογή προσφέρει επίσης προηγμένα φίλτρα και μια πιο προσαρμοσμένη εμπειρία για τους χρήστες επί πληρωμή.

Οι αναδυόμενες διαφημίσεις και στα 3 dating apps, προωθούν επί πληρωμή επιλογές που υπονοούν ότι «θα σας δουν περισσότεροι άνθρωποι» ή «θα σας προσέξουν νωρίτερα» για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αλλά δεν είναι σαφές για τι πραγματικά πληρώνουν οι χρήστες.

Ο Λιουκ Μπράνινγκ, ο οποίος διευθύνει μια ερευνητική ομάδα για την αγάπη, το σεξ και τις σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Leeds, παρομοίασε τα χαρακτηριστικά των dating apps με τα loot boxes των βιντεοπαιχνιδιών, τα οποία έχουν τραβήξει την προσοχή των ρυθμιστικών Αρχών τυχερών παιχνιδιών.

Ο Μπράνινγκ δήλωσε ότι το οικονομικό μοντέλο ορισμένων εφαρμογών γνωριμιών «μοιάζει λίγο με άλλα είδη αγορών σε βιντεοπαιχνίδια, τα οποία… κάποιοι ανησυχούν ότι είναι βασικά μια μορφή τζόγου.

Ουσιαστικά λέει: «Κοιτάξτε, θα πληρώσω χρήματα για αυτή την ενίσχυση του προφίλ. Δεν έχω κυριολεκτικά ιδέα πώς λειτουργεί αυτό. Δεν έχω πρόσβαση σε δεδομένα. Το μόνο που κάνω είναι να πληρώνω χρήματα σε μια εταιρεία με την ελπίδα ότι το προφίλ μου θα ανεβεί και θα αποκτήσω με κάποιο τρόπο πλεονέκτημα». Έτσι, οι άνθρωποι ανησυχούν ότι αυτό θα μπορούσε να είναι εθιστικό».

Ο εθιστικός σχεδιασμός φαίνεται να έχει ενσωματωθεί στο Tinder από την αρχή. Ο Τζόναθαν Μπαντίν, συνιδρυτής του Tinder, εφηύρε τον μηχανισμό swipe και έγραψε την αρχική εφαρμογή Tinder για iPhone.

Το 2018 δήλωσε στο ντοκιμαντέρ Swiped του HBO ότι «έχουμε κάποια από αυτά τα στοιχεία που μοιάζουν σχεδόν με παιχνίδι, όπου σχεδόν νιώθεις ότι ανταμείβεσαι. Λειτουργεί κάπως σαν κουλοχέρης.

Είστε ενθουσιασμένοι να δείτε ποιος είναι ο επόμενος… Ελπίζω να είστε ενθουσιασμένοι να δείτε στην οθόνη “It’s a Match!”. Μια ωραία μικρή έξαψη».

Ο Μπαντίν είπε ότι είχε μάθει για το σύστημα διαλείπουσας μεταβλητής ανταμοιβής, μια μορφή μηχανικού συμπεριφορικού εθισμού, στα μαθήματα επιχειρήσεων στο κολέγιο.

«Το να έχεις απρόβλεπτες αλλά συχνές ανταμοιβές είναι ο καλύτερος τρόπος για να παρακινήσεις κάποιον να συνεχίσει να κινείται προς τα εμπρός», είπε.

Οι διαλείπουσες ή τυχαίες ανταμοιβές προκαλούν εθισμό, επειδή υποκλέπτουν τα συστήματα του εγκεφάλου που αναζητούν ανταμοιβές, ώστε να περιμένουν κάτι καλό να έρθει χωρίς να ξέρουν πότε, οπότε οι άνθρωποι αισθάνονται υποχρεωμένοι να συνεχίσουν να παίζουν, να κάνουν κύλιση ή να κάνουν σάρωση.

Όταν επικοινώνησε με τον Observer, ο Μπαντίν δήλωσε ότι δεν συνδέεται πλέον με την Tinder ή την Match Group.

Η Νατάσα Σουλ, συγγραφέας του Addiction by Design: Machine Gambling in Las Vegas, συνέκρινε την άπειρη κάθετη κύλιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης -το εθιστικό δυναμικό των οποίων εξετάζει τώρα το βρετανικό κοινοβούλιο- με την «οριζόντια κύλιση» των dating apps.

Αντί να βγαίνουν έξω για να συναντήσουν ανθρώπους στην πραγματική ζωή, είπε, οι χρήστες που βγαίνουν ραντεβού «κολλάνε να σαρώνουν αριστερά και δεξιά». Αυτό συμβαίνει επειδή οι σχεδιαστές αυτών των dating apps «το κάνουν όσο το δυνατόν πιο εύκολο, όπως σε έναν κουλοχέρη».

Η Σουλ είπε: «Οι μηχανές που χρησιμοποιούνται για να βρουν τον τρόπο να βγάλουν τον εαυτό τους από το μυαλό τους: Οι τζογαδόροι μιλούν πάντα για αυτή τη “ζώνη του μηχανήματος” στην οποία μπαίνουν και όπου νιώθουν ότι συγχωνεύονται με τη διαδικασία.

Νομίζω ότι αυτό το είδος της κατάστασης που μοιάζει με έκσταση, είτε πρόκειται για γραπτά μηνύματα, είτε για συναλλαγές, είτε για αθλητικά στοιχήματα μέσω κινητού, είτε για ραντεβού, αρχίζει να μοιάζει με αυτή την περίεργη, σαν έκσταση ροή, όπου δεν μπορείς να σταματήσεις και είσαι απλώς σαν, “άσε με να συνεχίσω να το κουνάω”».

Η Σουλ πιστεύει ότι ορισμένες εταιρείες dating apps έχουν χρησιμοποιήσει «κάθε τρόπο προσέλκυσης και νομισματοποίησης για να αποκτήσουν έσοδα και να αποσπάσουν αξία από τους ανθρώπους… εκμεταλλευόμενοι τη φυσική τους ανθρωπιά.

Πρόκειται για… ληστρική νομισματοποίηση, πάνω σε αυτά που είναι ήδη αυτά τα… εθιστικά χαρακτηριστικά».

Ως αποτέλεσμα, είπε, «συμβαίνει ένα είδος κρίσης» στα ραντεβού.

Εθισμένοι στην αγάπη: Πώς οι dating apps «εκμεταλλεύονται» τους χρήστες τους

Ο αλγόριθμος των dating apps και η οργή των χρηστών

Η Καρολίνα Μπαντινέλι, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Warwick που ειδικεύεται στην ψηφιακή οικειότητα, πήρε συνεντεύξεις από χρήστες dating apps στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία.

«Μπορώ να αναφέρω την οργή των ανθρώπων με τον αλγόριθμο και το πώς ο αλγόριθμος δεν λειτουργεί», είπε.

«Αυτές οι premium συνδρομές είναι η επιχειρηματική εκμετάλλευση, η οικονομική εκμετάλλευση αυτής της απογοήτευσης –η υπόσχεση ότι αν κάνεις κάτι διαφορετικό, αν κάνεις κάτι περισσότερο, τότε ο αλγόριθμος θα σε ανταμείψει».

«Υπάρχει ένα είδος εκβιασμού», είπε. «Τα dating apps είναι επιχειρήσεις. Αν λειτουργούσαν, θα ήταν οικονομικά μη βιώσιμες».

Το Tinder ισχυρίζεται ότι έχει κάνει 55 δισ. ταιριάσματα, αλλά η Match Group δεν διατηρεί στοιχεία για το πόσες μόνιμες σχέσεις έχουν δημιουργηθεί μέσω των πλατφορμών της.

Τα dating apps ρυθμίζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο βάσει του νόμου περί διαδικτυακής ασφάλειας, μέσω της Ofcom, αλλά μόνο όσον αφορά το παράνομο και επιβλαβές περιεχόμενο, ιδίως αυτό που αφορά τα παιδιά.

Η τεχνολογία που μπορεί να εκμεταλλευτεί ή να βλάψει τους ενήλικες καταναλωτές ήταν πιο σχετική με το νόμο περί προστασίας των καταναλωτών, δήλωσε η Ofcom.

Η Αρχή Ανταγωνισμού και Αγορών δήλωσε: «Οι ιστότοποι διαδικτυακών γνωριμιών πρέπει να λειτουργούν δίκαια και να διασφαλίζουν ότι οι πελάτες δεν παραπλανώνται».

Ο Τιμ Τζιορντάνο, συνεργάτης της Clarkson Law Firm, η οποία ηγείται της αγωγής στις ΗΠΑ κατά της Match, δήλωσε ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν πλατφόρμες γνωριμιών είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι επειδή «το καρότο που κουνιέται είναι το πιο σημαντικό πράγμα που αναζητούν οι άνθρωποι στη ζωή, δηλαδή η αγάπη, η σύνδεση και η συντροφικότητα».

Νωρίτερα φέτος, ο διευθύνων σύμβουλος της Match, Μπέρναρντ Κιμ δήλωσε: «Η εταιρεία Match είναι μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες.

Στόχος μας είναι να δούμε πραγματικούς ελεύθερους χρήστες να βρίσκουν ραντεβού και στη συνέχεια να βγαίνουν από τα dating apps μας. Επικεντρωνόμαστε στην προσέλκυση singles που θέλουν να κάνουν πραγματικές συνδέσεις και στην ικανοποίηση των daters μας που είναι σοβαροί στις προθέσεις τους, παρέχοντας εξαιρετικές εμπειρίες».

Ένας εκπρόσωπος τόνισε επίσης μια δημοσίευση στο blog του 2022 που αναφέρει ότι ο αλγόριθμος «συνιστά προφίλ χρησιμοποιώντας την πρόσφατη δραστηριότητα, σε ποιους τα μέλη στέλνουν Likes και Nopes, στοιχεία προφίλ όπως τα ενδιαφέροντα και την τοποθεσία».

Ένας εκπρόσωπος της Bumble δήλωσε: «Η Bumble Inc υπάρχει για να βοηθά τους ανθρώπους να οικοδομούν υγιείς και δίκαιες σχέσεις. Κατά τη διάρκεια αυτής της καλά τεκμηριωμένης επιδημίας μοναξιάς πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι σχέσεις αποτελούν το κρίσιμο θεμέλιο μιας ευτυχισμένης και υγιούς ζωής.

Ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε ως επιχείρηση και για τα μέλη μας είναι να καινοτομούμε συνεχώς και να οδηγούμαστε σε πραγματικό αντίκτυπο σε όλη την εμπειρία του χρήστη.

Η επιχείρησή μας ζει από τις προσωπικές συστάσεις από τις ιστορίες επιτυχίας των ανθρώπων που βρήκαν αγάπη και φιλία μέσω των εφαρμογών μας. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει ισχυρό κίνητρο για τις ομάδες μας να αναπτύσσουν λειτουργίες που βοηθούν τους χρήστες να οικοδομήσουν αυθεντικές διαδικτυακές συνδέσεις που μπορούν να εξελιχθούν σε σχέσεις στην πραγματική ζωή».

Η Αρχή Διαφημιστικών Προτύπων ανέφερε ότι αν κάποιος είχε ανησυχίες σχετικά με τις διαφημίσεις ή τις αγορές εντός της εφαρμογής, θα εξέταζε τυχόν καταγγελίες που θα λάμβανε.

Η υπηρεσία Εμπορικών Προτύπων δήλωσε ότι «τυχόν δυσαρεστημένοι καταναλωτές θα πρέπει να καταχωρίσουν τα παράπονά τους στην υπηρεσία καταναλωτών Citizens Advice, ώστε τα Εμπορικά Πρότυπα να μπορέσουν να αποκτήσουν μια ιδέα για την κλίμακα του υποτιθέμενου προβλήματος».

Τα dating apps δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής Τυχερών Παιχνιδιών, η οποία αρνήθηκε να σχολιάσει.

* Με πληροφορίες από Guardian