Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα φεγγάρι που διαφέρει από αυτά που γνωρίζανε ότι βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα. Αποτελεί το δεύτερο διαστημικό αντικείμενο που ανακαλύφθηκε και μπορεί να είναι ένα φεγγάρι έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Η μελέτη στο Nature Astronomy αναφέρει ότι το γιγάντιο φεγγάρι βρέθηκε σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη μεγέθους Δία που ονομάζεται Kepler 1708b και βρίσκεται 5.500 έτη φωτός από τη Γη.
Επίσης, είναι 2,6 φορές μεγαλύτερο από τη Γη. Από την άλλη το δικό μας φεγγάρι είναι 3,7 φορές μικρότερο από τη Γη. Ο David Kipping επίκουρος καθηγητής αστρονομίας και επικεφαλής του Cool Worlds Lab στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια βρίσκει για 2η φορά υποψήφιο εξωφεγγάρι. Το 2018 εντόπισαν το πρώτο στο μέγεθος του Ποσειδώνα γύρω από έναν γιγάντιο εξωπλανήτη που ονομάζεται Kepler-1625b.
«Οι αστρονόμοι έχουν βρει μέχρι στιγμής περισσότερους από 10.000 υποψήφιους εξωπλανήτες -έξω από το ηλιακό μας σύστημα-, αλλά τα εξωφεγγάρια είναι πολύ πιο σπάνια», είπε ο Kipping. Η κατανόηση των φεγγαριών θα βοηθήσει να εξηγηθεί το πώς εξελίσσονται τα πλανητικά συστήματα και αν παίζουν ρόλο στο ότι κάποιοι πλανήτες είναι κατοικήσιμοι.
Τα φεγγάρια είναι κοινά στο ηλιακό μας σύστημα, το οποίο έχει περισσότερους από 200 φυσικούς δορυφόρους. Τα διαστρικά φεγγάρια είναι δύσκολο όμως να βρεθούν λόγω του μικρού μεγέθους τους. Η παρατήρηση φεγγαριών, τα οποία είναι μικρότερα και προκαλούν ακόμη πιο μικρές βυθίσεις στο φως των αστεριών, είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Πώς ανακάλυψαν το διαστρικό φεγγάρι
Ο Kipping και η ομάδα του χρησιμοποίησαν δεδομένα από την αποστολή Kepler της NASA για το κυνήγι πλανητών. Ερεύνησαν μερικούς από τους πιο κρύους εξωπλανήτες που είδε το τηλεσκόπιο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτό το κριτήριο στην αναζήτησή τους επειδή στο ηλιακό μας σύστημα, οι αέριοι γίγαντες Δίας και Κρόνος έχουν τα περισσότερα φεγγάρια γύρω τους. Από τους 70 πλανήτες, μόνο ένας είχε ένα σήμα κοντά του, που φαινόταν να είναι φεγγάρι, με μόνο 1% πιθανότητα να είναι κάτι άλλο.
Έχει ομοιότητες με την πρώτη πιθανή ανακάλυψη εξωσελήνης. Και τα δύο είναι πιθανώς αέρια, γεγονός που ευθύνεται για το τεράστιο μέγεθός τους, και απέχουν πολύ από τα αστέρια που τα φιλοξενούν. Επίσης δίνει κάποιες πρώιμες θεωρίες για το πώς σχηματίζονται τα φεγγάρια.
Η μια θεωρεία είναι ότι όταν μεγάλα διαστημικά αντικείμενα συγκρούονται, το υλικό που εκτοξεύεται γίνεται φεγγάρι. Μια άλλη υποστηρίζει ότι όταν συλλαμβάνονται αντικείμενα, έλκονται σε τροχιά γύρω από έναν μεγάλο πλανήτη – όπως το φεγγάρι του Ποσειδώνα, ο Τρίτωνας-. Υπάρχει και μια τρίτη που λέει ότι τα φεγγάρια σχηματίζονται από τα υλικά, όπως το αέριο και η σκόνη που στροβιλίζονται γύρω από τα αστέρια. Μπορεί τα δύο πιθανά εξωφεγγάρια να ξεκίνησαν ως πλανήτες που τελικά μπήκαν σε τροχιά γύρω από μεγαλύτερους πλανήτες όπως ο Kepler 1625b και ο Kepler 1708b.
Ο Kipping πιστεύει ότι είναι απίθανο όλα τα φεγγάρια εκτός του ηλιακού μας συστήματος να είναι τόσο μεγάλα όσο αυτά τα δύο που εντόπισαν. Για να επιβεβαιωθεί ότι είναι εξωφεγγάρια απαιτούνται παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb το 2023. Εν τω μεταξύ, ο Kipping και η ομάδα του συνεχίζουν να συλλέγουν στοιχεία.
