Το μακρύ και στενό ακρωτήριο, που εκτείνεται μεταξύ του Αιγαίου και της Μεσογείου στη νοτιοδυτική Τουρκία, είναι ως επί το πλείστον ακατοίκητο και άγριο, πολύ διαφορετικό από το κοντινό Μπόντρουμ. Οι αυστηροί νόμοι σχετικά με τις κατασκευές έχουν προστατεύσει την Datça από μεγάλης κλίμακας τουριστικά έργα, αφήνοντας την ομώνυμη μικρή πόλη-λιμάνι της, που βρίσκεται περίπου στο μέσο της χερσονήσου, με τις ρίζες της στο παρελθόν.
Το λιμάνι της Datça είναι το επίκεντρο της τοπικής ζωής. Ψαροταβέρνες με απλά ξύλινα τραπέζια και καρέκλες πλαισιώνουν την προκυμαία, ενώ μικρά μαγαζιά που πωλούν τοπικά προϊόντα και μοντέρνα καφέ γεμίζουν τους δρόμους που εκτείνονται στο λοφώδες οικιστικό τοπίο.
Στις πλαγιές διακρίνονται λάμψεις γαλάζιου του Αιγαίου ανάμεσα στα λευκά σπίτια με πορτοκαλί στέγη και θέα στο λιμάνι. Ο ανέμελος ρυθμός της καθημερινότητας είναι ανενόχλητος από τον μαζικό τουρισμό.
Πέρα από το λιμάνι, εννέα μικρά χωριά βρίσκονται διάσπαρτα γύρω από τη χερσόνησο. Οι διαδρομές μέσα από τα στενά δρομάκια τους οδηγούν σε ένα από τα κύρια τοπικά αξιοθέατα: τα ερείπια της Κνίδου, κάποτε ελληνικής πόλης στην αρχαία περιοχή της Καρίας.
Βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο της Datça, η ιστορική τοποθεσία βρίσκεται στο τέλος ενός δρόμου που εκτείνεται δίπλα σε ευωδιαστά πευκοδάση, πανύψηλα βουνά και περιβόλια όπου μαζεύονται τα περίφημα τοπικά αμύγδαλα.
Το καλοκαίρι, Τούρκοι τουρίστες συρρέουν στους μεγάλους όρμους, όπως το Palamutbükü, με τη μεγάλη παραλία με βότσαλο, τη γαλαζοπράσινη θάλασσα και τις σειρές μικρών παραδοσιαακών εστιατορίων.
Οι ντόπιοι προτιμούν να περνούν τις μέρες τους σε έναν από τους πολλούς ανέγγιχτους κολπίσκους, μερικούς από τους οποίους μόνο αυτοί γνωρίζουν.
Σε απόσταση 10 λεπτών με το αυτοκίνητο νότια από το κέντρο της πόλης, τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης της Datça, με τα ιστορικά πέτρινα σπίτια, τα καφέ και τα καταστήματα, είναι σχεδόν πάντα γεμάτα. Το πρώην εξοχικό του σεβάσμιου Τούρκου ποιητή, Can Yücel, επίσης προσελκύει επισκέπτες.
Πού να μείνεις στην Datça
Μετά από μια βόλτα στον παραλιακό πεζόδρομο της πόλης Datça, γνωστό ως Sevgi Yolu (Μονοπάτι Αγάπης), εμφανίζεται ένα από τα νεότερα καταλύματα της χερσονήσου, που οριοθετείται από τα αρχαία ερείπια ενός λουτρού, το οποίο ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα.
Μια συνοικία από διώροφα σπίτια με πέτρινες προσόψεις, ευάερα μίνιμαλ δωμάτια και ένα εστιατόριο που σερβίρει σύγχρονα αιγαιοπελαγίτικα πιάτα, το Palaia Hotel χαρακτηρίζεται ως μια σύγχρονη και βιώσιμη ερμηνεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και κουλτούρας της Datça.
«Είμαι ερωτευμένος με αυτή τη χερσόνησο από το 2000 και όταν… σκόνταψα σε αυτό το ακίνητο, ήξερα ότι ήθελα να δημιουργήσω ένα ήσυχο μέρος, αρμονικό με το περιβάλλον του», λέει ο Ismet Tekinalp, ο ιδιοκτήτης του Palaia.
«Ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα στην Datça είναι η ποιότητα του αέρα της, ξυπνάω κάθε μέρα απλώς αναπνέοντας αυτό το καθαρό οξυγόνο.
Νομίζω ότι οι άνθρωποι που έρχονται εδώ πρέπει να δουν τα αρχαία ερείπια της Κνίδου, να εξερευνήσουν όμορφους όρμους όπως το Hayıtbükü, να γευτούν τα φανταστικά ντόπια αμύγδαλα Datça και πευκόμελο και να πάρουν μέρος στο ετήσιο Φεστιβάλ Αμυγδαλιάς τον Φεβρουάριο».
Στη μέση της παλιάς πόλης της Datça, μια συλλογή από παραδοσιακά πέτρινα σπίτια μέσα σε έναν κήπο λειτουργεί ως ένα μοντέρνο boutique ξενοδοχείο. Τα Ultava Houses διαθέτουν τέσσερα δωμάτια με ψηλά ταβάνια, μικρές κομψές πινελιές και βεράντες με θέα στον καταπράσινο κήπο.
Πιο μακριά από την πόλη Datça, στο μικρό χωριό Cumalı, οι επισκέπτες του Gocakapı που αναζητούν μια ακόμα πιο ήσυχη απόδραση μπορούν να μείνουν σε παραδοσιακά πέτρινα σπίτια που προσφέρουν την αίσθηση ότι είναι σαν στο σπίτι τους στη μέση του ορεινού τοπίου της Datça, που περιβάλλεται από ελαιώνες και αμυγδαλιές που αιωρούνται.
Τοπικές γεύσεις της Datça
Στο κέντρο της Datça, καταστήματα όπως το Pehlivan και το Datça Köy Ürünleri πωλούν ντόπια αμύγδαλα σε κάθε μορφή που μπορεί κανείς να φανταστεί. Τα ράφια είναι εφοδιασμένα με συσκευασμένους ξηρούς καρπούς, οι οποίοι πωλούνται ωμοί, καβουρδισμένο, με το τσόφλι τους ή ως μια λιχουδιά με αλεύρι, αμυγδαλόπαστα, χαλβά και λάδι.
Στο Meşhur Datça Badem Kurabeyicisi, η μυρωδιά από φρεσκοψημένα μπισκότα αμυγδάλου γεμίζει το δρόμο. Η πρόσοψη έχει τα πάντα, από απλά αμύγδαλα μέχρι μπισκότα με γέμιση σοκολάτας, πράσινο μήλο και καρύδια ή με σμέουρα ή φραγκοστάφυλα.
Η δημοφιλής τοπική σπεσιαλιτέ bal badem, αμύγδαλο εύθραυστο με μέλι, πωλείται στο Kaya Balları, το οποίο ειδικεύεται στο τοπικό μέλι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παρασκευάζονται από πεύκο και άνθη αμυγδαλιάς.
Το Bal badem είναι ένα παραδεισένιο συστατικό σε τοπικό παχύρρευστο παγωτό από κατσικίσιο γάλα. Το Tekin Usta, ένα μικρό κατάστημα στην παλιά πόλη της Datça, σερβίρει τα καλύτερα.
Ευρισκόμενη σε μια από τις παλαιότερες οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου, η Datça διαθέτει επίσης μια μικρή οινική σκηνή που αξίζει να εξερευνήσετε.
Το Datça Vineyard and Winery, το οποίο ιδρύθηκε το 2011 από την οικογένεια Isleyici, προσφέρει γευσιγνωσίες κρασιού καθώς και μενού ιταλικών πιάτων που συνδυάζονται τέλεια με τις σοδειές τους, όπως τορτελίνια τυριού με σάλτσα φασκόμηλου ή πίτσα με κοκκινιστό αρνί.
Στο μικρό χωριό Yaka, περίπου 30 λεπτά με το αυτοκίνητο δυτικά της πόλης, πολλοί επισκέπτες περνούν από το Yakamengen χωρίς δεύτερη ματιά. Ωστόσο, μέσα σε αυτό το ανακαινισμένο μικρό ελαιοτριβείο, οι ντόπιοι έχουν δημιουργήσει ένα μοναδικό εστιατόριο όπου τα πιάτα αποτελούνται κυρίως από ενδημικά φυτά, λαχανικά και θαλασσινά.
Μόλις λίγα βήματα μακριά και ακριβώς απέναντι από το UKKSA (Διεθνής Ακαδημία Πολιτισμού και Τέχνης Knidos) και τον κήπο γλυπτών του, το Hestia εστιάζει σε ζυμαρικά από όλο τον κόσμο. Σε κοντινή απόσταση, το «αδελφό» του υποκατάστημα, Hestia Mey, σερβίρει επίσης ζυμαρικά καθώς και κλασικά πιάτα meyhane (τουρκική ταβέρνα), όπως γεμιστά άνθη κολοκυθιού και τηγανητό συκώτι σε κύβους.
Τανγκό και ηρεμία στην Datça
Στη δυτική άκρη της χερσονήσου και κάτω από έναν ανεκμετάλλευτο δρόμο που διασχίζει το γαλήνιο δάσος, το Knidia Eco Farm είναι ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Datça – ένα μέρος για να εμβαθύνετε πραγματικά στην ηρεμία της φύσης.
Ιδρύθηκε το 2000 από τον Ali Somer, ο οποίος άφησε το αστικό χάος της Κωνσταντινούπολης για να γίνει αγρότης, τα 12 στρέμματα αγροκτήματος, αμπελώνων και περιβόλων άρχισαν να φιλοξενούν επισκέπτες στις τέσσερις ξύλινες καλύβες και τα τέσσερα πέτρινα σπίτια το 2007.
Τα γεύματα παρασκευάζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από συστατικά που καλλιεργούνται στον κήπο των Κνιδιών και ετοιμάζεται πάνω σε φωτιά με ξύλα. Η κοντινή παραλία στο Değirmenbükü είναι ένας παράδεισος γαλήνης.
«Νομίζω ότι ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα εδώ είναι η γαλήνη του», λέει ο Somer. «Ο νυχτερινός ουρανός είναι ανόθευτος, δεν υπάρχουν τεχνητοί ήχοι ή φώτα εδώ, μόνο οι ήχοι της φύσης και του ανέμου.
Η Datça είναι ένα από τα σπάνια μέρη στην Τουρκία όπου μπορείς να συναντήσεις ένα αιγαιοπελαγίτικο τοπίο που δεν έχει διαταραχθεί εδώ και αιώνες.
Οι προστατευτικοί νόμοι λειτουργούν καλά εδώ για χρόνια και το τραχύ τοπίο έχει επίσης εμποδίσει την πρόοδο όσον αφορά την κατασκευή. Ελπίζω ότι θα συνεχίσει έτσι, ότι θα συνεχίσει να προστατεύεται, οι άνθρωποι θα τηρούν αυτούς τους νόμους, τα πράγματα θα παραμείνουν ανέγγιχτα».
Η Ayça Boylu που διευθύνει τη σχολή Tango Kairos με τον Γερμανό σύντροφό της Axel Korf έχει επίσης αναζητήσει έναν πιο ήρεμο τρόπο ζωής στην Datça.
«Πολλοί άνθρωποι που μετακόμισαν στην Datça μοιράζονται την ίδια ιστορία», λέει. «Δούλεψαν πολύ σκληρά και έφτασαν σε ένα σημείο στην καριέρα τους όπου έπρεπε να αλλάξουν τα πράγματα, να επιβραδύνουν τους γρήγορους ρυθμούς.
Η Datça είναι μια χερσόνησος, αλλά μοιάζει περισσότερο με νησί, είμαστε πολύ απομονωμένοι και έχουμε τον δικό μας τρόπο ζωής.
Λένε ότι αν βιάζεσαι δεν πρέπει να είσαι στη Datça, γιατί οι άνθρωποι εδώ είναι χαλαροί. Θα βρείτε συχνά καταστήματα που είναι κλειστά επειδή ο ιδιοκτήτης είναι στην παραλία, και αυτό είναι απολύτως αποδεκτό».
