Έχουν καταλάβει πλέον το μυστικό και οι ξένοι ως προς τα ελληνικά νησιά και αρχίζουν από νωρίς νωρίς κάθε χρόνο τα αφιερώματα και ψάχνουν τα λιγότερο γνωστά. Όμως, σε αυτή την αναζήτηση, μπορεί να οδηγηθούν σε αδιέξοδο, διότι το νησί που προτείνουν μεταξύ 5, δεν είναι από αυτά που πρέπει να προωθηθούν τουριστικά, τόσο γιατί δεν διατίθεται για διαμονή, αλλά και γιατί ακόμα και οι ημερήσιες εκδρομές έχουν αυξηθεί τόσο, ώστε προκαλείται ζήτημα βιωσιμότητας.
Κατ’ αρχάς, οτιδήποτε είναι λιγότερο γνωστό για τους ξένους, δε σημαίνει πως είναι λιγότερο γνωστό για τους Έλληνες. Γιατί πια δεν υπάρχουν πολλά νησιά που να είναι προσβάσιμα από τις μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής χώρας, τα οποία να είναι άγνωστα ή να μη γεμίζουν. Μόνο τα νησιά που τα προσεγγίζεις από μεγάλα παρακείμενα νησιά είναι που κάπως έχουν κρατηθεί.
Εδώ βέβαια, δεν έχουμε μια τέτοια περίπτωση, αφού η La Reppublica, στο αφιέρωμα που έκανε πριν μερικές ημέρες σε νησιά της Ελλάδας που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος το 2025 και να μην έχουν πολυκοσμία, πάτησε μπανανόφλουδα. Και με τα δύο νησιά που βάζει συμπληρωματικά, αλλά ιδίως με το δεύτερο.
Το αφιέρωμα στο ένθετο της εφημερίδας Il Venerdi αναφέρει την μοναδικότητα της Κέρου και της Δήλου, που συνεχίζουν να γοητεύουν με τα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματά τους.
Το νηί της Κέρου, αν και δεν είναι τόσο γνωστή, είναι ένα νησί των Κυκλάδων που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Νάξου, σε απόσταση μόλις 2 ναυτικών μιλίων από το Κουφονήσι και βορειοδυτικά της Αμοργού. Από αρχαιολογική άποψη, η Κέρος ξεχωρίζει και αποτελεί έναν σχετικά ανέγγιχτο προορισμό, έτοιμο να εξερευνηθεί. Είναι κι ένα νησί που προτιμούν οι σέρφερ και όσοι αγαπούν τα θαλάσσια σπορ, διότι ευνοούν οι άνεμοι και τα νερά.
Από την άλλη, η Δήλος είναι ένα μικρό νησί των Κυκλάδων, δυτικά της Μυκόνου. Στην αρχαιότητα, ήταν ιδιαίτερα γνωστό ως γενέθλιος τόπος της θεάς Αρτέμιδος και του θεού Απόλλωνα, γεγονός που το καθιέρωσε ως σημαντικό θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο. Οι κάτοικοι της Δήλου ονομάζονται Δήλιοι ή Δηλιείς στον πληθυντικό. Για την Δήλο βέβαια, έχουμε αναφέρει στο παρελθόν ότι ο τουρισμός, έστω αυτός των μίνι εκδρομών από τα γύρω νησιά, έχει προκαλέσει τέτοιο πρόβλημα, ώστε το νησί μπορεί σε μερικές δεκαετίες να βουλιάξει!
