Ουάου. Μόνο αυτά τα γράμματα βγαίνουν από το στόμα μόλις την αντικρύσεις. Μόλις αντικρύσεις αυτό το βίντεο αρχικά και μετά τη λίμνη. Μπορεί ο άνθρωπος να είναι ένας μαστροχαλαστής του φυσικού τοπίου, αλλά είναι η ανθρώπινη οπτική, η αφηγηματική επέμβαση του ανθρώπου που μετατρέπει έναν τόπο σε μύθο, που βάζει την ομορφιά με την αποτύπωση. Και το βίντεο που θα δεις, κάνει τη Δρακολίμνη έναν τόπο που θα ήθελαν εν ριπή οφθαλμού να βρεθούν όλοι όσοι έχουν πατήσει το πόδι τους σε τούτο τον πλανήτη.
Η Δρακολίμνη είναι μάλλον από τα κορυφαία θεάματα που έχουμε να προσφέρουμε κι από τα λίγα τοπία που μπορούν να συγκριθούν με την αποστομωτική ομορφιά της φύσης στη Σκανδιναβία ή τις Άλπεις στην Κεντρική Ευρώπη.
Πρόκειται για μια θρυλική λίμνη που ο μύθος θέλει να την κατοικούσε ένα δράκος, ο οποίος εκνευριζόταν με έναν άλλο δράκο που ζούσε στον Σμόλικα, οπότε έπαιρνε τα δέντρα, τα ξερίζωνε και του τα πετούσε, γι’ αυτό και είναι αραιή η παρουσία δέντρων γύρω από το σημείο. Και, ταυτόχρονα, ο αντίπαλος δράκος πετούσε λευκές πέτρες, οπότε γι’ αυτό στην πληθώρα μαύρων πετρών, θα συναντήσετε αρκετές λευκές.
Για να βρεθείς εκεί, θα πάρεις την πορεία προς την Τύμφη, βουνό στην οροσειρά της Πίνδου, με ψηλότερη κορυφή της την Γκαμήλα, στα περίπου 2.500 μέτρα.
Πώς πας στη Δρακολίμνη;
Θα κατευθυνθείς προς Μικρό Πάπιγκο και περίπου στα 950 μέτρα υψόμετρο θα αρχίσει η πεζοπορία. Ακολουθείς το μονοπάτι Ο3 και για σχεδόν 600 μέτρα σε μια δύσκολη ανάβαση, θα σου κάνουν παρέα η πυκνή βλάστηση και η θέα των βράχων της Αστράκας, οι λεγόμενοι Πύργοι. Στο καταφύγιο της Αστράκας είναι που πρέπει να φτάσεις για αρχή, στα 1950 μέτρα υψόμετρο. Μόλις φτάσεις εκεί και αφού ξεκουραστείς αρκετά, απέχεις 2 ώρες χοντρικά από τη Δρακολίμνη.
Γενικώς, η διαδρομή έχει συνεχώς ταμπέλες που ενημερώνουν για το πόση ώρα χρειάζεται μέχρι την επόμενη στάση-βρύση και πόση ώρα μέχρι το καταφύγιο. Μετά τα 1600 μέτρα, η βλάστηση γίνεται αλπική, είναι πιο αραιή.
Από το καταφύγιο ως τη λίμνη, η διαδρομή περιλαμβάνει μια κοιλάδα, τη Λάκκα Τσουμάνη, όπου υπάρχει μια εποχιακή λίμνη, η Ξερολίμνη, που τη βλέπεις μόνο άνοιξη και καλοκαίρι, διότι τον χειμώνα γίνεται πάγος.
Στα αριστερά της, θα συναντήσετε ένα χαρακτηριστικό μονοπάτι με δυνατή ανηφόρα που στο τέρμα της αποκαλύπτει την Δρακολίμνη. Από εκεί έχει μια μικρή κατάβαση και μπορείτε να κάτσετε και να απολαύσετε. Προφανώς, τον χειμώνα είναι δύσβατο το τοπίο και απαιτεί εξοπλισμό, αλλά το θέαμα αποζημιώνει για όλη την ταλαιπωρία.
Δείτε το χαρακτηριστικό βίντεο που καθιστά αδύναμες όλες τις λέξεις αυτού του άρθρου.
