Περιεχόμενα
Κάποια στιγμή θα ερχόντα κι αυτό για το πιο διάσημο νησί – μαζί με τη Σαντορίνη. Σε μια λίστα που έκανε η Telegraph το νησί της Μυκόνου βρίσκεται στα πιο άσχημα μέρη της Ευρώπης, ένας άδικος και βαρύτατος χαρακτηρισμός που, εικάζουμε, αφορά περισσότερο τις τιμές παρά τα τοπία του νησιού, διότι άσχημο δεν το λες με τίποτα.
Ποια μέρη, όμως, έχουν γίνει συνώνυμα της ασχήμιας στην Ευρώπη; Έξι ειδικοί δίνουν απαντήσεις και ανάμεσα στα μέρη που προτείνουν είναι και κάποια που κυριολεκτικά τα είχαμε διαφορετικά στο μυαλό μας, αλλά όταν το λένε οι ειδικοί… εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Κάθε χώρα στον πλανήτη έχει τα περίγελά της, τις πόλεις και τα χωριά που έχουν γίνει -έστω και άδικα- συνώνυμα της ασχήμιας ή των υποτιθέμενων ελλείψεων των κατοίκων τους.
Ποια είναι λοιπόν τα μέρη που συναγωνίζονται σε ασχήμια; Ας δούμε τη λίστα της Telegraph…
Γερμανία: Γκελζενκίρχεν και Μπίλεφελντ
Ο αθλητικός κόσμος πήρε μια γεύση από την λιγότερο λαμπερή πλευρά της Γερμανίας το περασμένο καλοκαίρι, όταν οι Άγγλοι οπαδοί επισκέφθηκαν την πόλη Γκελζενκίρχεν για να παρακολουθήσουν τον αγώνα των «Τριών Λιονταριών», με τη Σερβία- το πιο αξιομνημόνευτο είναι ότι ο vlogger Paul Brown την περιέγραψε ως «απόλυτη κ***τρυπίδα»- κάτι που αναλήφθηκε από τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης και έκανε τον Brown διάσημο.
Ενώ ορισμένοι Γερμανοί υπερασπίστηκαν την πόλη (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Brown, αφού πέρασε περισσότερο χρόνο εκεί), πολλοί άλλοι συμμερίζονταν σαφώς τα αισθήματά του. Μια από τις φτωχότερες πόλεις της χώρας, το Γκελζενκίρχεν -που επιλέχθηκε για το μεγάλο γήπεδό του και όχι για την αφθονία τουριστικών αξιοθέατων, αξιοπρεπών ξενοδοχείων ή γραφικής γοητείας– ήταν προφανώς ένα σοκ για εκείνους που συνδέουν τη Γερμανία με τις εύπορες πόλεις όπως το Μόναχο, το Αμβούργο και το Ντίσελντορφ ή τις παραμυθένιες πόλεις της γεμάτες ξύλινα σπίτια, μεσαιωνικούς δρόμους και ρομαντικά κάστρα.
Δώστε ωστόσο μια επιπλέον σκέψη για το φτωχό Μπίλεφελντ, το οποίο φέρεται να είναι τόσο βαρετό που φημολογείται ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.
Ιταλία: Ρόβιγκο και Γένοβα
Στην Ιταλία μπορεί να συναντήσεις πόλεις με αστεία ονόματα, όπως Bastardo, Strozzacaponi (Αυτός που πνίγει τις κότες), ή Sexi και σίγουρα θα γελάσεις όταν τα ακούσεις.
Επίσης οι Γενοβέζοι είναι για τους άλλους Ιταλούς ό,τι οι Σκωτσέζοι για τους Άγγλους ή μην πάμε μακριά οι Θεσσαλονικείς για τους Αθηναίους (χαχα, ας δώσουμε λίγη τροφή για ενδοχώρια κόντρα). Και στις διαδικτυακές δημοσκοπήσεις για την πιο βαρετή πόλη της Ιταλίας, το Ροβίγκο στο Βένετο έρχεται συχνά πρώτο (αν δεν το έχετε ακούσει ποτέ, αυτό αποδεικνύει κάπως το νόημα).
Η Πίζα έχει να κάνει με την τέχνη και τον πολιτισμό, σωστά; Όχι για κάποιον από το κοντινό Λιβόρνο. «Καλύτερα ένας θάνατος στο σπίτι, παρά ένας Πιζανός στην πόρτα σου» λέει μια ρήση του Λιβόρνο που έχει περάσει στην εθνική γλώσσα. Στο Λιβόρνο εκδίδουν ακόμη και ένα εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό, το Il Vernacoliere, το οποίο ειδικεύεται σε αντι-Πιζανικές ειρωνείες. Η αντιπαλότητα χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, οπότε είναι απίθανο να ξεμείνουν από υλικό σύντομα.
Ελλάδα: Μάλια και Μύκονος
Εδώ τα πράγματα γίνονται κάπως δύσκολα… Η Μύκονος, το Ασπρονήσι, όπως λέει και ο Γαλάτης, που μας έκανε διεθνώς διάσημους, στα πιο άσχημα μέρη του κόσμου; Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το νησί που κυριαρχεί στη συλλογική συνείδηση ως καλοκαιρινός παράδεισος, έχει άθλιες ή βρώμικες περιοχές…
«Μύκονος -εκεί που τα όνειρα πεθαίνουν», είπε κάποιος που επισκέφθηκε το νησί και έπεσε θύμα κλοπής σε ένα δημοφιλές παραλιακό μπαρ… Και πλέον η Μύκονος είναι ένας απρόσιτος προορισμός για τους περισσότερους, οπότε ας την έχουμε στο μυαλό μας ως «άσχημη» για να νιώθουμε ότι δεν χάνουμε τίποτα που δεν πάμε.
Υπάρχει όμως μία ακόμη περιοχή που είναι red flag και αναφερόμαστε στα Μάλια, πρωταγωνίστρια της ταινίας Inbetweeners, όπου οι Βρετανοί που πίνουν κοκτέιλ σε fishbowl, ουρούν στις κολώνες και τσακώνονται στα μπαρ, ένα συνηθισμένο θέαμα στην περίοδο αιχμής της τουριστικής σεζόν. (Βάλε και τον Λαγανά στη Ζάκυνθο, βάλε και το Φαληράκι στη Ρόδο, βάλε και τον Κάβο στην Κέρκυρα… Έκλεισε το καρέ).
Ισπανία: Λέπε και Μούρθια
Το Λέπε είναι μια πόλη στην επαρχία της Χουέλβα στην Κόστα ντε λα Λουζ, λίγο πιο μέσα από θέρετρα, όπως το Ισλαντίγια και το Ίσλα Κριστίνα, που διαθέτουν ατελείωτες χρυσές παραλίες και μια σειρά από έξυπνα ξενοδοχεία.
Είναι διάσημη για τις τεράστιες φραουλοκαλλιέργειές της, οι οποίες προμηθεύουν τα βρετανικά σουπερμάρκετ. Κάτι που ακούγεται μάλλον ελκυστικό, έτσι δεν είναι; Αλλά πριν απολαύσει αυτή τη ρόδινη οικονομική κατάσταση, το Λέπε θεωρούταν το σπίτι των χωριάτων.
Ωστόσο, η πόλη της Ανδαλουσίας δεν είναι ο μόνος στόχος της περιφρόνησης. Ούτε κατά διάνοια.
Είναι και η Μούρθια στο κάδρο… Αυτή η πόλη και η περιοχή στη νοτιοανατολική Ισπανία -η οποία είναι στην πραγματικότητα πολύ ευχάριστη, αν και καυτή το καλοκαίρι- είναι επίσης αντικείμενο χλευασμού και θεωρείται άδικα ως μια αγροτική ερημιά όπου όλοι οδηγούν τρακτέρ και έχουν μια γελοία προφορά.
Οι κάτοικοι του Βαγιαδολίδ θεωρούνται στενόμυαλοι, οι Καταλανοί χαρακτηρίζονται τσιγκούνηδες, οι Μαδριλένοι πιστεύουν ότι ο ήλιος λάμπει από τα οπίσθιά τους, όπως και οι Σεβιγιάνιοι. Θα μπορούσα να συνεχίσω…
Όπου κι αν βρίσκεστε στην Ισπανία, θα ακούσετε τους ανθρώπους να γελάνε για τις άτυχες ψυχές που τυχαίνει να ζουν κάπου αλλού -απλώς καθίστε σε ένα σκαμπό σε οποιοδήποτε μπαρ και ακούστε.
Ολλανδία: Λέλισταντ και Αλμέρε
Αυτή η χώρα των μικροσκοπικών σπιτιών με αετώματα και των ιστορικών καναλιών μπορεί επίσης να επινοήσει συντριπτικά βαρετές πόλεις, σαν εμπορικά κέντρα σε μεγάλες διαστάσεις, σε τοπία χωρίς χαρακτηριστικά και κάτω από αποχαυνωτικούς ουρανούς.
Η πόλη που έρχεται πιο εύκολα στο μυαλό των Ολλανδών ως η πιο άσχημη της χώρας είναι το Λέλισταντ, ένα «παιδί» της δεκαετίας του 1970 που χτίστηκε σε γη που ανακτήθηκε από τα νερά του πρώην Zuiderzee.
Το γειτονικό «αδελφάκι» Αλμέρε είναι ένας κοντινός υποψήφιος για τον τίτλο, αλλά ένα ακαταμάχητο λογοπαίγνιο δίνει στο Λέλισταντ το προβάδισμα: το όνομα ακούγεται σαν lelijke stad, που στα ολλανδικά σημαίνει «άσχημη πόλη».
Ακόμη και σε αυτή τη χώρα του μπιλιάρδου το Λέλισταντ μοιάζει επίπεδο, μόλις και μετά βίας βγαίνει από το καφέ νερό. Οι σχεδιαστές επέλεξαν ευγενικά να δημιουργήσουν μια αίσθηση χώρου, αλλά κατέληξαν στο κενό.
Γαλλία: Μασσαλία
Η Μασσαλία πλέον αφήνει στην άκρη τον τίτλο της «γαλλικής πρωτεύουσας του εγκλήματος» για να γίνει μια εκλεπτυσμένη διεθνής μητρόπολη. Μπήκε στις σελίδες των πιο glamorous περιοδικών: γκαλερί, κομψά εστιατόρια, εκθέσεις, μπουτίκ ξενοδοχεία, τύποι με μαντρόσκυλα, γυναίκες με κασκόλ Dior και κρεμαστά σκουλαρίκια.
Σωστά; Λοιπόν… ναι και όχι. Οι Γάλλοι διαβάζουν αυτά τα πράγματα και, φοβάμαι ότι κάποιοι θα καγχάσουν. Μασσαλία; Ακόμα και το 2024, η δεύτερη πόλη της Γαλλίας παραμένει ο στόχος κάθε αστείου που σχετίζεται με ναρκωτικά, γκάνγκστερ, πυροβολισμούς μέσα από αυτοκίνητα, διαφθορά, φωνακλάδικες υπερβολές και όλα τα στραβά.
Αν αναφέρεις ότι είσαι από τη Μασσαλία, οι άνθρωποι κρατούν λίγο πιο κοντά τόσο το πορτοφόλι τους όσο και τις… κόρες τους.
