Περιεχόμενα
Είναι από τις ευκαιρίες που δεν παρουσιάζονται εύκολα, αν σκεφτείτε ότι στο μακρινό Μακουάρι της Ανταρκτικής δεν προσφέρονται δουλειές κάθε μέρα και τώρα που η κλιματική αλλαγή ανεβάζει το θερμόμετρο στο… κόκκινο, εκεί θα απολαύσετε δροσιά και φυσική ζωή εργαζόμενοι στα ερευνητικό κέντρο που βρίσκεται στο νησί με έναν διόλου ευκαταφρόνητο μισθό που ξεκινάει από τα 85.000 ευρώ και φτάνει μέχρι τα 172.000 ευρώ, ανάλογα με την ειδικότητα.
Οι αγγελίες εργασίας περιλαμβάνουν πλήθος ειδικοτήτων, από ξυλουργούς και υδραυλικούς, μέχρι μηχανολόγους, ειδικούς πληροφορικής και επικοινωνιών, ερευνητές, σεφ, ακόμη και γιατρούς που επιθυμούν να εξασκήσουν την πρακτική τους σε ένα ήρεμο μέρος και μάλιστα στην «πλήρη γενική ιατρική, επείγουσα χειρουργική και επείγουσα οδοντιατρική περίθαλψη για μια απομακρυσμένη κοινότητα σε έναν σταθμό της Ανταρκτικής».
Το Βασίλειο της Φώκιας και της απόλυτης γαλήνης
Η Νήσος Μακκουάρι (34 χλμ. μήκος x 5 χλμ. Πλάτος) ή Μάκα βρίσκεται στο Νότιο ημισφαίριο, 1.500 χλμ. νοτιοανατολικά της Τασμανίας και περίπου στα μισά του δρόμου μεταξύ της Αυστραλίας και της Ανταρκτικής ηπείρου.
Το νησί αποτελεί την εκτεθειμένη κορυφογραμμή της υποθαλάσσιας κορυφογραμμής Μακουάρι, που ανυψώθηκε στη σημερινή της θέση, όπου η ινδοαυστραλιανή τεκτονική πλάκα συναντά την πλάκα του Ειρηνικού.
Αποτελεί μια τοποθεσία με μεγάλη σημασία για τη γεωσυντήρηση, καθώς είναι το μοναδικό μέρος στη γη όπου τα πετρώματα του μανδύα της γης (6 χλμ. κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού) αποκαλύπτονται ενεργά πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτές οι μοναδικές αποκαλύψεις περιλαμβάνουν εξαιρετικά παραδείγματα μαξιλαροειδών βασαλτών και άλλων εξωγενών πετρωμάτων.
Όπως το νησί Χερντ και τα νησιά ΜακΝτόναλντ (και το εν πολλοίς μη αναγνωρισμένο Αυστραλιανό Ανταρκτικό Έδαφος), το νησί Μακουάρι αποτελεί μέρος του Αυστραλιανού Ανταρκτικού Προγράμματος, αλλά δεν διοικείται από την Αυστραλιανή Ανταρκτική Μεραρχία.
Η Νήσος Μακουάρι φιλοξενεί μεγάλη ποικιλία άγριας ζωής, ανάμεσά τους φώκιες και πιγκουίνους, και έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Αποτελεί κρατικό καταφύγιο της Τασμανίας και το διαχειρίζεται η Υπηρεσία Πάρκων και Άγριας Ζωής της Τασμανίας. Είναι το υποανταρκτικό στολίδι της Αυστραλίας.
Στο βόρειο άκρο του νησιού βρίσκεται ο ερευνητικός σταθμός της Αυστραλιανής Ανταρκτικής Μεραρχίας. Κρύο, υγρό και θυελλώδες, με μέση θερμοκρασία το χειμώνα περίπου 3°C και μέση θερμοκρασία το καλοκαίρι στους 7°C. Είναι το κλασικό, κρύο, ζοφερό, ανεμοδαρμένο, υποανταρκτικό νησί.
Το νησί έχει πληθυσμό περίπου 40 ερευνητών και βοηθητικού προσωπικού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο πληθυσμός μειώνεται σε περίπου 20 άτομα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Η διαχείριση της πρόσβασης στο νησί γίνεται από τα Πάρκα και την Άγρια Ζωή της Τασμανίας και απαιτείται άδεια πριν από οποιαδήποτε προσγείωση στο νησί. Οι επισκέπτες πρέπει να είναι απολύτως αυτάρκεις, καθώς τα καύσιμα, το νερό και τα τρόφιμα είναι περιορισμένα λόγω της απομακρυσμένης θέσης.
Δεν υπάρχει αεροδιάδρομος, αλλά υπάρχουν δύο ελικοδρόμια από σκυρόδεμα στον ισθμό. Δεν υπάρχουν καύσιμα στο νησί. Υπάρχει ένας μη κατευθυντικός ραδιοφάρος (NDB) περίπου 500 μέτρα νότια των ελικοδρομίων στα 392Khz με αναγνωριστικό morse VJM.
Ορισμένες εταιρείες προσφέρουν ταξίδια στο νησί Μακουάρι. Συνήθως αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό στο δρόμο προς την Ανταρκτική για τα πλοία που αναχωρούν από την Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία. Συνήθως χρειάζονται 3 έως 4 ημέρες για τη διέλευση από το Bluff της Νέας Ζηλανδίας ή το Hobart της Τασμανίας. Δεν υπάρχουν λιμενικές εγκαταστάσεις στη Μάκα, οπότε οι επισκέπτες θα αποβιβαστούν στη στεριά με μικρά σκάφη όπως τα Naiads ή τα Zodiacs. Η συνήθης θέση αποβίβασης των επισκεπτών είναι στην παραλία Landing Beach στην ανατολική πλευρά του ισθμού, περίπου 300 μέτρα νότια του σταθμού.
Νησί Μακουάρι: Μαγευτείτε από τη φύση
Υπάρχουν πολλά μονοπάτια για περπάτημα γύρω από το νησί, συμπεριλαμβανομένου ενός μονοπατιού Overland που διατρέχει όλο το μήκος του νησιού. Οι περιπατητές πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για τις γρήγορες αλλαγές των καιρικών συνθηκών ανά πάσα στιγμή και να έχουν μαζί τους έναν φορητό ασύρματο VHF.
Για να περιοριστεί η περιβαλλοντική υποβάθμιση, έχουν εισαχθεί κάποιοι περίπατοι με υπερυψωμένη σανίδα σε σημεία εκφόρτωσης, όπως ο Sandy Bay και ο Ισθμός για τους επισκέπτες, οι οποίοι συνοδεύονται από έναν Τασμανό δασοφύλακα. Στο νησί, ιδίως στη δυτική ακτή, υπάρχουν βάλτοι, οι οποίοι διαθέτουν σηματοδοτημένα μονοπάτια, αλλά δεν είναι κατάλληλα για άτομα με βάρος άνω των 100 κιλών, λόγω του κινδύνου να διαπεράσουν το επιφανειακό στρώμα βλάστησης.
Για όλες τις εκδρομές χρησιμοποιούνται φουσκωτές βάρκες Zodiac για να αποβιβάζουν τους επισκέπτες σε προσβάσιμες τοποθεσίες. Οι αποβιβάσεις παρακολουθούνται συνήθως από τους δασοφύλακες του πάρκου της Τασμανίας. Τα οχήματα δεν χρησιμοποιούνται στο νησί, εκτός από την περιοχή του ισθμού γύρω από το σταθμό.
Η άγρια πανίδα του νησιού
Υπάρχουν διάφορα είδη φώκιας, όπως η Νότια φώκια ελέφαντας και η γουνοφόρος φώκια της Νέας Ζηλανδίας. Το μεγαλύτερο μέρος της ορνιθοπανίδας στο νησί αντιπροσωπεύεται από διάφορα είδη πιγκουίνων: βασιλικός, τζεντού και βραχοκιρκουίνος. Άλλα πτηνά περιλαμβάνουν πετρίτες, σκουάκια, άλμπατρος και πάπιες.
Τα μεγάλα κοπάδια πιγκουίνων είναι ένα απίστευτο θέαμα. Οι βασιλικοί πιγκουίνοι συγκεντρώνονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις παραλίες, στέκονται ώμο με ώμο και απρόθυμα μετακινούνται για να ανοίξουν δρόμο στις τεράστιες φώκιες ελέφαντες που γλιστρούν και τραντάζονται στον εντυπωσιακό δρόμο τους προς και από τη θάλασσα. Οι σκούες, αρπακτικά πουλιά, προσπαθούν ευκαιριακά να ξεκλέψουν τους νεοσσούς και τους αδύναμους.
Οι τεράστιες φώκιες ελέφαντες, μερικές από τις οποίες ζυγίζουν 1.000 κιλά ή και περισσότερο, κυλιούνται κατά δεκάδες στην παραλία. Τα νεαρά αρσενικά παίζουν ξύλο, δηλαδή ανασηκώνονται με την ουρά τους και στη συνέχεια συγκρούονται μεταξύ τους με κάτι που μοιάζει περισσότερο με χαστούκι παρά με χτύπημα στο κεφάλι.
Όλα αυτά γίνονται ως προετοιμασία για όταν ενηλικιωθούν και θα πρέπει να παλέψουν μεταξύ τους για το δικαίωμα να ζευγαρώσουν με ένα χαρέμι θηλυκών. Τα ενήλικα αρσενικά έχουν μέσο βάρος 2.000 κιλά και μπορεί να φτάσουν τα 4.000 κιλά. Το μήκος τους μπορεί επίσης να φτάσει τα 4 μέτρα.
Το κτίριο του ερευνητικού σταθμού παρέχει περιστασιακά σνακ στους επισκέπτες, όπως μάφινς, σάντουιτς, πίτσα, τσάι και καφέ. Ο ερευνητικός σταθμός διαθέτει επίσης ένα μπαρ στο κτίριο της τραπεζαρίας. Ένα παράξενο, αλλά παράξενα νόστιμο, αποσταγμένο παρασκεύασμα από παλιά κουτιά φρούτων προσφέρεται στις σπάνιες περιπτώσεις που είναι διαθέσιμο, στους επισκέπτες στο μπαρ.
Στο σταθμό υπάρχουν εγκαταστάσεις οικιακής παρασκευής μπύρας. Υπάρχει μια χειμερινή λέσχη κρασιού με κρασιά που παρέχονται από τους αποστολείς.
Το προσωπικό και οι ερευνητές έχουν πρόσβαση σε ένα δίκτυο από καλύβες σε διάφορα σημεία του νησιού που παρουσιάζουν ενδιαφέρον: Ξύλινες καλύβες υπάρχουν στο Green Gorge, στο Bauer Bay και στο Hurd Point.
Προκατασκευασμένες καλύβες από υαλοβάμβακα υπάρχουν στο Brother’s Point και στον Waterfall Bay. Αυτές οι καλύβες είναι κατάλληλες για χρήση μέχρι και μια πλήρη καλοκαιρινή περίοδο, όπου απαιτείται, ενώ υπάρχει ένας αριθμός καταφυγίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ή για περιστασιακές διανυκτερεύσεις διάσπαρτες σε απομακρυσμένα μέρη του νησιού.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι ασχολούνται με την επιστημονική έρευνα που διεξάγεται στο νησί ή είναι τεχνίτες, όπως ξυλουργοί, μάγειρες και ηλεκτρολόγοι, για την υποστήριξη του σταθμού.
