Από τη Βενετία και το Ντουμπρόβνικ μέχρι το Μπαλί και την Αλάσκα, η διαχείριση του μαζικού τουρισμού είναι ένα δίλημμα που αντιμετωπίζουν πολλοί δημοφιλείς παγκόσμιοι προορισμοί. Στην Ιταλία, το 2023 ήταν μια χρονιά ρεκόρ, με τους ξένους να αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών για πρώτη φορά μετά την πανδημία του κορωνοϊού.
Εξαιρετικό για τα ταμεία της χώρας, όχι τόσο καλό για τα πολυπόθητα hotspots που αγωνίζονται να βρουν μια ισορροπία μεταξύ των οικονομικών ανταμοιβών και της διαχείρισης των τεράστιων ροών. Η Βενετία έγινε η πρώτη μεγάλη πόλη στον κόσμο που επέβαλε εισιτήρια εισόδου τον Απρίλιο, εν μέρει μια επείγουσα απάντηση από τις αρχές εκεί για να αποφύγουν τη μαύρη λίστα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Οι αρχές στο Cinque Terre – επίσης μια τοποθεσία της Unesco, της οποίας τα μαγευτικά ψαροχώρια σφηνώνονται μεταξύ της ακτής της Λιγουρίας και απόκρημνα βουνά και συνδέονται μόνο με ένα δίκτυο μονοπατιών πεζοπορίας, με τρένο ή με θάλασσα – εργάζονται τώρα επειγόντως για να διασφαλίσουν ότι δεν θα φτάσει σε παρόμοιο σημείο καμπής.
Τα μέτρα που τέθηκαν σε δοκιμασία μέχρι στιγμής φέτος περιελάμβαναν τη δημιουργία του μονοπατιού με τη μεγαλύτερη συμφόρηση του εθνικού πάρκου, του Sentiero Azzurro που εκτείνεται μεταξύ Monterosso al Mare και Vernazza, μονής διαδρομής τις επίσημες αργίες.
Το χωριό στην Ιταλία που μαστίζεται περισσότερο
«Λειτούργησε πολύ καλά και εκτιμήθηκε από τους καλεσμένους μας, ιδιαίτερα τους ξένους», δήλωσε η Donatella Bianchi, πρόεδρος του εθνικού πάρκου Cinque Terre, προσθέτοντας ότι το σχέδιο είναι να επεκταθεί η πρωτοβουλία. Έχουν επίσης εγκριθεί σχέδια για τον περιορισμό της θαλάσσιας πρόσβασης σε ηλεκτρικά σκάφη προκειμένου να προστατευθεί η θαλάσσια ζωή.
Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση του Cinque Terre είναι να διαχειριστεί τα πλήθη που κατακλύζουν τα μικροσκοπικά χωριά του. Το ρεκόρ των 4 εκατομμυρίων που επισκέφθηκαν πέρυσι συγκεντρώθηκαν σε μια περιοχή 1 χιλιομέτρου – μόλις το 3% ολόκληρου του εθνικού πάρκου. Η πλειονότητα έρχεται με τρένο, αλλά χιλιάδες επιβάτες την ημέρα αποβιβάζονται με πορθμεία που έχουν μεταφερθεί από κρουαζιερόπλοια ελλιμενισμένα στην κοντινή La Spezia.
«Το πρόβλημά μας δεν είναι ο υπερτουρισμός αλλά ο συνωστισμός και σε ορισμένες περιόδους του έτους», είπε η Fabrizia Pecunia, δήμαρχος τόσο της Manarola όσο και της Riomaggiore, όπου επέβαλε περιορισμούς στον αριθμό των καγιάκ στον μικρό κόλπο του για να διευκολύνει τον αριθμό των σκαφών. συνωστίζοντας τη θάλασσα. «Η κύρια πρόκληση είναι πώς να διανείμουμε τον τουρισμό σε όλη την περιοχή και πρέπει να το κάνουμε γρήγορα χωρίς να δίνουμε την εντύπωση ότι είμαστε αντιτουριστικοί, καθώς για εμάς ο τουρισμός είναι θεμελιώδης».
Ωστόσο, υπήρξαν εντάσεις μεταξύ τοπικών αξιωματούχων και των περιφερειακών αρχών της Λιγουρίας σχετικά με την πολυαναμενόμενη επαναλειτουργία τον Ιούλιο της Via dell’Amore, ή του Path of Love, ενός πολύ γνωστού παραθαλάσσιου πεζόδρομου που συνδέει το Manarola με το Riomaggiore που έχει κλείσει από τότε. μια κατολίσθηση το 2012. Οι επισκέπτες θα πρέπει να πληρώσουν για να αποκτήσουν πρόσβαση στο μονοπάτι των 12 χιλιομέτρων, αν και η τιμή δεν έχει ακόμη καθοριστεί και θα υπάρχουν ξεναγήσεις με περιορισμένο αριθμό ομάδων.
Η Pecunia φοβάται ότι μια διαφημιστική εκστρατεία από το περιφερειακό συμβούλιο, το οποίο παίζει με τη ρομαντική χροιά του μονοπατιού, θα προκαλέσει μια ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του είδους των τουρίστα μόνο εκεί για να επιμεληθούν τα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το μονοπάτι πήρε το όνομά του πριν από χρόνια, αφού κάποιος έγραψε ένα μήνυμα σε έναν τοίχο που έλεγε «γυμνοί άνθρωποι συναντιούνται εδώ», αλλά αρχικά ονομαζόταν Strada Nuova, ή New Path.
«Δημιουργήθηκε γύρω στο 1930 για να ενώσει δύο κοινότητες και δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη», είπε. «Η περιοχή είχε αυτή την ιδέα να κάνει τον διαγωνισμό «το μεγαλύτερο φιλί» για να σηματοδοτήσει την επαναλειτουργία – πάνω από το νεκρό μου σώμα».
Αλλά με το μονοπάτι έτοιμο να προσελκύσει ακόμη περισσότερους επισκέπτες, η γενική συναίνεση είναι ότι η βασική λύση για τη διαχείριση του πλήθους είναι να διασκορπιστούν προς τα πάνω και στα βουνά όπου μπορούν να γνωρίσουν το πραγματικό Cinque Terre και την αγροτική κοινότητα που καλλιεργεί αμπέλια. ελιές και οπωροφόρα δέντρα σε λωρίδες γης λαξευμένες σε γκρεμούς που μοιάζουν με αμφιθέατρο. Σε εξέλιξη βρίσκεται ένα έργο για την ανάκτηση εγκαταλελειμμένης γης για καλλιέργεια και την ανακατασκευή των χαρακτηριστικών ξερολιθικών τοίχων του πάρκου.
«Το Cinque Terre είναι κάτι περισσότερο από μια καρτ ποστάλ με εικόνες», είπε η Marina Mangano, πρόεδρος της Fondazione Manarola, μιας τουριστικής ένωσης που έχει δημιουργήσει κέντρο πληροφοριών στο κάστρο του Riomaggiore με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους για τον πολιτισμό και το φυσικό περιβάλλον του Cinque Terre. «Η ομορφιά του οφείλεται σε αυτούς που εργάζονται σκληρά για να το διατηρήσουν. Κάνοντας αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε τουρισμό, καθώς χωρίς προστασία δεν θα υπήρχε Cinque Terre».
*Photo Ctrdits: Shutterstock
Πηγή: TheGuardian.com
