Το βουνό Sorgschrofen, που βρίσκεται στις Άλπεις Allgäu και έχει ύψος 1.636 μέτρα πάνω από μια απότομη πλευρά, έχει γίνει γνωστό για έναν ιδιαίτερο λόγο. Υπάρχει ένας σταυρός κορυφής, ο οποίος σηματοδοτεί το μόνο γεωγραφικό σημείο όπου συναντάται το χωριό Jungholz στο Τιρόλο και η υπόλοιπη Αυστρία. Το πλάτος της λωρίδας γης που συνδέει τις δύο χώρες, μάλιστα, είναι μικρότερο του ενός μέτρου.
Tο χωριό στο δυτικό Τιρόλο ανήκει στην Αυστρία, αλλά περιβάλλεται από τη Γερμανία από όλες τις πλευρές, χωρίς οδική σύνδεση με την Αυστρία. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι Αυστριακοί μπορούν να φτάσουν στην πατρίδα τους είναι μέσω της Βαυαρίας. Πολλοί Αυστριακοί επίσης δεν είναι εξοικειωμένοι με το ορεινό χωριό, ούτε γνωρίζουν πολλά για αυτό.
Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι Γερμανοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν την γεωγραφική ιδιαιτερότητα της περιοχής. Χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν για να κάνουν σκι στις πίστες του Jungholz. Το παράδοξο είναι ότι οι περισσότεροι νομίζουν ότι βρίσκονται ακόμα στη Γερμανία.
Σήμερα, οι ιδιοκτήτες ξενώνων όπως ο Elze-Jan Hoek, ένας Ολλανδός που βρέθηκε κατά λάθος στο Jungholz για πρώτη φορά, καθώς και η εταιρεία τελεφερίκ κρατούν ζωντανό το μικρό αυστριακό χωριό. Από την κορυφή του ψηλότερου μέρους T-bar στα 1.390 μέτρα μπορείτε να δείτε όλο το Jungholz, από την εκκλησία μέχρι το Berghotel Tirol.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας τελεφερίκ, Αrnold Loll, αποκαλύπτει το παράδοξο της περιοχής. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι Γερμανοί, μιλούν Γερμανικά και οι ντόπιοι έχουν έναν γερμανικό τρόπο σκέψης. «Οδηγώ 20 χιλιόμετρα από την Αυστρία, πάνω από το πέρασμα Oberjoch και μέσω της Γερμανίας, μετά επιστρέφω στην Αυστρία για να δουλέψω. Είμαι Tiroler, και για μένα αυτό δεν είναι το Tirol».
Η ζωή εκεί είναι περίπλοκη, και αυτό δεν σχετίζεται μόνο με την γεωγραφική θέση του χωριού. Οι περισσότεροι άνθρωποι γεννιούνται στη Γερμανία, μιας και το κοντινότερο αυστριακό νοσοκομείο είναι πολύ μακριά, αλλά όλοι παίρνουν αυστριακό διαβατήριο. Ακόμα παίρνουν τρόφιμα και ποτά από την Γερμανία, αλλά το internet είναι αυστριακών τηλεφωνικών επικοινωνιών. Επίσης, μέχρι και το 1990 είχαν δύο τηλεφωνικούς κωδικούς και δύο ταχυδρομικούς κώδικες.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι οι κοντινότεροι γιατροί είναι στην Γερμανία, και ότι δεν υπάρχει γυμνάσιο. Χάρη σε μια συμφωνία τα παιδιά μπορούν να πάνε σε γερμανικό σχολείο, 40 λεπτά μακριά στη Βαυαρία. Η κατάσταση χειροτέρεψε την περίοδο της πανδημίας, όταν έκλεισαν τα σύνορα. Ουσιαστικά οι κάτοικοι έμειναν αποκομμένοι από τον έξω κόσμο, καθώς γινόταν έλεγχος στα σύνορα του χωριού από την κρατική αστυνομία της Βαυαρίας.
Όταν ανακοινώθηκε το δεύτερο από τα τέσσερα εθνικά lockdown στην Αυστρία τον Νοέμβριο του 2020, η δήμαρχος Karina Konrad διαπραγματεύτηκε μια εξαίρεση για τους κατοίκους, ώστε να αντιμετωπίζονται ως Γερμανοί πολίτες για να μπορούν να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες.
Η ιδιαίτερη ιστορία του Jungholz
Το χωριό, λοιπόν, άλλαξε για πρώτη φορά χέρια στις 24 Ιουνίου 1342. Πέρασε από τον Hermann Häselin, έναν αγρότη από το Wertach της Γερμανίας, στον Heinz Lochpyler, έναν Αυστριακό εφοριακό από το κοντινό Tannheim. Κυβερνήθηκε από την Αυστρία την επόμενη μισή χιλιετία, παρά το γεγονός ότι η φεουδαρχία εξαπλώθηκε στη μεσαιωνική Ευρώπη.
Στις 3 Μαΐου 1868, μια κρατική συνθήκη μεταξύ Αυστρίας και Βαυαρίας προσάρτησε τα αγροτικά μέρη στη γερμανική οικονομική περιοχή. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Αυστρία, το Jungholz έκανε διαπραγματεύσεις με την Γερμανία για σχεδόν 90 χρόνια πριν την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και έναν αιώνα πριν από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επίσης, κάτι αξιοσημείωτο είναι ότι χάρη σε ένα νομικό κενό και σε μια φορολογική τεχνική, το χωριό είχε γίνει πόλος έλξης τραπεζών. Μια πόλη 302 κατοίκων είχε τις περισσότερες τράπεζες. Έγινε το «off-shore» τραπεζικό κεφάλαιο της Βαυαρίας και έδωσε στους Γερμανούς επενδυτές προσοδοφόρα φορολογικά οφέλη. Στο απόγειο του, το 2008, οι Volksbank, Sparkasse και Raiffeisenbank Reutte του χωριού είχαν περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια ευρώ στα θησαυροφυλάκια τους, ξεπερνώντας κατά πολύ το σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού του Τιρόλου εκείνη την εποχή.
Βέβαια, τα αυτοκίνητα που έφταναν μέσα στο βράδυ γεμάτα βαλίτσες με χρήματα, αποτελούν παρελθόν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε περισσότερη διαφάνεια και η διασυνοριακή φοροδιαφυγή τέθηκε υπό έλεγχο το 2014. Τα δισεκατομμύρια που επενδύθηκαν στο Jungholz εξαφανίστηκαν σχεδόν εν μία νυκτί και άρχισε η τραπεζική έξοδος. Ο τουρισμός έχει καλύψει το κενό, που άφησαν οι επενδυτές όταν εγκατέλειψαν το χωριό, και τα κτήρια που στεγάζονταν οι τράπεζες χρησιμοποιούνται για άλλους λόγους.
