Η Μασσαλία, είναι η μεγαλύτερη πόλη ολόκληρης της Κυανής Ακτής και δεύτερη μεγαλύτερη της Γαλλίας, μετά το Παρίσι. Έχει περίπου 2 εκατομμύρια μόνιμους κατοίκους και είναι ένα από τα αρχαιότερα μέρη της Ευρώπης. Το όνομά της δόθηκε στον επαναστατικό εθνικό ύμνο La Marseillaise, διατηρώντας τη φήμη πως είναι η πιο ξεχωριστή πόλη της χώρας.

Η γαλλική πόλη κουβαλά μια τεράστια ιστορία στις πλάτες της, αφού τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτιστικά, οι κάτοικοι της αποτελούνται από πολλούς μετανάστες που έφτασαν πριν από πολλές δεκαετίες.

Η ιστορία στην πόλη ξεκινά με τους Έλληνες

Οι Έλληνες αποπλέοντας από τη Μικρά Ασία, εγκαταστάθηκαν, στην ελληνική πλέον γειτονιά, Le Panier, με θέα στο Vieux Port. Οι τουρίστες που φτάνουν στο διάσημο λιμάνι λατρεύουν τα γραφικά, όμορφα στενά της συνοικίας, η οποία θεωρείται επίσημα η πιο παλιά αστική γειτονιά της Γαλλίας. Μαζί με τους Γαλάτες, εισήγαγαν σταφύλια και ελιές στην εποχή, θέτοντας τα θεμέλια για τη Προβηγκιανή κουζίνα.

Εδώ να σημειωθεί πως το πιο παραδοσιακό πιάτο της Μασσαλίας είναι η μπουγιαμπέσα, που δημιουργήθηκε από τους Έλληνες. Ουσιαστικά πρόκειται για μία σούπα με θαλασσινά, για την οποία ο μύθος λέει πως φτιάχτηκε από τη θεά Αφροδίτη ως γεύμα για τον σύζυγό της Ήφαιστο.

Αργότερα, οι στρατοί του Καίσαρα διεκδικήσαν την πόλη για τη Ρώμη το 49 π.Χ., εγκαινιάζοντας 500 χρόνια γαλλο-ρωμαϊκού πολιτισμού. Στη συνέχεια ήρθαν οι Βησιγότθοι, οι οποίοι εισέβαλαν στην πόλη τον 5ο αιώνα. Ο αστικός πληθυσμός κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πανούκλας του 1720 έως το 1721 – που μνημονεύτηκε σε μια προσωρινή έκθεση στο Ιστορικό Μουσείο της Μασσαλίας, με σαφείς αναφορές στην τρέχουσα πανδημία του κορωνοϊού.

Όταν οι φιλοδοξίες της Γαλλίας έτειναν να γίνουν παγκόσμιες, ιδιαίτερα μετά το 1830, το νότιο λιμάνι αναδείχθηκε ως το κύριο σημείο σύνδεσης. Η Μασσαλία πέρασε τη χρυσή εποχή ως «Πύλη της Αυτοκρατορίας». Τα πάντα περνούσαν από το Vieux Port, άνθρωποι και προϊόντα, πολιτισμός και λαθρεμπόριο.

Μασσαλία: Η πόλη με τις 100 γειτονιές - Γιατί είναι η πιο ξεχωριστή της Γαλλίας;

Το Vieux Port παραμένει το σήμα κατατεθέν της Μασσαλίας

Aπό τον 19ο αιώνα και μετά, ωστόσο, η εμπορική κίνηση στην πόλη μειώθηκε σημαντικά και πλέον το λιμάνι του γαλλικού νότου αποτελεί σημείο αναφοράς για μοντέρνους χώρους εστίασης και μαγαζιά. Τα τείχη που είναι χτισμένα στην είσοδο του λιμανιού σχεδιάστηκαν για να κρατήσουν τον εχθρό έξω από την οικονομικά ισχυρή πόλη της Γαλλίας, αλλά και για να ελέγξουν όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά τις έντονες δραστηριότητες των ίδιων των κατοίκων της πόλης.

Το Vieux Port παραμένει το επίκεντρο της πόλης, με τα νερά του να γεμίζουν από γιοτ που αναπηδούν σαν κύκνοι σε μια λίμνη. Όλοι οι δρόμοι φαίνονται να οδηγούν εκεί.

Για κάποιους, η Μασσαλία είναι μια πόλη του κακού, μια εικόνα που ανταλλάσσεται από συγγραφείς όπως ο Jean-Claude Izzo σε μυθιστορήματα όπως το Total Chaos και επαναλαμβανόμενη στον κινηματογράφο και την τηλεόραση ως ένα υποείδος εγκληματικότητας που ονομάζεται «Marseille Noir». Οι περισσότερες από αυτές τις απαξιωτικές απόψεις είναι ξεπερασμένες, καθώς αφορούν την οικονομική ύφεση, στα τέλη του 20ου αιώνα. Αλλά το βρώμικο, γεμάτο κίνηση Vieux Port του 1975 δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή κατάσταση και την υπέροχη εικόνα του.

Μόλις η πόλη έγινε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, το 2013, καθάρισαν ουσιαστικά το Vieux Port. Ο ετήσιος χαρακτηρισμός της ΕΕ όχι μόνο έδωσε στη Μασσαλία την ευκαιρία να προωθήσει τον μοναδικά πλούσιο μεσογειακό πολιτισμό της, αλλά ώθησε επίσης τις αρχές να βάλουν τάξη στο παλιό λιμάνι. Η προκυμαία και οι γύρω εμπορικοί δρόμοι ήταν δεόντως πεζοδρομημένοι και προσανατολισμένοι στον τουρισμό.

Το Vieux Port υπήρξε πάντα το πιο αναγνωρίσιμο σημείο της πόλης, πρωταγωνιστής σε κάρτ ποστάλ και φόντο όλων των σημαντικών γεγονότων που λαμβάνουν χώρα εδώ. Από επίσημους εορτασμούς μέχρι κοινωνικές διαμαρτυρίες, οι κάτοικοι της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης στη Γαλλία συγκεντρώνονται στο γραφικό λιμάνι, εκεί όπου για αιώνες ολόκληρους χτυπούσε η καρδιά της εμπορικής δραστηριότητας ολόκληρης της Μεσογείου.

* Με πληροφορίες από BBC