Όσες φορές γίνεται αναφορά σε αυτό το νησί, το φαγητό είναι πρώτο πρώτο στη λίστα, ενώ οι παραλίες ακολουθούν. Δε συμβαίνει συχνά αυτό σε άλλα νησιά στην Ελλάδα, οι παραλίες είναι πάντα στην πρώτη γραμμή. Όμως, στη Σίφνο ισχύουν άλλοι νόμοι, αυτή της γαστριμαργίας, του στομαχιού, της πείνας, της γευστικής ικανοποίησης πάνω απ’ όλα και μετά έρχονται οι βουτιές και οι ηλιοθεραπείες.
Εμείς στα έχουμε γράψει ήδη από εδώ, πριν το καλοκαίρι το έγραψαν National Geographic και Conde Nast Traveller, τώρα ήρθε η σειρά της Telegraph να συμφωνήσει σε αυτό, καθώς σε άρθρο της για 20 ταξιδιωτικές εμπειρίες για να ζήσει κανείς το φθινόπωρο στην Ελλάδα, υπάρχει μόνο μία αναφορά που συνδέει νησί με φαγητό και αυτό είναι η Σίφνος.
Χαρακτηριστικά, το αφιέρωμα αναφέρει για την καταγωγή του Τσελεμεντέ και προτείνει δύο καφενεία για παραδοσιακό φαγητό.
«Όταν ο ντόπιος σεφ Νικόλαος Τσελεμεντές έγραψε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής της Ελλάδας για τη Σίφνο το 1910, έβαλε αυτό το μικροσκοπικό νησί των Κυκλάδων στον γκουρμέ χάρτη της χώρας. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι συνταγές του σεφ ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένες από ξένες κουζίνες- ο Τσελεμεντές ήταν ο άνθρωπος που εφηύρε τον πανταχού παρόντα με μπεσαμέλ-φορτωμένο μουσακά της Ελλάδας.
Οι Έλληνες, ωστόσο, συρρέουν στη Σίφνο για τα παραδοσιακά πιάτα που μαγειρεύονται στις τσανάκες, ένα ειδικό πήλινο σκέυος που εξακολουθεί να κατασκευάζεται στο νησί σε καταστήματα κεραμικών.
Ακολουθήστε τους ντόπιους στην ταβέρνα της Μαργαρίτας στον Αρτεμώνα και παραγγείλτε παραδοσιακή ρεβιθάδα στιφάδο, ή καθίστε στου Δρακάκη, ένα παραδοσιακό καφενείο που λειτουργεί από την ίδια οικογένεια για περισσότερο από έναν αιώνα».
Εσένα ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος για φαγητό στη Σίφνο και σε άλλα νησιά; Αν θες να το μοιραστείς, στείλε μας μήνυμα στο Facebook ή στο Instagram. Κι άμα σου βαστάει, ρίξε μας κι ένα follow!
