Στο χωριό Umoja οι άνδρες απαγορεύεται να ζήσουν εκεί. Πρόκειται για ένα καταφύγιο προς όλες εκείνες τις γυναίκες που είναι θύματα βιασμών, ξυλοδαρμών, ενδοοικογενειακής βίας, πρόωρων γάμων, που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων ή άλλων μορφών βίας.

Η ονομασία του χωριού Umoja φυσικά και έχει συμβολικό χαρακτήρα, καθώς στη γλώσσα σουαχίλι σημαίνει «ένωση». Ονομάστηκε έτσι, για να θυμίζει στις γυναίκες του χωριού, ότι όταν είναι ενωμένες μπορούν να τα καταφέρουν.

Η γυναίκα που ίδρυσε το χωριό

Το 1990 η Rebecca Lolosoli έπεσε θύμα βιασμού από στρατιώτες του βρετανικού στρατού, που έκαναν την εκπαίδευση τους κοντά στη γειτονιά που διέμενε. Δεδομένης της άποψης, ότι οι γυναίκες είναι ιδιοκτησίες των ανδρών, η κυβέρνηση της Κένυα δεν δικαίωσε ποτέ τα θύματα επιθέσεων, ούτε τους αναγνώρισε τα διακαιώματα τους.

Έτσι, η Lolosoli προσπάθησε να προστατέψει μόνη της τον εαυτό της και έπεισε άλλες γυναίκες, επίσης θύματα βιασμών, να εγκατασταθούν και να ιδρύσουν ένα χωριό που θα απαγόρευαν την είσοδο στους άντρες, στα πρόσωπα των οποίων έβλεπαν τους βασανιστές τους.

Πώς ζουν εκεί οι γυναίκες;

Η ζωή χωρίς συντροφικότητα είναι δύσκολη, γι’ αυτό κάποιες γυναίκες του χωριού επισκέπτονται άνδρες των γύρω περιοχών. Όμως, όπως λένε, δεν θέλουν τους άντρες μόνιμα στη ζωή τους. Θέλουν κοντά τους, μόνο τα παιδιά τους.

Οι γυναίκες στο χωριό βιοπορίζονται, κατά κύριο λόγο, από τον τουρισμό. Ομάδες κατασκηνωτών συρρέουν στο χωριό. Οι γυναίκες του Umoja τους φιλοξενούν στα σύνορα του χωριού τους και κατασκευάζουν καθημερινά παραδοσιακά αντικείμενα και κοσμήματα τα οποία και τους πωλούν.

Μέσα στις υποχρεώσεις των γυναικών του χωριού είναι και να πηγαίνουν και σε άλλα χωριά για να προωθήσουν τα δικαιώματα των γυναικών.

  • Οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες κατάφεραν νομίμως να πάρουν τη γη του χωριού στην ιδιοκτησία τους έτσι ώστε να μην κινδυνεύουν να τις διώξει κανείς.
  • Οι γυναίκες στο χωριό Umoja, διοικούν ένα δημοτικό σχολείο, ένα πολιτιστικό κέντρο και για να βγάλουν χρήματα δημιουργούν και πωλούν κοσμήματα στους τουρίστες ή εκμεταλλεύονται μια κατασκήνωση που βρίσκεται έξω από το χωριό και στην οποία φιλοξενούν τουρίστες.

Η ανταγωνιστική επιχείρηση των ανδρών

Ορισμένοι άνδρες προσπάθησαν να ιδρύσουν δικά τους χωριά αλλά απέτυχαν. Επίσης, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ανταγωνιστική επιχείρηση για να αποτρέψουν τους τουρίστες να πηγαίνουν στο χωριό Umoja αλλά και σ΄ αυτό απέτυχαν. Παρά τις αντιδράσεις και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν από τις τοπικές αρσενικές φυλές, το χωριό κατάφερε να μεγαλώνει διαρκώς.

Το χωριό είναι κυκλωμένο περιμετρικά με ψηλό αγκαθωτό τοίχο και οι μόνοι άντρες που επιτρέπεται να κοιμηθούν στον χωριό είναι αυτοί που μεγάλωσαν από παιδιά στο Umoja.

Ο φωτογράφος Paul Ninson μπόρεσε να επισκεφτεί το «χωριό χωρίς άνδρες»

Ο φωτογράφος Paul Ninson (δες τις φωτογραφίες του εδώ) έμαθε πρώτη φορά για τις γυναίκες στο Umoja από μια ανάρτηση ιστολογίου και αποφάσισε να πάει στην Κένυα για να φωτογραφίσει αυτό το χωριό το 2017, εν μέρει επειδή, όπως είπε, ένιωθε ότι αυτές οι ιστορίες «έπρεπε να ειπωθούν από (αφρικανική) οπτική».

Όπως αναφέρει ο ίδιος, η απόκτηση πρόσβασης ήταν πολύ δύσκολη και οι γυναίκες τον υποδέχτηκαν μόνο αφού εξήγησε τον σκοπό πίσω από την επίσκεψή του, προσθέτοντας ότι ήταν «πολύ, πολύ χαρούμενες» όταν τους έδειξε τις φωτογραφίες που τράβηξε.

Ο Paul Ninson συνέχισε τις εξερευνήσεις με τόσο να απαθανατίσει εικόνες που «ευαισθητοποιούν για κοινωνικά, περιβαλλοντικά ή πολιτικά ζητήματα και εμπνέουν τους ανθρώπους να αναλάβουν δράση, να προκαλέσουν σκέψη και συζήτηση για σημαντικά θέματα».

Αποφάσισε να ταξιδέψει σε άλλες αφρικανικές χώρες για να μοιραστεί «ανείπωτες ιστορίες ανθρώπων της ηπείρου», ένα στοιχείο αυτού που αποκαλεί «κοινοτική αφήγηση».

* Photo credits: Shutterstock

** Πηγή: CNN