Αν οι άνθρωποι δεν είχαμε αυτό το συνήθειο να θέλουμε να μοιραστούμε όσα ανακαλύπτουμε και να το παίζουμε γνώστες και ψαγμένοι στους άλλους, πολλά τοπία σε αυτόν τον πλανήτη θα παρέμεναν όμορφα. Πάμε σε μια παραλία που είναι άδεια, αρχίζουμε να τη συζητάμε, κάποια στιγμή θα φτάσει στ’ αυτιά ενός δημοσιογράφου, θα κάνει ένα αφιέρωμα στην παραλία, θα το διαβάσουν 40-50.000 άνθρωποι και μέσα σε ένα μήνα θα είναι κάτι άλλο. Και θα έχει βγει και «ψεύτης» ο δημοσιογράφος.
Γιατί προφανώς μια παραλία δεν αλλοιώνεται τόσο εύκολα ως τοπίο, αλλά η διάθεση αλλάζει όταν φτάνεις και βλέπεις 10 νοματαίους, σε σχέση με το να δεις 150 νοματαίους. Στην δεύτερη περίπτωση ίσως καταλήξεις να σηκωθείς να φύγεις.
Στην περίπτωση της παραλίας Μυλοκοπή στο Λουτράκι, αυτή η επιλογή δεν είναι εύκολη. Δεν είναι μια παραλία που πας με άνεση και μπορείς να φύγεις με άνεση. Έχει απαιτήσεις, έχει ταλαιπωρία. Πρόκειται για ένα σημείο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100 λεπτών από την Αθήνα. Τόση ώρα χρειάζεσαι, αν οδηγάς τζιπ. Αν οδηγάς ένα οποιοδήποτε αμάξι που δεν έχει φτιαχτεί για να αντέχει κραδασμούς σε χωματόδρομο, τότε τα 100 λεπτά γίνονται 2 ώρες και κάτι, με το τελευταίο μισάωρο να αφορά σε ποδαρόδρομο.
Είναι γυμναστική η πρόσβαση εκεί. 30 λεπτά κατέβασμα, 30 λεπτά ανέβασμα, έκαψες τις θερμίδες σου, συν αυτές στο κολύμπι, δικαιούσαι να πας σε μια ταβέρνα μετά και να φας καλά.
Για τη Μυλοκοπή πάντως, φρόντισε να πας όσο πιο πρωί μπορείς και να έχεις μαζί σου ό,τι χρειάζεσαι, γιατί δεν είναι μόνο ότι δεν έχει τίποτα στην παραλία. Είναι κι ότι το κοντινότερο μαγαζί που θα βρεις για νερό και άλλα, απέχει ένα 15λεπτο τουλάχιστον. Φαντάσουν λοιπόν να κατέβεις, να συνειδητοποιήσεις πως δεν έχεις νερό και να ξέρεις πως θες 30 λεπτά να ανέβεις ξανά συν τα 15-20 της οδήγησης.
Το περιγράφουμε εν τω μεταξύ λες και μιλάμε σε έναν άνθρωπο και όχι σε χιλιάδες αναγνώστες. Αν όλοι όσοι το διαβάζετε, ξεκινήσετε πολύ πρωί, τότε η συμβουλή πάει στα σκουπίδια και θα πρέπει να πούμε τελικά «ξεκινήστε από τις 5 το ξημέρωμα».
Παραλία με βράχους που θυμίζουν νησιά στην Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες
Αν έχεις φτάσει ως εδώ και δεν σε έχει απωθήσει η ταλαιπωρία που περιγράψαμε πάντως, τότε είσαι μαχίμι και σου αξίζει να απολαύσεις την ομορφιά που προσφέρει η Μυλοκοπή, που πρακτικά χωρίζεται σε δύο τμήματα από ένα κομμάτι παραλίας, με το ένα τμήμα της να είναι σαν μια μικρή φυσική πισίνα και το άλλο το μεγάλο της κομμάτι.
Κατ’ αρχάς, από ψηλά που θα την δεις, θα αντικρύσεις ένα δάσος να απλώνεται μπροστά σου και μετά το τόσο πράσινο, είναι η παραλία, στην οποία δεσπόζουν και μεγάλοι βράχοι, που της δίνουν μια αίσθηση του Πουκέ στην Ταϊλάνδη. Το τοπίο είναι μαγευτικό και το πρωί που θα πας και το απόγευμα που θα έχεις ανέβει ξανά. Φρόντισε να απορροφήσεις με τα μάτια σου όλη τη θέα.
Όσο θα είσαι κάτω, θα έχεις μπροστά σου τον Κορινθιακό Κόλπο και θα τον απολαμβάνεις κολυμπώντας σε νερά πρασινομπλέ που είναι ο ορισμός του εξωτικού.
Ευτυχώς για σένα και για μας, το κανάλι Greece With my Camera έχει καταγράψει όλη τη διαδρομή από την αρχή του χωματόδρομου με το αμάξι μέχρι την παραλία και μπορείς να πάρεις μια καθαρή ιδέα για το τι σημαίνει Μυλοκοπή Λουτρακίου.
