Η πρώτη φορά που μου μπήκε στο μυαλό η σκέψη να τολμήσω να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι, ήταν κάπου το Πάσχα του 2019. Είχα μόλις χάσει τον παππού μου, ήμουν σε πολύ χαμηλό σημείο ψυχολογικά, ίσως το χαμηλότερο της ζωής μου, ο ένας φίλος που είχα για να ταξιδεύουμε μαζί, είχε μόλις κάνει σχέση, άρα θα ερχόμουν 2ος, οπότε έπρεπε να πάρω μια απόφαση: ή θα περίμενα μια ζωή το έλεος των άλλων ή θα έκανα ταξίδι μόνος μου και θα ήξερα πως είμαι αυτόνομος, δεν έχω ανάγκη κανέναν.
Να το πω εδώ, πριν το ξεχάσω, αυτή η αίσθηση, δεν είναι απαραίτητα καλή. Είναι λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο «μπορώ να το κάνω και μόνος μου» και στο «δεν θέλω κανέναν σας για τίποτα, θα ζήσω μόνος μου τα πάντα». Εγώ την πέρασα αρκετές φορές αυτή τη γραμμή κι ευτυχώς το solo ταξίδι, περί αυτού πρόκειται, με βοηθούσε να επανέρχομαι στις ράγες της συντροφικότητας και επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους.
Ήταν η Λάουρα Νάργες που είχε ανεβάσει κάτι στο Instagram για ένα ταξίδι της που έκανε μόνη, που μου είχε βάλει τον σπόρο. Μετά είδα μια γνωστή στο Instagram που είχε πάει στο Ισραήλ που στο μυαλό μου αυτές είναι ένας δύσκολος προορισμός για να τον πας μόνος σου και υπό την πίεση της ανάγκης μου να πάω ένα ταξίδι στο εξωτερικό, που ήθελα τότε για να ξεφύγω, έκανα το πρώτο μου solo trip.
Επέλεξα έναν εύκολο προορισμό, την Ιταλία, τη Γένοβα πιο συγκεκριμένα, και πριν προλάβω να κάνω δεύτερες σκέψεις, είχα κλείσει το αεροπορικό, είχα δώσει λεφτά, ώστε να μου είναι δύσκολο να το μετανιώσω.
Από τότε, έχω κάνει άλλες 4-5 φορές solo ταξίδι και σίγουρα, όταν το κάνεις συχνότερα απ’ ό,τι να πας με παρέα, το βαριέσαι, αλλά υπάρχουν φορές που έχεις την ευκαιρία για να αποκομίσεις ωραίες ιστορίες.
Αν είσαι σε φάση που έχει περάσει από το μυαλό σου, που έχεις ανάγκη να κάνεις κάτι έξω από το comfort zone σου, αλλά κάτι συνεχώς σε κρατάει, θα σου πω όλα τα θετικά του solo travelling, κι αν δε σε πείσω, τότε παραιτούμαι.
Γιατί πρέπει να κάνεις μια φορά στη νιότη σου solo ταξίδι
1. Μπορείς να είσαι όποιος θες. Το ωραίο στα σολαρίσματα είναι ότι δεν σε ξέρει κανείς, δεν ξέρεις κανέναν, οπότε δε χρειάζεται να πεις τίποτα που να είναι αλήθεια για τη ζωή σου. Μπορείς να γίνεις εκείνος ο καλλιτέχνης που ήθελες, να πεις ότι είσαι για ένα live εκεί ή ότι παίζεις σαξόφωνο και αναζητάς νέες επιρροές. Μπορείς να είσαι οποιαδήποτε εθνικότητα θες. Εγώ έχω υποδυθεί τον Ισπανό στην Ιταλία και τον Ιταλό στην Αυστρία.
2. Οι ιστορίες θα σου έρθουν μόνες τους, αρκεί να παίξεις το χαρτί σου σωστά. Όταν βρεθείς σε μέρη που έχουν κόσμο, πες ότι ταξιδεύεις μόνος σου γιατί μόλις χώρισες και θα θέλουν να σε κάνουν παρέα. Κι ας μην ισχύει.
Εγώ πήγα πρόσφατα στο Ρέθυμνο επειδή ένας φίλος που θα πηγαίναμε μαζί έχασε το διαβατήριό του (μένει Λονδίνο), κατέληξα να πάω μόνος ενώ δεν το ήθελα και λέγοντας απλά το πώς κατέληξα να ταξιδέψω μόνος, γνώρισα 4-5 ανθρώπους. Μια κοπέλα σε ένα μαγαζί, ήρθε και με έπιασε και μου είπε ότι είδε που ανέβαζα για το solo ταξίδι αστεία στόρι και γελούσε. Και μιλούσαμε με αυτή κι έναν σερβιτόρο και δεν ήμουν μόνος, αλλά ούτε είχα και κάποια δέσμευση απέναντί τους.
Μια άλλη φορά, στο Μπάρι, μπήκα σε έναν «πειρατή» ταξιτζή, φοβήθηκα πως θα καταλήξω να με βιάζουν ή να μου παίρνουν το νεφρό, τελικά κατέληξα να κάθομαι στην θέση του συνοδηγού και να πιάνουμε κουβέντα για τις ωραίες τουρίστριες, αυτός στα ιταλικά που μόνο αυτά ήξερε, εγώ με έναν συνδυασμό ιταλικών, αγγλικών, ελληνικών και μπόλικης νοηματικής. Και συνεννοηθήκαμε μια χαρά.
3. Όταν κάνεις solo ταξίδι, μαθαίνεις πόσο εφευρετικός και προσαρμοστικός είσαι. Αντιμετωπίζεις τα μικροπροβλήματα καλούμενος/η να βρεις εσύ τη λύση κι όχι κάποιος άλλος στην παρέα. Στην Ιταλία με είχαν πετάξει από τρένο γιατί δεν είχα μάσκα, βρέθηκα σε ένα σημείο που δεν υπήρχε ούτε ταξί, ούτε τίποτα, αποφάσισα να πάρω μια μάσκα από έναν κάδο και να πάρω τα μικρά μου ρίσκα. Οκ, δεν το προτείνω αυτό, αλλά πιάνετε το νόημα.
4. Έχεις ένα δωμάτιο δικό σου. Αυτό από τη μία σημαίνει πως το πληρώνεις μόνος, άρα μεγαλύτερο το κόστος, από την άλλη όμως, επειδή συνήθως τα δωμάτια είναι στα 18-26 τ.μ., όταν είσαι μόνος, είναι πιο άνετο.
5. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τίποτα. Μπορείς να κάνεις έναν προγραμματισμό για τα μέρη που θα δεις στο solo ταξίδι, αλλά αν ένα πρωί ξυπνήσεις χωρίς διάθεση να δεις κάποιο ή έχεις βρει κάτι καλύτερο για να το αντικαταστήσεις, δεν είσαι υπόλογος πουθενά. Απλά το παίρνεις απόφαση και δεν πας και πας αλλού. Χωρίς να χρειαστεί να πεις στην παρέα σου να πάει μόνη της κι εσύ κάπου αλλού και να νιώθετε άβολα ή χωρίς να πας με το ζόρι κάπου που δε σε ψήνει.
6. Το φλερτ είναι πιο εύκολο, όπως και το σεξ. Αν είσαι σε εφαρμογές γνωριμιών, αφού έχεις δωμάτιο μόνος/μόνη σου, τότε δεν έχεις άγχος για το πού θα περάσεις καλά με το άτομο που γνώρισες. Έχεις το δωμάτιό σου και προσφέρεις μια ευκολία και σε εκείνο.
Όλα τα παραπάνω είναι τα γενικά θετικά στο solo ταξίδι, ο καθένας βρίσκει και τα πιο προσωπικά. Εννοείται πως υπάρχουν και τα αρνητικά, όπως το ότι όταν πας για φαγητό κάπου, αν θες να δοκιμάσεις πολλά πιάτα, το πιθανότερο είναι πως θα μείνει το 50% του φαγητού και θα πληρώσεις το 100%.
Αλλά πάντα στη ζωή κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Και τα κέρδη στο solo ταξίδι είναι πολύ περισσότερα από τα χασίματα.
Σε έψησα;
