Πριν 3 χρόνια όλοι αποθέωναν τις Άγριες Μέλισσες. Πέρσι, ήταν ο Σασμός που είχε πάρει όλη την προσοχή. Γενικώς, τα τελευταία δύο χρόνια κάθε νέα ελληνική σειρά αποθεώνεται στα social media. Αυτό δε σημαίνει πως το αξίζει πάντα. Ή, κι αν το αξίζει, δεν σημαίνει πως έχει μια ποιοτική στάθμη που λες ότι είναι το επόμενο βήμα στην ελληνική μυθοπλασία. Αυτός είναι ένας απαράβατος κανόνας. Το Κάνε Ότι Κοιμάσαι της ΕΡΤ, αν και δε μας αναγκάζει να σπάσουμε τον κανόνα, φτάνει πολύ κοντά.
Είμαι ένας άνθρωπος που έχει δει κοντά 150 σειρές τα τελευταία 6-7 χρόνια, όλες ξένες. Δεν έχω δει παρά αποσπασματικά Άγριες Μέλισσες και σχεδόν καθόλου Σασμό. Δε λέω πως είμαι κάποιο ανώτερο ον. Λέω ότι δε μου προσφέρουν κάτι. Θεωρώ ότι είναι σαπουνόπερες, όσο κι αν το απωθούν αυτό ως χαρακτηριστικό.
Μου αρέσει να κοιτάζω στις σειρές πράγματα πέραν του σεναρίου. Γιατί όλες οι ελληνικές σειρές ασχολούνται ελάχιστα με την κινηματογράφιση, τον φωτισμό, την πλαισίωση της πλοκής. Δεν έχουμε δει καμιά σκηνοθεσία που να χρήζει αποθέωσης στην ελληνική τηλεόραση. Ε, στο Κάνε Ότι Κοιμάσαι την είδαμε.
Είδαμε επιλογές σκηνοθέτη, είδαμε κατεύθυνση, είδαμε πολύ καλή φωτογραφία, είδαμε τεχνικές. Και αδαής να είσαι – που δεν καμώνομαι σε καμία περίπτωση τον γνώστη, αδαή με θεωρώ – είναι εμφανή αυτά τα τεχνικά χαρακτηριστικά. Ως εικόνα, ως αίσθηση, το Κάνε Ότι Κοιμάσαι είναι στα δύο πρώτα επεισόδια του όπως και το Έτερος Εγώ: μια σειρά που δεν σε νοιάζουν μόνο οι ηθοποιοί, αλλά και η δουλειά που γίνεται στα πέριξ.
Ένα άλλο στοιχείο είναι ότι το Κάνε Ότι Κοιμάσαι είχε δύο επεισόδια των 50-55 λεπτών. Σε θεατές μαθημένους στην αμερικάνικη νοοτροπία, είναι απαγορευτικός αριθμός και ένα σημάδι πως έχουν μπει αχρείαστες σκηνές για να γεμίσει το επεισόδιο. Η σειρά της ΕΡΤ ξεπέρασε αυτή τη συνθήκη. Δύο επεισόδια απανωτά και όμως δεν υπήρξε στιγμή καταπόνησης, τουλάχιστον ως προς εμένα και σε κάποιους με τους οποίους συζήτησα για να ακούσω τις εντυπώσεις. Ήταν κάθε σκηνή χρήσιμη στην εξέλιξη των πραγμάτων.
Ερμηνευτικά, ο Σπύρος Παπαδόπουλος είναι ο κεντρικός ήρωας και είναι αυτός που πρέπει στον ρόλο του καθηγητή. Αλλά η Έμιλυ Κόλιανδρη, η Μαρίνα Ασλάνογλου και η Νικολέττα Κοτσαηλίδου, δηλαδή η κομπιναδόρα, η γυναίκα του και η αστυνομικός της σειράς, είναι παραπάνω από άψογες.
Σεναριακά η σειρά έχει ήδη από τα πρώτα δύο επεισόδια plot twists, ανατροπές δηλαδή, οι οποίες αποτελούν τη βάση για να εξελιχθεί κάτι ακόμα καλύτερο. Είναι και παγίδα βέβαια, γιατί μπορεί να κάνουν τη σειρά προβλέψιμη, αν δεν έχει δουλευτεί σωστά. Τα επόμενα επεισόδια θα μας το δείξουν. Το φινάλε του δεύτερου επεισοδίου δείχνει πως θα έχουμε πολλές εκπλήξεις.
Η πρώτη εντύπωση είναι παραπάνω από καλή κι όπως λέει και το ρητό, δεν έχεις ποτέ μια δεύτερη ευκαιρία στην πρώτη εντύπωση. Το ζήτημα με τις πολύ καλές πρώτες εντυπώσεις, είναι ότι ενέχουν το ρίσκο να μην σταθείς αντάξιος των προσδοκιών και να ξενερώσει περισσότερο το κοινό.
Το Κάνε Ότι Κοιμάσαι έχει όλα τα υλικά για να μην πατήσει τη μπανανόφλουδα. Έχει αυτή τη νουάρ ατμόσφαιρα, ειδικά η σκηνή Παπαδόπουλου-Κόλιανδρη στο ξενοδοχείο ήταν αριστοτεχνική, έχει μια κινηματογράφιση που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το εξωτερικό και δεν είναι μια «για Ελλάδα καλή είναι» σειρά.
Τα δε νούμερα τηλεθέασης, 11 και 12% σε δυναμικό και γενικό σύνολο, ποσοστά τριπλάσια απ΄αυτά που κάνουν οι καλές σειρές της ΕΡΤ, φανερώνουν μια δυναμική και πως η πρώτη θέση στα trends του Twitter σε κάθε επεισόδιο είναι καπαρωμένη.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Ηλιάνα Παπαγεωργίου: «Δεν ισχύει ότι παντρεύτηκα για να πάρω βίζα»
Δημήτρης Σκαρμούτσος: Επικό σαρδάμ από τον σεφ στην εκπομπή της Σκορδά – «Ξεκινάει από κ@ύλα»
Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Η αντίδραση του όταν έμαθε on camera τον θάνατο του Κώστα Καζάκου
