Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές γιατί συνεχίζω να βλέπω μια σειρά που από την αρχή φαίνεται προβληματική και βαρετή, και που δεν αλλάζει ούτε όσο προχωρούν τα επεισόδια. Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου; Είμαι άραγε η μόνη που έχει αυτό το βίτσιο; Στη σειρά Berlin που κυκλοφόρησε στο Netflix, στις 29 Δεκεμβρίου, και που δεν σου κρύβω ότι ανυπομονούσα να το παρακολουθήσω εξαιτίας του Πέδρο Αλόνσο αλλά και για να πάρω λίγο βάιμπς τέλειας ληστείας, μου συνέβη ακριβώς αυτό.
Δεν περίμενα πως θα ήταν τέτοια πατάτα, ειδικά όταν οι δημιουργοί της σειράς ήταν οι ίδιοι με το επιτυχημένο La Casa de Papel. O Άλεξ Πίνα δεν κατάφερε με το spin-off του Berlin να κερδίσει τις εντυπώσεις και μάλλον πρέπει να αφήσει αυτό το προτζεκτ οριστικά.
Στο Berlin βρισκόμαστε χρονικά πριν τη μεγάλη ληστεία στο Νομισματικό Μουσείο της Ισπανίας και ακολουθεί τον Πέδρο Αλόνσο, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες στο La Casa de Papel, η ιστορία του οποίου έληξε με δόξα και τιμές. Γι’αυτό και ο Άλεξ Πίνα σκέφτηκε πως μια σειρά μόνο για εκείνον θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Αμ δε.
Η ιστορία ακολουθεί, λοιπόν, τον Berlin, ο οποίος διοργανώνει μια ληστεία στο Παρίσι και συγκεκριμένα στον μεγαλύτερο Οίκο Δημοπρασιών της Γαλλίας. Σκοπός να κλαπούν κολιέ αξίας 44 εκατομμυρίων ευρώ. Ταυτόχρονα γινόμαστε μάρτυρες γραφικών τοποθεσιών στην Πόλη του Φωτός, που μέχρι κι αυτά είναι πιο ωραία από την όλη υπόθεση. Ο Berlin κι εδώ είναι ένας μισογύνης και, σχεδόν, ψυχοπαθής, ένας τύπος που πιο εύκολα σου βγαίνει να τον αντιπαθήσεις παρά να τον συμπαθήσεις. Αν και χάρη στη γοητεία του Αλόνσο, τελικά καταλήγεις να τον αγαπήσεις.
Για να καταφέρει να κλέψει τον Οίκο Δημοπρασιών, φτιάχνει μια ομάδα με ανίκανους κλέφτες. Αρχικά είναι ο Ντάμιαν, που είναι και το δεξί του χέρι και ο οποίος λίγο-πολύ μοιάζει με τον Προφεσόρ, αν και δεν φτάνει τον Άλβαρο Μόρτε ούτε στο ελάχιστο.Αλλά και τα υπόλοιπα μέλη προσπάθησαν να γίνουν μια κακή απομίμηση της συμμορίας του La Casa de Papel. Για παράδειγμα, ο Μπρους φέρνει στον Ντένβερ και η Κάμερον στην Τόκιο. Εξαίρεση αποτελεί η Κέιλα, η οποία είναι η μόνη που αποτελεί μια αναζωογονητική προσθήκη στη συμμορία.
Διάβασε όλο το review στο Provocateur.gr