Περιεχόμενα
Όταν ξεκινούσε το Sex Education το 2018, ήταν πραγματικά ένας εντελώς άλλος κόσμος. Μόλις που είχαν αρχίσει οι παραγωγές να μπαίνουν στη λογική της ισότιμης εκπροσώπησης ανδρών-γυναικών, Λευκών-Μαύρων-Λατίνων και δεν είχαν καν φτάσει στο επίπεδο να κατανοούν τα gender issues.
Κι όμως, η σειρά έκανε μια μικρή επανάσταση και αποτύπωσε, όχι ετσιθελικά, όχι με το ζόρι, αλλά πλήρως οργανικά, τόσο τα «παραμελημένα» φύλα, όσο και το σεξ συνολικά.
Αυτό ήταν και παραμένει ως και σήμερα, μετά το τέλος της, το σημαντικότερό της κληροδότημα. Ότι απελευθέρωσε τη συζήτηση γύρω από το σεξ, έκανε πολλά ταμπού να μην είναι ταμπού.
Στην 4η σεζόν που είναι από την Παρασκευή διαθέσιμη στο Netflix, βλέπουμε την μεγαλύτερη συμπερίληψη που έχει υπάρξει ποτέ σε σειρά. Όχι μόνο σε επίπεδο φύλου και σεξουαλικότητας, αλλά και σε επίπεδο ατόμων με ειδικές ανάγκες νοητικά και σωματικά.
Υπερφόρτωση χαρακτήρων
Κι ίσως αυτό να είναι το λάθος του σεναρίου. Σε μια σειρά 8 επεισοδίων που έχει και 3 σεζόν πίσω της, δεν μπορείς να χωρέσεις τόσους χαρακτήρες και να τους δώσεις και ατομικά storylines. Η 4η σεζόν είναι υπερμπουκωμένη. Έχουμε το βασικό στόρι, δηλαδή τη σχέση της Μέιβ και του Ότις. Έχουμε τις περιπέτειες του Έριξ και τη σύγκρουση της θρησκευτικής του κοινότητας, της χριστιανικής του ταυτότητας με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Έχουμε τη μαμά του Ότις με το νεογέννητο μωρό. Έχουμε την Έιμι που προσπαθεί να ξεφύγει από τον επί της ουσίας βιασμό που υπέστη στο λεωφορείο. Έχουμε τη Ρούμπι που είναι πια χωρίς τους άλλους δύο από το Moordale και πορεύεται μόνη ουσιαστικά.
Έχουμε τον Άνταμ και τη σχέση με τους γονείς του. Τον Τζάκσον και τη σχέση με τις μαμάδες του και τον ανδρισμό του. Τη Βιβ Οντουσάνια και τα ερωτικά της σκιρτήματα. Τους Καλ που βασανίζονται από την οικονομική αδυναμία να προχωρήσουν στη φυλομετάβαση. Τον Άιζακ που καλείται να επιβιώσει ως άτομο σε αναπηρικό καροτσάκι σε ένα συμπεριληπτικό σχολείο με χαλασμένο ασανσέρ.
Και τα παραπάνω είναι μόνο τα storylines των χαρακτήρων που ξέραμε. Μέσα σε αυτά, έρχονται να προστεθούν και οι ιστορίες της τρανς κοπέλας Άμπι και της τρανς κοπέλας Ρόμαν που είναι σε σχέση, αλλά και η Αΐσα που έχει πρόβλημα με την ακοή της. Την ασέξουαλ «Ο», την sex advisor του κολεγίου Cavendish όπου φοιτά ένας μεγάλος αριθμός μαθητών του Moordale (Ότις, Έρικ, Έιμι, Τζάκσον, Βιβ, Καλ, Ρούμπι κ.α.). Τον αδερφό της Μέιβ. Τον καθηγητή της στην Αμερική, στο Πανεπιστήμιο Wallace. Την θεία του Ότις που εισβάλει στο σπίτι για να βοηθήσει με το μωρό και βλέπουμε το πώς ήταν με τη μαμά του μικρές.
Το σενάριο έχει όλους αυτούς τους χαρακτήρες και επιχειρεί μέσα από όλους να περάσει ένα μήνυμα. Προφανώς δεν κρίνονται τα κίνητρα, αλλά ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για μια σειρά, για έναν τρόπο επικοινωνίας στην ουσία. Και στον τρόπο επικοινωνίας, πρέπει να κρίνουμε το πώς επικοινωνείται, πώς μεταδίδεται κάτι.
Το happy end που θα θέλαμε στο Sex Education
Η 4η σεζόν του Sex Education έκανε ένα overload που ενδεχόμενα να προκαλέσει διάσπαση προσοχής στον θεατή. Αν το είχε κάνει αυτό από το πρώτο επεισόδιο πριν 5 χρόνια, θα ήταν διαφορετικά. Αλλά σε αυτές τις 3 σεζόν ως την 4η, ο θεατής έχει επενδύσει σε κάποιες ιστορίες και θέλει να δει αυτές πως θα εξελιχθούν.
Θαρρώ πως είχε περισσότερα πράγματα να δώσει το Μέιβ-Ότις στο Sex Education και πως ήταν κάπως ατσούμπαλος ο τρόπος που πήγαμε από τους τσακωμούς τους στην επιστροφή της Μέιβ στην Αγγλία και από κει στην εκ νέου αποχώρησή της και το γράμμα του οριστικού αποχαιρετισμού. Προσωπικά, θα ήθελα να υπάρχει ένα πιο happy end κι όχι ένας έρωτας που δεν πρόλαβαν να ζήσουν και τελείωσε. Ήταν γενικώς αυτές τις 4 σεζόν ένα σκωτσέζικο ντους η σχέση τους, οπότε θα ήθελα 1-2 επεισόδια παραπάνω στα οποία να περνάνε όμορφα μαζί. Έτσι, για την αισιοδοξία του πράγματος. Κατανοώ πάντως πως η ζωή έχει και τους δύσκολους αποχωρισμούς γιατί τα όνειρα συγκρούονται.
Θέλω να καταλήξω στο ότι μπλέχτηκαν τόσα πολλά ζητήματα στο Sex Education, που ατόνησαν οι ιστορίες των 4-5 πρωταγωνιστών που ενδιέφεραν πραγματικά το κοινό από την πρώτη σεζόν. Ήτοι, εκτός της σχέσης Μέιβ-Ότις, η Έιμι και η διαχείριση του βιασμού, ο Έρικ και η εσωτερική του σύγκρουση, η πορεία του Άνταμ προς την αποδοχή του bisexuality του και η απελευθέρωση από την κριτική του μπαμπά του, το αν θα καταφέρει ο Άιζακ να προχωρήσει ερωτικά και το πώς θα αντεπεξέλθει η Τζιν Μίλμπερν στον συνδυασμό ερευνητικής καριέρας και νεογέννητου σε αυτή την ηλικία.
Η υπέροχη φιλία Έρικ-Ότις στο Sex Education
Τα υπόλοιπα προσέθεσαν περισσότερες απαιτήσεις σε έναν θεατή που ούτως ή άλλως είχε εμπλακεί σε πολλές ιδέες και ορολογίες άγνωστες προς αυτόν.
Αυτό φυσικά δεν αλλάζει πως μιλάμε για μια από τις πιο σημαντικές σειρές της τελευταίας 10ετίας στο Netflix και μια από τις πιο ουσιαστικές. Κατάφερε το Sex Education, ιδίως μέσα από τη σχέση Ότις-Έρικ, να κανονικοποιήσει τη φιλία στρέιτ-γκέι και να την κάνει μια φιλία ισότιμη με την στρέιτ-στρέιτ. Ότι ήταν το Τζόι-Τσάντλερ στα Φιλαράκια, καταφέρνει να γίνει και το Ότις-Έρικ του Sex Education. Επιπλέον, με τόσες πολλές ταυτότητες φύλου, πέτυχε η σειρά να δείξει πως δεν υπάρχουν τελικά μειονότητες. Υπάρχουν διαφορετικότητες όσες και τα άτομα στον κόσμο.
Με την 4η σεζόν επίσης, το Sex Education κατέδειξε πως καλό είναι να βλέπουμε τα πράγματα θετικά, αλλά οι άνθρωποι πρέπει να επιτρέπουμε στο αρνητικό, στον θυμό μας, στην ενόχλησή μας, να εμφανιστούν, να πάρουν για λίγο τα ηνία, γιατί ενίοτε είναι ο μόνος τρόπος να γίνουν κατανοητά τα όρια του καθενός.
Όσο κι αν η 4η σεζόν του Sex Education λοιπόν, ήταν πέραν του δέοντος πληθωρική σε βαθμό αγχωτικό, όσο κι αν πλήγωσε το μοναχικό μονοπάτι της Μέιβ, ήταν μια σειρά που μπορούσε να σε συγκινήσει, να σε κάνει να δακρύσεις σε αρκετές περιπτώσεις και να αφεθείς στην απλότητα ενός φιλιού και μιας αγκαλιάς. Και, ιδίως, να καταλάβεις πως υπάρχουν πάντοτε όρια και πως όσο τα σέβεσαι, τόσο πιο ευτυχισμένος θα είσαι με τον εαυτό σου.
