Πίσω στο 2018, λίγο μετά τον θάνατο του Έλληνα στο αλβανικό χωριό Βουλιαράτι, του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ο Χρήστος Μάστορας είχε για πρώτη φορά μοιραστεί τόσο ανοιχτά όλα όσα τον προβληματίζουν και τον θυμώνουν ως προς την αντιμετώπιση της Ελλάδας προς τους Έλληνες της Βόρειας Ηπείρου. Είχε προβεί τότε σε μια ανάρτηση όπου αναδείκνυε όλα όσα αντιμετωπίζουν αυτός και οι συντοπίτες του σε επίπεδο γραφειοκρατικό, αλλά και κοινωνικής αποδοχής.
Από τότε πέρασαν τρία χρόνια και σε αυτό το διάστημα, ο Χρήστος Μάστορας, εκτός από την καλλιτεχνική του άνοδο που τον έφερε να συνεργάζεται με τη Ρίτα Γουίλσον, είχε και μια πιο ενεργή συμμετοχή στους αγώνες των Βορειοηπειρωτών ως προς τις διεκδικήσεις τους από το ελληνικό κράτος.
Λίγο πριν την πανδημία, ο Χρήστος Μάστορας είχε στείλει μια επιστολή προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση σχετικά με τις συντάξεις και το επίδομα απόρων των Ελλήνων από τη Βόρεια Ήπειρο. Τώρα, σε μια περίοδο με πολλές μπάλες στον αέρα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Χρήστος Μάστορας συναντήθηκε μαζί του στο Μέγαρο Μαξίμου και κατάφερε να λήξει αίσια αυτό το ζήτημα για τους ανθρώπους της καταγωγής του.
«Πριν 1 χρόνο και 9 μήνες περίπου, λίγο πριν τον «σεισμό» της πανδημίας δηλαδή , έγραψα μια οργισμένη ψηφιακή επιστολή προς την κυβέρνηση, που αφορούσε τις συντάξεις και το επίδομα απόρων των Βορειοηπειρωτών….
Μέχρι το 2010 που απέκτησα επιτέλους την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια, που στο μυαλό μου ήταν κάτι που πάντα μου χρωστούσαν, στηνόμουν στην ουρά στο Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη και πάντα με έτρωγε ένα «γιατί»…
Γιατί δεν μας αναγνωρίζουν τα αδέρφια μας;
Γιατί δεν μας αναγνωρίζει η μαμά Ελλάδα;
Το ίδιο «γιατί» αναρωτήθηκαν και χιλιάδες ηλικιωμένοι όταν αφαιρέθηκαν τα επιδόματα και κουτσουρευτήκαν οι εθνικές τους συντάξεις.. Κουτσουρεύτηκε μαζί και η εθνική τους υπερηφάνεια…
Δεν είναι μόνο τα χρήματα, είναι πρωτίστως η τιμή! Ήρθε η ώρα μετά από χρόνια αγώνων, πόνου και μόχθου να επουλωθούν οι πληγές των ανθρώπων που υπέφεραν ψάχνοντας την αγκαλιά μιας πατρίδας… Της πατρίδας μας…
Σήμερα λοιπόν μετά από δέσμευση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ( @kyriakos_ ) φαίνεται να κλείνει ο κύκλος της αδικίας και να ανοίγει αυτός της ισότητας, της δικαίωσης και της αναγνώρισης.
Σήμερα μετά από την κουβέντα που είχαμε πλέω σε πελάγη ευτυχίας και βουρκώνω από συγκίνηση γιατί οι φωνές βοώντων εν τη ερήμω, εισακούσθηκαν… Ευχαριστώ τον Πρωθυπουργό για την πρόσκληση και για την ειλικρινή συζήτηση που κάναμε.
Περιμένουμε με ανυπομονησία και την τυπική δικαίωση με την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2022…»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Χρήστος Μάστορας, ο ρατσισμός και η αναμονή στην ουρά στο Αλλοδαπών
Αυτή η συνάντηση με τον πρωθυπουργό, έφερε τον τραγουδιστή στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω του Νίκου Χατζηνικολάου το βράδυ της Πέμπτης στον ΑΝΤ1. Εκεί ο Χρήστος Μάστορας εξήγησε λεπτομερώς τις συνθήκες με τις οποίες μεγάλωσε ως Έλληνας από τη Βόρεια Ήπειρο.
«Προσωπικά δεν βίωσα τον ρατσισμό όταν ήρθαμε στην Ελλάδα. Όταν το 1990 όμως επαναπατρίστηκαν οι γονείς μου, γιατί μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή την κουβέντα, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Οι Έλληνες υποδέχθηκαν τους Βορειοηπειρώτες με ανοιχτές αγκάλες. “Τα αδέλφια μας οι Βορειοηπειρώτες”. Σιγά σιγά όμως καλλιεργήθηκε στα media ένα αίσθημα φόβου απέναντι στους Αλβανούς που είχαν μόλις έρθει στην Ελλάδα. Κάποιοι ίσως να ήταν όντως εγκληματίες, κάποιοι είχαν βγει από τις φυλακές, αλλά δυστυχώς την πλήρωσαν και Αλβανοί οικογενειάρχες που ήρθαν ως οικονομικοί μετανάστες στην Ελλάδα και Βορειοηπειρώτες.
Οι Αλβανοί φοβόντουσαν να πουν ότι είναι Αλβανοί και χρησιμοποιούσαν τη λέξη Βορειοηπειρώτες για να ενσωματωθούν. Δεν ήταν δικό τους λάθος. Και έτσι εμείς δεν μπορούσαμε να βρούμε τη δική μας ταυτότητα. Τη δική μας εθνική συνείδηση. Έγινε μια παραχάραξη της ιστορίας. Νιώθω περήφανος για αυτό που μου έχει προσφέρει αυτή η δυσκολία που πέρασαν οι πρόγονοί μου εκεί. Μου πρόσφερε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που μου ανοίγει πόρτες και δρόμους στη ζωή μου».
https://www.youtube.com/watch?v=7wsXst26_ag
Τίθεται πολλές φορές το ζήτημα για το αν οι καλλιτέχνες οφείλουν να έχουν ενεργό συμμετοχή στα κοινωνικά προβλήματα και να γίνονται μπροστάρηδες λόγω και της μεγαλύτερης δύναμης που έχει η φωνή τους. Η γενική σκέψη λέει πως ναι, πρέπει. Κάποιες φορές έρχεται μια απογοήτευση από τη στάση καλλιτεχνών, ώστε στο τέλος καταλήγουμε να λέμε «καλύτερα να έμενες στο τραγούδι».
Ο Χρήστος Μάστορας δεν είναι απ΄αυτές τις περιπτώσεις. Έχει δείξει από το 2010 ως σήμερα έναν χαρακτήρα που διακρίνεται από σεβασμό, από αγωνιστικότητα με πάντοτε ευγενή τρόπο, επομένως δεν είναι εκτός πραγματικότητας να γραφτεί ότι όντως, είναι mes que un artista, για να χρησιμοποιήσουμε και το μότο της Μπαρτσελόνα.
