Οι κανόνες του τηλεοπτικού κοινού είναι διαφορετικοί από αυτούς του κοινού της πλατφόρμας, του κοινού που διαμορφώνονται τα κριτήριά του από σειρές του εξωτερικού και επηρεάζουν και την εδώ μυθοπλασία. Γι’ αυτό και πολλές φορές, όταν βλέπουμε την τηλεθέαση, όταν βλέπουμε τις σειρές που κάνουν τα καλύτερα νούμερα στο σύνολο των ανοικτών δεκτών, μας πιάνει μια απορία. Αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να είναι η Χ σειρά ή εκπομπή που βλέπει την πρώτη θέση και όχι κάποια άλλη.

Από χθες το βράδυ, έχουμε μια τέτοια, έντονη, απορία. Μια απορία που τριγυρίζει στο κεφάλι μας εδώ και μια 4ετία, αλλά πλέον είναι πιο ισχυρή διότι ο άνθρωπος που τον αφορά, έχει ακόμα μία σειρά στην τηλεόραση που δείχνει να καπαρώνει το γενικό σύνολο.

Μπορεί να μας έχουν περάσει τα κανάλια τη νοοτροπία τους και στην prime time να εστιάζουμε στο δυναμικό κοινό, αλλά αλίμονο αν αγνοούμε πως ο πρώτος είναι αυτός που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό επί του συνόλου των ανοικτών δεκτών και μετά όλα τα υπόλοιπα είναι επιμερισμοί για να ικανοποιούνται κάποιες παραγωγές.

Ο Τιμωρός φαίνεται να καπαρώνει την πρωτιά στο δυναμικό κοινό, κάνοντας και στο 3ο επεισόδιό του πάνω από 18%, αλλά στο γενικό είναι οι σειρές Ταμπού και Γη της Ελιάς που προσφέρουν στο MEGA το 1-2. Και ποιος βρίσκεται πίσω από αυτές τις σειρές; Ο Ανδρέας Γεωργίου. Μαζί με την ομάδα του, τη Βάνα Δημητρίου και τον Κούλη Νικολάου.

Σαρώνει με 2 δικές του σειρές: Ο άνθρωπος που δεν αντέχουμε να βλέπουμε τα έργα του, είναι κάθε μέρα πρώτος σε τηλεθέαση

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που καταφέρνει με κάθε του δημιούργημα ο Ανδρέας Γεωργίου και το ότι θα φτάναμε εμείς στο σημείο να το γράψουμε αυτό, μας κάνει να σκεφτόμαστε το ρητό «ποτέ μη λες ποτέ».

Γιατί, πάντα για τα δικά μας γούστα, οι σειρές του Γεωργίου είναι πιο κάτω κι από τις σαπουνόπερες, ακόμα και το Φαμαγκούστα. Και για καιρό δεν κατανοούμε τι αρέσει σε τόσο κόσμο και τις βλέπει, αλλά τα δικά μας γούστα δεν είναι τα σούπερ ποιοτικά, δεν είναι τα αλάθητα, δεν είναι τα μόνα καλά. Κάτι θα εξυπηρετούν σε κάποιους, ενώ, ας μη ξεχνάμε, πως ένα μεγάλο κομμάτι στην τηλεθέαση των δύο σειρών, το δίνουν άνθρωποι 45-50 και πάνω, που γαλουχήθηκε η αισθητική τους από την τηλεόραση των 90s-00s, όπου σειρές σαν του Γεωργίου θα έκαναν 40άρια.

Έτσι, λοιπόν, η Γη της Ελιάς, μια σειρά που είναι στην 4η σεζόν της στο MEGA, έκανε χθες 17,9%, ενώ συνήθως η τηλεθέαση στο γενικό σύνολο κυμαίνεται υψηλότερα, πιο κοντά στο 19%. Την ίδια στιγμή, το Ταμπού, που έκανε πρεμιέρα την Κυριακή, είχε 16,8%, όντας κι αυτό πρώτο στην ώρα μετάδοσης. Πίσω και από τα δύο σε τηλεθέαση, είναι ο Τιμωρός με 16,1%, ο Εκατομμυριούχος με 15,5% και το Grand Hotel με 15% κι από κει και πέρα το χάος.

Οι σειρές του Γεωργίου είναι ένα τηλεοπτικό case study

Είναι δε χαρακτηριστικό, πως στο δυναμικό κοινό, οι δύο σειρές ήταν αρκετά χαμηλά, λίγο πάνω από το 12%, κάτι που για τη Γη της Ελιάς ισχύει σε όλα τα χρόνια προβολής. Βλέπουμε με αυτή την αντίθεση, πως ο Ανδρέας Γεωργίου έχει βρει τον τρόπο να ικανοποιεί την αισθητική και την ανάγκη δράματος ενός κοινού πάνω από 50, το έχει κατακτήσει και έχει βρει τη δική του κότα με τα χρυσά αυγά. Ή μήπως θα έπρεπε να πούμε τη δική του γριά κότα που έχει το ζουμί; Οκ, στο κεφάλι μας φάνηκε πιο αστείο, τώρα νιώθουμε πιο άβολα κι από τον Ατζαράκη όταν λέει τέτοια καμμένα, ας το προσπεράσουμε.

Κι αυτό που καταφέρνει ο Γεωργίου, ακόμα κι από την εποχή του Μπρούσκου ή του Τατουάζ, κανείς δεν μπορεί να το κοντράρει. Μόνο στον ΣΚΑΪ δεν του πέτυχε τόσο, γιατί είναι ΣΚΑΪ όπου η μυθοπλασία δεν τραβάει με τίποτα. Και γι’ αυτό αποτελεί έναν πολύτιμο συνεργάτη για το MEGA, αφού οι σειρές των οποίων ηγείται καλλιτεχνικά και σε επίπεδο παραγωγής, πετυχαίνουν τον στόχο τους.

Στο τέλος της ημέρας, καμία σημασία δεν έχει αν εμείς αλλάζουμε εν ριπή οφθαλμού το κανάλι μόλις αρχίζουν οι σειρές του. Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του κοινού που τις βλέπει φανατικά και δε φαίνεται να τις βαριέται, αν κρίνουμε από το ότι η Γη της Ελιάς είναι η μόνη σαπουνόπερα της ελληνικής τηλεόρασης που συνεχίζει για 4η χρονιά, η μόνη δραματική σειρά που κάνει αυτή την τηλεθέαση μετά την 2η σεζόν της, η μόνη σειρά που δεν ασχολείται με το δυναμικό κοινό, γιατί ξέρει ότι έχει καπαρώσει το γενικό σύνολο. Οι σειρές του Γεωργίου είναι ως προς την τηλεθέαση ό,τι και ο Λιάγκας στην πρωινή ψυχαγωγία.