Δεν έχει τύχει να δω καμία δουλειά της Ευγενίας Σαμαρά, όμως το όνομά της αναφέρεται συχνά στις παρέες μου. Τα σχόλια των αντρών είναι διθυραμβικά σε ό, τι αφορά το αναμφίβολο της όμορφης εξωτερικής εμφάνισης, ενώ παραδόξως, και τα σχόλια των γυναικών είναι πολύ θετικά. Γράφω παραδόξως γιατί τις δεκαετίες μέχρι το 2010, το πιο δύσκολο κοινό για μια όμορφη γυναίκα που προσπαθούσε να κάνει καριέρα, ήταν το γυναικείο. Είναι πιο δύσκολο μια γυναίκα να «περάσει», να κάνει γκελ στους εκπροσώπους του φύλου της. Ευτυχώς αυτό αλλάζει! Όταν όμως συμβαίνει, όταν όμως αναγνωριστεί το ταλέντο της, τότε η αποδοχή της θα χτυπάει νούμερα φυλάρχου υποσαχάριων περιοχών.
Η Ευγενία Σαμαρά τυγχάνει αυτής της γενικής αποδοχής και αυτό είναι μια κατάκτησή της. Μοιάζει αρκούντως γήινη μέσα στη μοναδικότητά της, τσεκάροντας το account της στο Instagram, ειλικρινής, σύγχρονη, αδιάφορη να επικοινωνήσει κάποιου είδους απωθημένο σταριλίκι. Δεν διεκδικεί άρθρα σε περιθωριακά sites, του στιλ Ποια-παρουσιάστρια-τα-πέταξε-όλα-στην-παραλία, ούτε προκαλεί για λίγα MB δημοσιότητας.
Ευγενία Σαμαρά: Όχι άλλη μια παρουσιάστρια-ηθοποιός
Για μια ηθοποιό που βρίσκεται στα πρώτα σκαλοπάτια της υποκριτικής της καριέρας η επιλογή να παρουσιάσει καθημερινό τηλεπαιχνίδι μπορεί να κρύβει παγίδες: ο κορεσμός από τα back to back γυρίσματα (συνήθως γυρίζονται 4 και 5 επεισόδια μέσα σε μία ημέρα), η έλλειψη ταλέντου στην παρουσίαση (σε υψηλό επίπεδο λίγες είναι οι ηθοποιοί που τα καταφέρνουν, βλ. Ζέτα Μακρυπούλια), η ένδεια Ελληνικών (υπάρχουν δίωρες εκπομπές στις οποίες δεν ακούγονται παραπάνω από 200 λέξεις), η κούραση από την έντονη δραστηριότητα (σίριαλ, θέατρο και τηλεόραση).
Ήμουν προκατειλημμένος απέναντι στο Switch, ήδη από το τρέιλερ. Δεν είναι κακό να το παραδεχθώ. Δεν μου άρεσε το πρόσωπο της Σαμαρά καθώς φώναζε για να ξεσηκώσει το κοινό -είχαν πεταχτεί κάποιες φλέβες. Έφτανε αυτό για να απορρίψω ένα πρόγραμμα; Όχι. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μπήκα στον κόπο να το ψάξω. Μέχρι που το απόγευμα της Παρασκευής 27 Οκτωβρίου με βρήκε στο σπίτι να επιδίδομαι στην αγαπημένη μου συνήθεια: Να μην κάνω τίποτε. Η τηλεόραση έπαιζε ΕΡΤ και το Switch ξεκινούσε.
Δεν θα πρέπει να είχαν περάσει δύο λεπτά όταν γύρισα το απορημένο μου βλέμμα προς την τηλεόραση για να τσεκάρω: «Είναι αυτή η Ευγενία Σαμαρά;».
Μια απροσδόκητη απογευματινή έλξη
Απέναντι υπήρχε μια παρουσιάστρια με χιούμορ και αυτοσαρκασμό -πολύ σύγχρονο, βγαλμένο από αμερικανικά sitcoms. Με ευφράδεια και αλεγρία που έβγαζε από την αμηχανία τους ηθοποιούς – παίκτες που συμμετείχαν στο special επεισόδιο. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που γέλασα με κάποιον παρουσιαστή -συνήθως το χιούμορ εξαντλείται σε κλισέ, παίζουν με το προφανές και είναι τόσο πολύ αναμενόμενο.
Αυτό το ισοπεδωτικό της στιλ, «She owns the room» -το λένε οι Αμερικανοί, μου υπενθύμισε ένα μάθημα που δεν έπρεπε να έχω ξεχάσει. Η προκατάληψη στερεί ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα: Την ευχάριστη έκπληξη! Όταν παρασύρεται κανείς από προκατηλήψεις έχει γεράσει ήδη, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Τσεκάροντας τα νούμερα τηλεθέασης του τηλεπαιχνιδιού που παρουσιάζει η Ευγενία Σαμαρά παρατήρησα την αναντιστοιχία: Ένα πολύ καλό πρόγραμμα από τη μία που, ωστόσο, δεν μπαίνει στα σπίτια όσων θα μπορούσε. Τολμώ να στοιχηματίσω πως το Switch θα δει πολύ σύντομα τα νούμερα τηλεθέασης να σκαρφαλώνουν. Με την αλλαγή στη χειμερινή ώρα και τη μίζερη καθημερινότητα οι τηλεθεατές θα ψάχνουν μια ώρα ψυχαγωγίας χωρίς τσιρίδες, ανόητα αστειάκια και βαρετούς, αυτάρεσκους παρουσιαστές.
Όσο θα συνεχίζει η Ευγενία Σαμαρά να είναι άνετη και να απολαμβάνει την παρουσίαση του τηλεπαιχνιδιού, όσο οι συνεργάτες της θα την κάνουν να αισθάνεται ασφάλεια, το τηλεπαιχνίδι θα γίνεται ακόμη καλύτερό -θωρακίζοντας με αυτόν τον τρόπο επιπλέον την αυτοπεποίθησή της. Οι συνεργάτες της, άλλωστε, είναι μπαρουτοκαπνισμένοι (Πάνος Ράλλης, Νίκος Τιλκερίδης).
Η Ευγενία Σαμαρά μπορεί να εξελιχθεί και να εδραιωθεί στον ρόλο της παρουσιάστριας, φτάνει να το θέλει. Να εξακολουθεί να τη συγκινεί και να την διασκεδάζει. Αρκεί η ΕΡΤ να επιμείνει στην επιλογή της. Λάθος είναι κάθε επιλογή που κάπου στη μέση εγκαταλείφθηκε. Δεν χρειάζεται να εξηγούμε τα αυτονόητα.
