Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς, που άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 78 ετών την Πέμπτη, θα μείνει δικαίως στην ιστορία ως ο αντιπροσωπευτικός σουρεαλιστής πίσω από ταινίες μεγάλου μήκους όπως το «Mulholland Drive» και το «Eraserhead». Υπήρξε ωστόσο και αναμορφωτής της μικρής οθόνης έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τότε.

Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι χωρίς το «Twin Peaks» δεν θα υπήρχε το «Buffy the Vampire Slayer», το «Riverdale» και, αναμφισβήτητα, το «Gilmore Girls». Θέτοντας το πρότυπο για το ακραίο τηλεοπτικό δράμα, η πρωτοποριακή αστυνομική σειρά του Λιντς, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 8 Απριλίου 1990, έφερε την gothic americana στο mainstream.

Το «Twin Peaks», το οποίο αποτελεί συνδυασμό του «Twilight Zone» και της «Δυναστείας», ήταν μια απόκλιση από τις συμβατικές γραμμές πλοκής δημοφιλών δραμάτων όπως το «L.A. Law» και το «MacGyver». Η κληρονομιά του ξεπερνά τη σύντομη διάρκεια της προβολής του (δύο σεζόν, μέχρι να κυκλοφορήσει μια τρίτη το 2017) και το cult status του σέρνεται στα εξώφυλλα των Time και Rolling Stone και σε συζητήσεις σε όλο τον κόσμο.

Αλλά δεν ήταν μόνο το άλυτο μυστήριο για το ποιος σκότωσε τη βασίλισσα του χορού Λόρα Πάλμερ που έκανε τους θεατές να επιστρέφουν στην στοιχειωμένη πόλη της Δυτικής Ακτής, που βρίθει από πισώπλατες μαχαιριές, σεξουαλικές περιπέτειες και ένα μυθικό «σκοτάδι» που παραμονεύει στο κοντινό δάσος.

Γυρισμένη σε φιλμ, η σειρά είχε μια κινηματογραφική αισθητική που ήταν ασυνήθιστη για την τηλεόραση εκείνη την εποχή, με τον χαρακτηριστικό ψυχοσεξουαλικό σουρεαλισμό του Λιντς (τον είδαμε σε προηγούμενες ανεξάρτητες κυκλοφορίες όπως το «Blue Velvet» και το «Eraserhead») να ανεβάζει την ένταση κάθε οπτικά και συναισθηματικά κορεσμένης σκηνής.

Αυτός ο τόνος χρωστάει πολλά στα κοστούμια της σειράς, τα οποία επιμελήθηκε η επί μακρόν συνεργάτης του Λιντς, Πατρίσια Νόρις. Βασικά είδη από περασμένες δεκαετίες ανανεώθηκαν και φορέθηκαν με σύγχρονη ευκολία, ενώ οι τάσεις που θα καθόριζαν την επόμενη δεκαετία μπορούσαν να φανούν στα σπάργανα, καθιστώντας το «Twin Peaks» ένα έργο εποχής εκτός χρόνου.

Δεν έλειψαν οι συναρπαστικοί χαρακτήρες με ξεχωριστή εμφάνιση. Από τον παθιασμένο με τον καφέ ειδικό πράκτορα του FBI Dale Cooper (Κάιλ ΜακΛάχλαν) με τη μπεζ καμπαρντίνα του και το μπριγιαντίνικο κόψιμο του αξιωματικού, μέχρι τον ψυχίατρο Dr Jacoby (Ρους Τάμπλιν) με το χαβανέζικο πουκάμισο και την παντογνώστρια Log Lady (Κάθριν E. Κούλσον) με τα χαρακτηριστικά γυαλιά της με τον κόκκινο σκελετό.

Ειδικά οι γυναίκες ενσάρκωναν τα δίδυμα πνεύματα της πόλης, την καταπίεση και την επιθυμία, και καμία περισσότερο από την έφηβη Audrey Horne (Σέριλιν Φεν) που ανακατεύει το χόρτο. Κόρη του ραδιούργου επιχειρηματία Benjamin Horne, η Audrey βαριέται, έχει φαντασία και δεν τη νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι.

Όταν τη συναντάμε για πρώτη φορά να κατσουφιάζει γύρω από το ξύλινο ξενοδοχείο Great Northern του πατέρα της, τρομοκρατώντας πρόθυμα μια ομάδα Νορβηγών επιχειρηματιών με τη νοσηρή της αφήγηση για την πρόσφατη δολοφονία στην πόλη, ενσαρκώνει την κοριτσίστικη ζωή της δεκαετίας του 1950 με παπούτσια σέλας και ένα ροζ πουλόβερ από ανγκόρα, που μπαίνει μέσα σε μια καρό φούστα.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, όταν αργότερα βλέπουμε την Audrey να ανταλλάσσει τα φλατ της με κόκκινα kitten heels κρυμμένα στο ντουλάπι του σχολείου της, ή να καπνίζει άνετα στην τουαλέτα των κοριτσιών, με τα φρύδια της και το πουλόβερ που της αγκαλιάζει τη σιλουέτα, δημιουργώντας το είδος της σκηνής που ώθησε τους λομπίστες να πιέσουν το Χόλιγουντ να σταματήσει να αφήνει τους ηθοποιούς να καπνίζουν στην οθόνη -επειδή απλώς φαινόταν πολύ cool.

Ή, σε μια στιγμή που έγραψε τηλεοπτική ιστορία, η Audrey, χυμένη μέσα σε ένα λεπτό μαύρο φόρεμα, στρίβει ένα κοτσάνι κεράσι σε κόμπο με τη γλώσσα της.

Η Veronica στο «Riverdale» είναι προφανής κληρονόμος της Audrey στην εφηβική vamp περσόνα, αλλά το ίδιο ισχύει και για την Courtney Love της δεκαετίας του ’90, με το σπασμένο pin-up look της, την ανεξάρτητη και ζωηρή Rory και Lorelai του «Gilmore Girls», με μερικά τζιν και κραγιόν MAC, και την τολμηρή και σαγηνευτική μαζορέτα Santana του «Glee».

Στο άλλο άκρο του φάσματος των μέσων του αιώνα βρίσκεται η Donna, η καλόκαρδη κόρη του γιατρού της πόλης, κομμένη από το καλύτερο ύφασμα του κοριτσιού της διπλανής πόρτας. Ακόμα και όταν ξεσπά σε κλάματα στη μέση της τάξης, συνειδητοποιώντας ξαφνικά ότι κάτι τρομερό έχει συμβεί στην καλύτερή της φίλη Λόρα, είναι δύσκολο να μην αποσπαστεί η προσοχή της από τα άψογα περιποιημένα νύχια της.

Αλλά η νοσταλγία του Λιντς δεν τελείωσε με τη δεκαετία του 1950. Η Norma, ιδιοκτήτρια του εστιατορίου Double R (την οποία υποδύεται η Πέγκυ Λίπτον, γνωστή από το «Bewitched» και το «The Mod Squad») ανανεώνει το λουκ του εργατικού εστιατορίου στο «Alice», το οποίο έπαιξε από το 1974 έως το 1985, φέρνοντας την κομψότητα ενός ballgown στη γαλανόλευκη στολή της, με ενσωματωμένη ποδιά και μανίκια με μανσέτα.

Ομοίως, η Josie Packard (Τζόαν Σεν), η πρωτοφανώς κομψή χήρα του προηγούμενου ιδιοκτήτη μύλου της πόλης, αποπνέει απόλυτη αίγλη. Με αψεγάδιαστα κόκκινα χείλη και κατάμαυρα μαλλιά, γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ των power suits της δεκαετίας του ’80 και της πιο χαλαρής ραφής που θα επικρατήσει τη δεκαετία του ’90.

Η Josie μοιάζει πάντα σαν να βγήκε κατευθείαν από την πασαρέλα, είτε φοράει ένα πράσινο μεταξωτό μπουρνούζι, ένα κόκκινο φόρεμα με πουλόβερ, είτε ένα ψηλόμεσο καρό παντελόνι συνδυασμένο με μια δομική καφέ ζακέτα (αναμφισβήτητα το καλύτερο ρούχο της σειράς).

Η πρώτη σεζόν του Twin Peaks περιελάμβανε μόνο οκτώ επεισόδια, αλλά ήταν αρκετά για να ξεκινήσουν τη δεκαετία του 1990 με μια κομψή νότα. Τα μάλλινα πουλόβερ, οι μάλλινες ζακέτες, τα μάλλινα καλσόν, οι φούστες σε γραμμή Α και το καρό, θα έβρισκαν γρήγορα έκφραση στο grunge του Σιάτλ και στη χαριτωμενιά του «Clueless», ενώ η έλλειψη αξεσουάρ μόδας της σειράς και τα κοντά μαλλιά στις γυναίκες θα γίνονταν μέρος του μινιμαλιστικού κώδικα στυλ της δεκαετίας.

Και ενώ η δεύτερη σεζόν ήταν γεμάτη από τις δικές της εκπλήξεις -η πράκτορας της DEA και τρανς γυναίκα Denise Bryson, την οποία υποδύεται ο Ντέιβιντ Ντουκόβνι, φτάνει στην πόλη- και η επανεκκίνηση έδωσε στους θαυμαστές ένα πολυπόθητο χτύπημα παραξενιάς της μικρής πόλης, 35 χρόνια μετά παραμένει κάτι το ιδιαίτερο σε εκείνα τα πρώτα οκτώ επεισόδια, μια μαγική ποιότητα που δεν έχει ακόμη αναπαραχθεί.

Με πληροφορίες από CNN