Η φετινή σεζόν ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις στην ελληνική μυθοπλασία… Σίριαλ με δυνατά καστ ηθοποιών, με δυνατά σενάρια (κάποια βασισμένα σε επιτυχημένα βιβλία), προσεγμένα όσον αφορά τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά και όμως…
Το ενδιαφέρον των τηλεθεατών «ξεφούσκωσε» γρήγορα αφήνοντας να κρατάνε τα σκήπτρα της τηλεθέασης σίριαλ που ήδη βρίσκονται στην τρίτη σεζόν προβολής (Σασμός, Γη της Ελιάς) τα οποία αν και παρουσιάζουν μία φυσιολογική κάμψη -λόγω και του μεγάλου χρονικού διαστήματος προβολής τους- δεν έχουν χάσει ακόμη την πρωτιά στο είδος τους.
Στο παρελθόν στα μέσα της σεζόν ήταν η χρονική περίοδος όπου η ελληνική μυθοπλασία άγγιζε το πικ. Αυτό φέτος δεν συμβαίνει.
Αν ρίξουμε μία ματιά στους πίνακες τηλεθέασης, θα παρατηρήσουμε ότι ο Σασμός και η Γη της Ελιάς διατηρούν σχετικά υψηλές τηλεθεάσεις σε σύγκριση με τις νέες παραγωγές και ίσως μόνο Η Μάγισσα κατάφερε να «τσιμπήσει» λίγη τηλεθέαση, ενώ τα υπόλοιπα σίριαλ κινούνται σχετικά χαμηλά.
Παραγωγές που ξεκίνησαν με υψηλές προσδοκίες, όπως Οι Πανθέοι, Το Ναυάγιο, Η Παραλία, το Κάνε ότι Κοιμάσαι (το οποίο πέρυσι θεωρούταν η επιτυχία της χρονιάς), η Ηλέκτρα, Το Προξενιό της Ιουλίας, όλα τελικά δεν κατόρθωσαν να πιάσουν το προσδοκώμενο και να κερδίσουν τους τηλεθεατές.
Διανύουμε μία περίοδο που ακολουθεί χρονιές κατά τις οποίες η ελληνική μυθοπλασία παρουσίασε μεγάλες επιτυχίες και αποθεώθηκε από το τηλεοπτικό κοινό.
Οι Άγριες Μέλισσες, ο Σασμός, ο πρώτος κύκλος του Κάνε ότι Κοιμάσαι και η Γη της Ελιάς κατάφεραν να κάνουν λαμπρή πορεία και να έχουν φανατικούς τηλεθεατές.
Παράλληλα τα μπάτζετ αυξήθηκαν και με τη συμβολή του ΕΚΟΜΕ, δίνοντας δυνατότητες να επενδυθούν χρήματα για πιο προσεγμένες τηλεοπτικές «δουλειές».
Για ποιο λόγο λοιπόν συμβαίνει αυτό το πισωγύρισμα;
Αν κοιτάξουμε προσεκτικά τις σειρές, θα δούμε διάφορους λόγους που οδήγησαν σε αυτό το απογοητευτικό αποτέλεσμα.
Τα σενάρια είναι προσεγμένα και ενδιαφέροντα, αλλά οι εξελίξεις έχουν αργό ρυθμό και δεν κρατάνε ισορροπίες ούτε το σασπένς στο πικ, με αποτέλεσμα κάπου εκεί να χάνει το ενδιαφέρον του το τηλεοπτικό κοινό που κουράζεται να βλέπει επαναλαμβανόμενα τα ίδια και τα ίδια μέχρι να προκύψει κάποια εξέλιξη.
Ένας τρόπος για να αποφευχθεί αυτή η «κούραση» ίσως θα ήταν η μείωση στις μέρες προβολής. Λιγότερα επεισόδια, μικρότερη ανάγκη για ξεχείλωμα στη σεναριακή δομή και τη δραματουργία.
Τα καστ επίσης παρότι είναι δυνατά, δεν ανανεώνονται. Αυτή είναι μία παγιωμένη κακή συνήθεια που έχουν τα κανάλια. Έβρισκαν κάποια πρόσωπα που θεωρούσαν ότι «πουλάνε» και κολλούσαν σε αυτά ανακυκλώνοντάς τα κάθε σεζόν μέχρι να τα φθείρουν εντελώς.
Αυτό συνέβη και τώρα. Δεν πήραν χαμπάρι καν ότι η επιτυχία των Άγριων Μελισσών σε ένα ποσοστό οφειλόταν και στα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στη σειρά, ότι αυτή η ανανέωση έφερε έναν αέρα φρεσκάδας και κέντρισε το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.
Επομένως με ένα τόσο πολυάριθμο δυναμικό στο χώρο της υποκριτικής, η εμφάνιση νέων προσώπων επιβάλλεται για να φέρει μία ακόμη ανανέωση και οι επιλογές είναι πολλές.
Πρόβλημα είναι και ο προγραμματισμός, καθώς κάθε βράδυ όλες οι σειρές παίζουν παράλληλα, με αποτέλεσμα το κοινό να μοιράζεται, επειδή δεν μπορεί να τα δει όλα παράλληλα.
Και ίσως και σε αυτή την περίπτωση τα λιγότερα επεισόδια θα αποτελούσαν επίσης λύση, καθώς θα έδιναν την ευκαιρία εναλλαγής επιλογών στους τηλεθεατές.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, δημιουργώντας ένα σωρό δραματικές σειρές, τα κανάλια ξέχασαν εντελώς τις κωμωδίες, που ψάχνουμε πλέον να τις εντοπίσουμε με το κυάλι στο πρόγραμμά τους και ίσως το δράμα σε μόνιμη προβολή έχει επίσης κουράσει. Ας σκεφτούν να εντάξουν στο πρόγραμμά τους και κάποιες κωμωδίες.
Στις δύσκολες εποχές όπου επικρατούν η ανασφάλεια και το άγχος, οι τηλεθεατές έχουν ανάγκη το γέλιο, ίσως και ένα ελαφρύ θέαμα για να ισορροπήσουν την ψυχολογία τους περισσότερο από ποτέ.
Τα κανάλια λοιπόν καλούνται τώρα να στηρίξουν τις επενδύσεις τους στην ελληνική μυθοπλασία κάνοντας αλλαγές τόσο στον προγραμματισμό όσο και γενικότερα στη δομή τους και τη σύστασή τους, γιατί είναι κυριολεκτικά κρίμα τόσο δυνατές παραγωγές να μην καταφέρνουν να ξεχωρίσουν και να αποτελούν βασική επιλογή των τηλεθεατών.
Μην ξεχνάμε ότι πλέον μιλάμε για ένα απαιτητικό τηλεοπτικό κοινό, εκπαιδευμένο σε δυνατές παραγωγές του εξωτερικού που βλέπει στις πλατφόρμες, δίνει σημασία στη λεπτομέρεια και δεν κολλάει εύκολα όταν αντιληφθεί ότι τα κανάλια δεν σέβονται τις επιλογές του και τις επιθυμίες του.
