Μέχρι και πριν 3-4 χρόνια, βλέπαμε σειρές να πετυχαίνουν στην πρεμιέρα τους τηλεθέαση 30% και άνω. Τότε όμως, ήταν μικρός ο ανταγωνισμός, και μπορούσε να συμβεί. Από πρόπερσι, αυτό δεν είναι εφικτό. Εδώ οριακά αγγίζουν οι πρεμιέρες το 20%. Φέτος, η πρώτη σειρά που το καταφέρνει, είναι Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα και αυτό μπορεί να ερμηνευθεί με αρκετή βεβαιότητα με έναν και μόνο τρόπο. Όταν δηλαδή δεν το έχουν κάνει δραματικές σειρές που το κοινό έχει πια συνηθίσει να βλέπει, οι οποίες είναι και καλές φέτος, αλλά το κάνει μια κωμική σειρά, τότε το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο.

Μπορεί εμείς εδώ να γράψαμε πως τα πρώτα 2 επεισόδια που προβλήθηκαν, μας άφησαν σε μια ουδέτερη συναισθηματική κατάσταση, αλλά από τη μία, δεν είμαστε εμείς αυτοί που ορίζουμε το τι ισχύει, δεν είναι το δικό μας συναίσθημα το μόνο αντιπροσωπευτικό ούτε η άποψή μας πάνω από των άλλων, είναι απλώς μια άποψη από τις πολλές που απλά έχει την τύχη να κατατίθεται μέσα σε μια ιστοσελίδα σημαντικά μεγάλης εμβέλειας, κι από την άλλη η τηλεόραση έχει κανόνες που ξεφεύγουν από το λογικό.

Εν προκειμένω, όσα και να είπαμε για τη σειρά Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα, όσα πολλά και να γράφτηκαν στο X, όσο κι αν η πλειοψηφία τους κινούνταν στον άξονα της ουδετερότητας, ελάχιστη σημασία έχουν, διότι η σειρά είχε τηλεθέαση 23,6% στο δυναμικό και 20,2% στο γενικό σύνολο.

Την ίδια στιγμή, για το Grand Hotel, στην πρεμιέρα του πάντα, τα νούμερα ήταν αντίστοιχα 15,9% και 18,1%, ενώ ο Τιμωρός είχε 18,3% και 16,1% στα δύο κοινά. Οι δύο αυτές δραματικές σειρές δεν είχαν παρά μόνο θετική ανταπόκριση. Κι όμως, το 20% το είδαν από μια κάποια απόσταση.

Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα να «ξεκλειδώσει» τη νέα εποχή της κωμωδίας

Γιατί Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα έκανε αυτό που δεν έχει κάνει άλλη πρεμιέρα φέτος και πολλές πρεμιέρες πέρσι; Διότι, σε μας είναι ξεκάθαρο, το κοινό θέλει να δει κωμωδία, θέλει να δει καλή κωμωδία. Και παρά την επίγευση που άφησε η πρεμιέρα, πιστεύω πως θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και στα επόμενα επεισόδια, με την ελπίδα πως η σειρά θα βρει αυτό που φαίνεται να της έλειψε στο ξεκίνημα.

Δεν χρειάζεται να έχεις εντρυφήσει τρομερά στα τηλεοπτικά, για να κατανοήσεις ότι μια κωμωδία με αυτά τα υψηλού επιπέδου υλικά, όπως έχει Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα, είναι και επιθυμία του κοινού να πάει καλά, είναι κάτι σαν κοινός στόχος.

Ελπίζουμε πάντοτε τα κανάλια να κατανοούν το μήνυμα, να το επεξεργάζονται και να μην αποθαρρύνονται ή να μην σπεύδουν στην ευκολία του δράματος. Να υπάρχει κι αυτό, ίσως και περισσότερο από την κωμωδία, διότι είναι μικρότερο το επιχειρηματικό ρίσκο, αλλά να έχει κάθε χρόνο, κάθε κανάλι, 2 κωμικές σειρές. Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα, ακόμα κι αν τελικά δεν έχει διαφορετική πορεία από αυτή των πρώτων 2 επεισοδίων, μπορεί να αποτελέσει την αρχή της ζύμωσης για να γραφτούν κωμωδίες που να ανταποκρίνονται στην εποχή τους και να μην είναι αποστειρωμένες ή καταπιεσμένες σε επεισόδια 70 λεπτών!