Πήραμε την απάντηση μας όλοι. Χύθηκε αμέτρητο ψηφιακό μελάνι από το πρωί της Πέμπτης μέχρι και χθες, το κράξιμο άγγιξε ρεκόρ, κείμενα ιστοσελίδων σάρωσαν και τους διπλασίασαν τα νούμερα, αλλά ο Λιάγκας ακλόνητος. Κι όχι μόνο ακλόνητος ο Λιάγκας, αλλά ψήφος εμπιστοσύνης και στη Ζήνα Κουτσελίνη που γλύτωσε, επειδή ο παρουσιαστής είναι αυτός που το έκανε πρώτος και πήρε πάνω του όλο το ανάθεμα.
Μιλάμε για την τηλεθέαση των δύο εκπομπών, με τον Λιάγκα και το Πρωινό να κάνουν πρωτιά στο γενικό σύνολο την Παρασκευή, μια μέρα μετά από το άθλιο ρεπορτάζ για το σπίτι του Τζορτζ Μπάλντοκ, ενώ η Ζήνα Κουτσελίνη άφησε τα μονοψήφια που έκανε όλη την εβδομάδα για να βρεθεί κοντά στο 13%.
Βλέπετε λοιπόν πως, όσο και να προσπαθεί τόσος κόσμος να αλλάξει αυτό που ορίζεται ως «δημοσιογραφική δουλειά», το τηλεοπτικό κοινό παρασύρεται σε αυτόν τον λήθαργο που προκαλούν οι εκπομπές, σε αυτή την πνευματική νάρκωση και δεν λειτουργεί με βάση την κοινή λογική. Αντιθέτως, καταλήγει να διψάει για αίμα, καταλήγει να εθίζεται σε ρεπορτάζ όπως αυτό για το σπίτι του Μπάλντοκ.
Λιάγκας και Κουτσελίνη: «Ξεφτίλες» στα social, ιδανικοί για τα κανάλια
Λένε πως η κακή δημοσιότητα, είναι στο τέλος καλή δημοσιότητα, και σε επίπεδο τηλεθέασης φαίνεται πως ο Λιάγκας, σε πρώτο βαθμό, και η Κουτσελίνη σε 2ο επίπεδο, καρπώνονται θετικά αυτή την αρνητική προσοχή πάνω τους. Και, παρά το ότι στον παρουσιαστή μπήκε χέρι από το κανάλι και ακούγεται πως υπάρχουν χορηγοί που θέλουν να αποχωρήσουν, θα συνεχίσει να κινεί τα νήματα και να έχει τους αριθμούς με το μέρος του.
Άρα, στο οποιοδήποτε ερώτημα μπορεί να ετέθη στα ψηφιακά μίντια αυτές τις 48 ώρες, στο πώς καταφέρνει ο Λιάγκας να είναι ακόμα στην τηλεόραση, στο ποιος βλέπει ακόμα τηλεόραση, στο γιατί σκέφτηκαν ότι ένα τέτοιο ρεπορτάζ πρέπει να γίνει, η απάντηση δόθηκε. Και θα δίνεται κάθε μέρα. Γιατί το κοινό, όπως το καταγράφει η Nielsen, το ζητάει. Ο Λιάγκας και η Κουτσελίνη δεν είναι παρά δύο πρόσωπα που δίνουν στο κοινό αυτό που θέλει και δεν τους πολυενδιαφέρει να κυλιστούν στη λάσπη για να το πετύχουν.
Γιατί αυτοί οι δύο, στο τέλος της ημέρας, δε θα συναναστραφούν εσάς κι εμάς, θα συναναστραφούν τηλεοπτικά πρόσωπα, όπου μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, ίσως να λάβουν και κρυφά εύσημα για τέτοια ρεπορτάζ και τα κανάλια θα ξέρουν πως έχουν στο δυναμικό τους άτομα που μπορούν να το πάνε ως το τέρμα, που έχουν τις άκρες για να πετύχουν αυτό που άλλοι δε μπορούν.
Κι αυτό μπορεί να ακούγεται ως παράσημο. Και είναι. Μπορεί για ανθρώπους που το πάθος για τα νούμερα δεν έχει υπερνικήσει την ανθρωπιά τους και την ηθική τους, να είναι ντροπή, αλλά για την τηλεόραση, όπου ο Λιάγκας είναι η κορυφή του παγόβουνου και αυτός που τολμά να φαίνεται, είναι παράσημο.
