Ένα ακόμη επεισόδιο του Maestro προβλήθηκε χθες στο MEGA, μία ακόμη Πέμπτη που ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης μας προκάλεσε ηδονές εντυπωσιασμού για την άρτια δουλειά του. Δεν είναι ότι ψάχνουμε αφορμή κάθε φορά να του πλέξουμε το εγκώμιο, αλλά ως σκηνοθέτης και δημιουργός έχει πραγματικά δημιουργήσει μια φοβερή παραγωγή.
Και για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η ιστορία έχει κάνει μια μικρή κοιλιά, αλλά όσο ενώνονται τα κομμάτια του παζλ και πλησιάζουμε στην αλήθεια, τόσο ανυπομονούμε για την κορύφωση. Ένα ακόμη κομμάτι προστέθηκε χθες, βάζοντας στο κάδρο των υπόπτων και την Αλεξάνδρα, τη γυναίκα του Ορέστη, αφού την είδαμε στο τέλος να τον βοηθάει να τυλίξουν το πτώμα του Χαράλαμπου.
Το 6ο επεισόδιο, λοιπόν, που τιτλοφορείται ως «Μουσικές Καρέκλες», ήταν αφιερωμένο στον Ορέστη, με βασικές πτυχές του χαρακτήρα του να αποκαλύπτονται και δη οι σκοτεινές πλευρές του. Η αφήγηση έγινε από εκείνον, φωτίζοντας τα τελευταία 20 χρόνια από το παρελθόν του. Κάπως έτσι είδαμε και πώς ενηλικιώθηκε η γενιά του, αφού υπήρξαν σημεία-σταθμοί για την Ελλάδα, όπως η έλευση των κινητών, η ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη και εν συνεχεία, τα μνημόνια, η οικονομική κρίση κτλ.
Διαβάστε ακόμη: Η Καινούριου σχολιάζει την συμπεριφορά του Ουγγαρέζου: «Μα όπου πάει, τσακώνεται»
Παρακολουθήσαμε την γνωριμία του με την Αλεξάνδρα, τον γάμο τους και το πώς εκείνος επηρεάστηκε από εκείνη και υιοθέτησε την μεγάλη ζωή. Άφησε την καλλιτεχνική του πορεία και ξεκίνησε να συναναστρέφεται με ανθρώπους που δεν του ταίριαζαν, μπαίνοντας μάλιστα σε μια δουλειά που δεν του άρεσε, αλλά του έφερνε κέρδη. Βολεύτηκε, δηλαδή, σε μια δυστυχισμένη ζωή αλλά με πολλά χρήματα. Γι’αυτό και ο ίδιος αναρωτιέται στην πορεία, τί είναι δυστυχία.
«Τι είναι δυστυχία; Να μην έχεις αντιστάσεις. Να μην πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά να σκέφτεσαι. Να αντιλαμβάνεσαι, αλλά να μην δίνεις σημασία. Να κάνεις τον βλάκα, αλλά να μην είσαι. Να έχεις την ψευδαίσθηση ότι, κάπως έτσι, θα επιβιώσεις. Να θες συνέχεια να ικανοποιείς, όχι από αγάπη, από ανάγκη αποδοχής. Να μην εκτιμάς τον άνθρωπο που λες ότι αγαπάς, να λες ψέματα ότι αγαπάς. Να χάνεις τον στόχο, να ξεχνάς την φύση, να χάνεις φίλους. Πίεση, θυμός, παρωπίδα, φόβος, λοβοτομή», ήταν ο μονόλογος του Ορέστη φορώντας μια αντιασφυξιογόνα μάσκα.
Το χθεσινό επεισόδιο, ωστόσο, ήταν πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ήταν γεμάτο συμβολισμούς και αλληγορίες, αλλά περιλάμβανε και μία splatter σκηνή που ήταν βγαλμένη από ταινία θρίλερ. Ήταν τόσο ωραίο το αποτέλεσμα, κινηματογραφικό και με σκοτεινή ατμόσφαιρα από τον ίδιο τον Παπακαλιάτη, που μας κάνει να σκεφτόμαστε πως θα θέλαμε να δούμε από εκείνον να καταπιάνεται με θρίλερ. Στη σκηνή, ο Ορέστης ήταν καλεσμένος σε ένα τραπέζι και φανταζόταν πως σκότωνε όλους τους παρευρισκόμενους.
Δείπνησε έχοντας δίπλα του τα πτώματα και πάνω του τα αίματά τους. Ήταν τόσο κινηματογραφική η σκηνή που αξίζουν πολλά εύσημα στον Χριστόφορο Παπακαλιάτη.
