Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω την εμμονή των καναλιών σε πρότζεκτ που είναι πολλά χρόνια στην τηλεόραση και φαίνεται από ένα σημείο και μετά, πως έχουν φθαρεί. Αλλά δεν μου πέφτει και λόγος, διότι δεν χάνω λεφτά, ούτε πληρώνομαι από κάτι. Με το MasterChef έχουν υπάρξει αρκετές φορές τα προηγούμενα χρόνια που αναρωτιόμουν το γιατί συνεχίζει να επενδύει πάνω του το STAR, αφήνοντας, σαφώς, στην άκρη το ζήτημα το οικονομικό, ότι δηλαδή είναι ένα ριάλιτι με 3 πρόσωπα που πουλάνε στην αγορά, με δυναμική στα social media, άρα είναι ένα πρότζεκτ που φέρνει ένα μεγάλο ποσό από διαφημιστικά έσοδα.
Αυτή ήταν η μόνη εξήγηση που έδινα. Επαρκέστατη σαφώς, διότι τα κανάλια πρέπει να ζουν και το MasterChef παραμένει για 9η σεζόν η ναυαρχίδα στο 2ο μισό της σεζόν για το κανάλι, μια σταθερά γύρω από την οποία χτίζεται το υπόλοιπο πρόγραμμα και δεν είναι τυχαίο ότι και φέτος, από την ημέρα που άρχισε το MasterChef, το πρωινό του STAR με Χατζίδου-Παύλου, έχει ανεβασμένη τηλεθέαση, βρίσκεται σχεδόν κάθε μέρα στα διψήφια στο δυναμικό και παίρνει την 2η θέση.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που αναρωτιέμαι για το MasterChef, πάντοτε εκ των υστέρων. Πώς καταφέρνει η παραγωγή και οι άνθρωποι που το τρέχουν, να το διατηρούν σε ένα επίπεδο αξιοπρέπειας και να αναθερμαίνουν το ενδιαφέρον του κοινού;
Διότι το MasterChef, σε αυτή την 9η σεζόν του, σε αυτά τα 7 πρώτα επεισόδια, κάνει νούμερα της τάξεως του 15-16% στο δυναμικό κοινό, έχοντας βεβαίως, στο πρώτο επεισόδιο, κάνει και 20άρια. Και στο γενικό δεν είναι πολύ χαμηλότερα, κάπου μεταξύ 13-15% βρίσκεται.
Πρόκειται για τηλεθέαση πολύ καλή, που καθιστά το STAR έναν σημαντικό παίκτη στην prime time, που προσθέτει ανταγωνισμό. Άλλωστε, άμα τη εμφανίσει του MasterChef, σειρές όπως το Έχω Παιδιά και Ο Τιμωρός ή το Grand Hotel, έχουν χάσει μέρος της τηλεθέασης. Όχι μεγάλο, αλλά ένα 3-4% κάτω, όταν μιλάμε για σειρές που κάνουν 16-17%, είναι σημαντική πτώση.
Γιατί όμως είναι αυτό το ριάλιτι που το καταφέρνει αυτό, να μην το βαριέται ο κόσμος στην 9η χρονιά του; Διότι, ό,τι καινούργιο και να δοκιμάσεις, όταν μιλάμε για ένα πρότζεκτ με τα ίδια πρόσωπα, δεν υπάρχει και τίποτα το συναρπαστικό να κάνεις μετά από 9 χρόνια, που να δώσει στο κοινό την αίσθηση της ανανέωσης. Κι όμως, το κοινό γουστάρει το MasterChef.
Γι’ αυτό το MasterChef δε θα γίνει ποτέ Survivor
Κάτι που δεν συνέβη με το Survivor, ένα ριάλιτι που ξεκίνησε το 2017, που στα καλά του σημείωσε νούμερα πολύ υψηλότερα του Survivor, αλλά που στα άσχημά του, έπιασε πάτο. Όπως φέτος, που τελείωσε σε 3 μήνες, ενώ συνήθως διαρκούσε 6-6.5, με την τηλεθέαση τον τελευταίο μήνα να είναι κάτω του 6% και να φτάνει ακόμα και στο 2%. Νούμερα που το MasterChef δεν έχει δει ποτέ, ούτε στα χαμηλά του.
Ποια είναι λοιπόν η εξήγηση; Νομίζω είναι για έναν μικρό βαθμό αυτή η παγιωμένη αίσθηση πως δεν είναι τρασίλα, πως δεν θα πέσει στα πατώματα για να κάνει νούμερα, πως έχει μια αξιοπρέπεια. Κι αυτό πηγάζει από την δεύτερη εξήγηση, που έχει το μεγαλύτερο μερίδιο, που είναι τα τρία πρόσωπα.
Σωτήρης Κοντιζάς, Πάνος Ιωαννίδης και Λεωνίδας Κουτσόπουλος λειτουργούν ως εχέγγυο, ως μια ασπίδα προστασίας, κάτι που δεν το καλλιέργησε στο κοινό ο Γιώργος Λιανός.
Οι 3 σεφ, δεν έχουν φθαρεί καθόλου σε αυτά τα 9 χρόνια, δεν έχουν κουράσει το κοινό, δεν έχουν κουράσει ούτε την ίδια την αγορά που θέλει να διαφημιστεί από αυτούς. Για τον Λεωνίδα Κουτσόπουλο μάλιστα, είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστο, διότι πέρσι και φέτος, υπήρχε τηλεοπτικά και στο πρώτο μισό, με τη Φάρμα. Ριάλιτι που δεν πέτυχε με βάση την τηλεθέαση και που είναι στο ίδιο καζάνι με το Survivor. Ο Κουτσόπουλος κατάφερε να μην καεί και, μαζί με τους άλλους δύο, είναι το MasterChef.
Όσο υπάρχουν αυτοί, όσο δηλαδή καταφέρνει το STAR να τους πείθει οικονομικά να συνεχίζουν στο πρότζεκτ, τόσο το MasterChef θα είναι η πιο αξιόπιστη σταθερά στην ελληνική τηλεόραση, όχι μόνο για το κανάλι του.