Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί εδώ στο Intronews μήπως είμαστε εμμονικοί και προκατειλημμένοι με την ελληνική μυθοπλασία. Ειδικά πέρσι, με εξαίρεση τον Γιατρό, δεν πρέπει να είπαμε καλό λόγο για κάποια σειρά της τηλεόρασης. Το αναρωτιόμασταν για καιρό, μα το ότι φέτος έχουμε δει τόσα θετικά σε πολλές σειρές, μας έκανε να ηρεμήσουμε με το μέσα μας. Πιο ήρεμοι όμως θα γίνουμε τώρα, που θα αναθεωρήσουμε δημόσια για μια σειρά που πέρσι είχε δεχτεί πρώτη πρώτη τη δαμόκλειο σπάθη μας.
Η Παραλία είναι μια περίπτωση που δεν θυμόμαστε να έχουμε συναντήσει τα τελευταία 4-5 χρόνια στην τηλεόραση. Πάντα με βάση την προσωπική μας αντίληψη. Να έχουμε δηλαδή απορρίψει εν συνόλω μια σειρά στην πρώτη σεζόν, έχοντας αντέξει 4-5 επεισόδια και φέτος, στη 2η σεζόν, μετά από διάφορες συζητήσεις με πρόσωπα που την βλέπουν φανατικά, να βλέπουμε 2 επεισόδια και να αναγνωρίζουμε πως υπάρχει μια χαοτική ποιοτική διαφορά.
Προφανώς, επειδή δεν είμαστε συχνοί τηλεθεατές και ούτε έχουμε μπει σε διαδικασία να επενδύσουμε χρόνο συνεχίζοντας να τη βλεπουμε, δε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως είναι κάποια εμφανής διαφορά στο σενάριο που αποτυπώνεται στην πλοκή, στις σκηνές. Μπορεί να είναι αυτό, μπορεί να είναι η σκηνοθεσία που δείχνει καλύτερη, μπορεί εμείς οι ίδιοι πέρσι να μη μπορούσαμε ακόμα να εκτιμήσουμε την Παραλία. Μπορεί ένα από αυτά, μπορεί και όλα μαζί.
Η σειρά έχει εμφανώς διαφορετική προσέγγιση σε πολλά στην 2η σεζόν
Δεν υποστηρίζουμε πως είναι μια από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων ετών ή κάτι τέτοιο πομπώδες. Υποστηρίζουμε πως από εκεί που πέρσι την είχαμε κατατάξει στο χαμηλότερο επίπεδο, με βάση την αισθητική μας και τις αντοχές μας, φέτος έχει ανέβει θεαματικά αρκετά επίπεδα και βρίσκεται στο στάδιο της καλής ως αρκετά καλής σειράς.
Ότι έχει 4 επεισόδια την εβδομάδα είναι ανασταλτικός παράγοντας για εμάς για να τη βλέπουμε με συνέπεια, αλλά κατανοούμε πια γιατί την αγαπάει το κοινό, γιατί πάει καλά και σε τηλεθέαση (πάντα σε σχέση με το ταβάνι της ΕΡΤ) και στο Ertflix.
Αλλά το πόσο καλή είναι η Παραλία, δεν εξαρτάται σαφώς από το πόσο την βλέπουμε εμείς. Κάποια πράγματα τα καταλαβαίνεις σε 2-3 επεισόδια και είναι ψιλοβέβαιο πως παραμένουν εκεί ακόμα και στα επεισόδια που δεν θα δεις.
Όσα λέμε, τα εντοπίζουμε κατά βάση στους ηθοποιούς, στις ερμηνείες τους, διότι στην ελληνική μυθοπλασία, αυτοί αποτυπώνουν τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό κι ένα κακό σενάριο.
Αφού το βγάλαμε από μέσα μας και ηρεμήσαμε με τη συνείδησή μας, στείλτε μας κι εσείς το feedback σας για τη σειρά, που τη βλέπετε, αν όχι καθημερινά, τότε συχνά και σίγουρα έχετε μια καλύτερη κρίση για το αν όντως υπάρχει αυτή η ποιοτική αναβάθμιση από την 1η στη 2η σεζόν, όπως υποστηρίξαμε στο κείμενο.
* Illustration: Πέγκυ Δαδάκη
