Ποιος είδε την ανάρτηση της Κλέλιας Ρένεση στα social media και δεν τη… στοίχειωσε ο τρόπος με τον οποίο επιτέθηκε στον Γιώργο Λιάγκα με αφορμή την παρουσίαση μιας άλλης δημοσίευσής του από την εκπομπή του.

«Η μικρή ιστορία της ημέρας… Με πήρε ένας φίλος τηλέφωνο και μου λέει: Ρε συ είδες τι έπαιξε ο Λιάγκας; Απάντησα πως δεν συνηθίζω να μαθαίνω ξένες γλώσσες στα γεράματα. Μου λέει: δες το, είναι για το στόρι της Κυριακής που έκανες για τον χρηματισμό των ψήφων έξω από τα εκλογικά κέντρα. Λέω από μέσα μου: να επιτέλους ένας χριστιανός που θα πει στο ελληνικό κοινό, πως σε περίπτωση που δεν το ξέρει, είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΕΧΘΕΣ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙΣ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ την ώρα που πάει να ρίξει την ψήφο του», γράφει αρχικά η ηθοποιός και συνεχίζει:

«(Λέω μέσα μου)…ίσως αυτό να σημαίνει δημοσιογραφία (μέσα μου) ,μάλλον θα συμπλήρωσε στο σχόλιο μου (που ενημέρωνα για ΝΔτες με φακελάκια σφραγισμένα) ότι σίγουρα έγινε από όλες τις παρατάξεις(που όντως έγινε) και είναι το ίδιο απεχθές από όπου κ αν συμβαίνει γιατί ΚΑΤΑΠΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (σκεφτόμουν από μέσα μου)… μέχρι που είδα το απόσπασμα.

Κατάπληκτη, μέσα σε 1 λεπτό είδα μονταρισμένη σαπουνόπερα ,κοπτική ραπτική «εδώ τα καλά πατρόν για δεξιοτιμόνους» κ εννοείται έλλειψη βασικής δημοσιογραφικής ηθικής. Εκτός του ότι πέρανε ότι κομμάτι βόλευε για το αφήγημα τους, μας είπανε ότι τώρα πια δεν πρέπει να μιλάμε ή να εκθέτουμε τις απόψεις μας πια γιατί ο λαός αποφάσισε κ πρέπει κοινώς να σκάσουμε. Και ενώ εγώ το βίντεο το έβγαλα το μεσημέρι των εκλογών που κανείς δεν ήξερε ακόμη τίποτα,(και ενώ οι κάλπες θα ήταν ανοιχτές για πολλές ώρες ακόμη) αυτοί το μετέδωσαν σαν να είναι σχόλιο μεταγενέστερο, μετά το πέρας των εκλογών κ αφού είχε βγει το αποτέλεσμα.
Φανταστικά! Λέω.. κ βάζω μια ρακή.

Ο σουρεαλισμός ,το σκλαβοπάζαρο και η κωμωδία είναι ακόμα έννοιες ζωντανές κ μας χτυπούν την πόρτα. Σιγά μην ανοίξω… έχω έναν φίλο καλό, τον Νικόλα απ τη Σαλονίκη ,αόρατο μαμούνι, που τις νύχτες σκάβει λάκους στις αδικίες και στις αλητείες και θυμήθηκα μια φράση του: «η ουσιώδης διαφορά μεταξύ «αριστερών και δεξιών» δεν είναι στις ιδεολογικές θέσεις ούτε στην ηθική … αλλά στο ότι οι περισσότεροι δεξιοί μιλάνε μόνο όταν έχουν εξουσία και ισχύ … ενώ οι αριστεροί δεν χάνουν την φωνή τους σαν μειοψηφία ακόμη και αν διώκονται» Ε, την ήπια στην υγειά του Νικόλα την ρακή».