Η νέα σειρά ΣΩΤÉ που θα κάνει πρεμιέρα προσεχώς στην πλατφόρμα ΑΝΤ1+ επικεντρώνεται στη ζωή μίας ιδιόρρυθμης σεφ, της της Σωτηρίας «Σωτέ» Βοκάκη.
Όλα ξεκινούν στην Αθήνα όπου η τηλεοπτική παραγωγός κόρη της Σωτέ, με την οποία έχει να μιλήσει δέκα χρόνια, ετοιμάζει ένα πρωτότυπο ριάλιτι μαγειρικής, όταν ξαφνικά ο ένας από τους δύο σεφ του ριάλιτι πεθαίνει, αφήνοντας πίσω του ένα κενό.
Για να προχωρήσει το ριάλιτι υπάρχουν μικρά χρονικά περιθώρια για να βρεθεί ο αντικαταστάτης του και στα brainstorming πέφτει το όνομα της Σωτηρίας Σωτέ Βοκάκις για να αναλάβει ρόλο κριτή.
Την ίδια στιγμή η Σωτέ ζει τη δική της ζωή στην Ισπανία, όπου διατηρεί ένα εστιατόριο. Είναι ιδιόρρυθμη και μάλλον έχει και κάποιες μποέμ πτυχές. Επίσης συζητά με τα ψωμιά και εκείνα της απαντούν.
Όταν η κόρη της τηλεφωνεί και της κάνει αυτή την επαγγελματική πρόταση, η Σωτέ τελικά την αποδέχεται και έτσι επιστρέφει στην Ελλάδα για να ξεκινήσει η συνεργασία.
Όμως ενώ ταξιδεύει αεροπορικώς, ανακαλύπτει κάτι τραγικό… Έχει χάσει τη γεύση της!
Με αυτό τον τρόπο ξεκινά η μαύρη γαστρονομική κωμωδία του ΑΝΤ1+ που από μία πρώτη γεύση μας άφησε καλές εντυπώσεις και προσδοκίες για το μέλλον.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο θα δούμε τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη, όχι όμως σε έναν ακόμη ρόλο μιας «ξινής» γυναίκας που αντιδρά σπασμωδικά, αλλά σε ένα ρόλο πολυεπίπεδο που υπηρετεί υπέροχα, γιατί πίσω από το σκληρό πρόσωπο της Σωτέ κρύβεται τρυφερότητα, βαθιά σκέψη, ανάγκη για επικοινωνία και ας προτιμά τη μοναχικότητα και μάλλον ανάγκη -από αυτό που είδαμε- για τη ζεστασιά της αγάπης.
Η Κατερίνα Μαυρογεώργη υποδύεται την κόρη της Σωτέ. Είναι εμφανής η σκηνοθετική οδηγία στις δύο γυναίκες να ταυτίζονται στο παίξιμο και τις συμπεριφορές τους ώστε να δένεται και υποκριτικά η σχέση μάνας και κόρης.
Η Κατερίνα Μαυρογεώργη, εκτός από αυτό το στοιχείο, ήταν εξαιρετική, με φυσικό παίξιμο, σωστό ρυθμό στην ερμηνεία της.
Γύρω από αυτές τις δύο γυναίκες υπάρχει ένας ολόκληρος κύκλος ανθρώπων που τις πλαισιώνουν που ομολογουμένως είχαν εξαιρετική απόδοση ερμηνευτικά και οι ρόλοι, όπως τους ανέπτυσσαν είχαν ταυτότητα ο καθένας δική του.
Η χρωματική παλέτα της σειράς είχε ενδιαφέρον, η ματιά είναι κινηματογραφική, οι ατάκες στακάτες και βγάζουν γέλιο (κάτι που μας έχει λείψει στις ελληνικές κωμωδίες οι οποίες περιορίζονται κυρίως σε… χοντρά αστεία).
Θα σταθώ λίγο στο χιούμορ της σειράς, καθώς πρόκειται για ένα καλογραμμένο σενάριο, με πνευματώδες χιούμορ που διατηρεί ισορροπίες και σχήματα και πραγματικά προκαλεί αυθόρμητα το γέλιο. Με ισορροπία περνάει και το δραματικό στοιχείο, δίνοντας βάθος στους ρόλους και ανοίγοντας ολοκληρωμένους χαρακτήρες σαν βεντάλια μπροστά μας.
Άλλωστε και στην πραγματική ζωή, αν τη δούμε από μία άλλη οπτική, συνδυάζονται όλα, δεν είναι η ζωή μας μόνο δραματική ή μόνο κωμική και ενδέχεται κάποιες δραματικές στιγμές να εμπεριέχουν έντονα κωμικά στοιχεία.
Κάπως έτσι κινείται το σενάριο και στη σειρά Σωτέ.
Η σκηνοθεσία αρκετά καλή και ευρηματική. Ωραία το intro που μας εισάγει στον κόσμο της γαστρονομίας, τα δεσίματα μεταξύ των σκηνών, ωστόσο σε κάποια σημεία χανόταν ο ρυθμός και γινόταν πολύ αργός με αποτέλεσμα να χάνεται λίγο και ο τηλεθεατής και να κάνει κοιλιά το σενάριο.
Ωστόσο μιλάμε για το πρώτο επεισόδιο που γινόταν η γνωριμία με τους ήρωες και αυτό ενδέχεται στην πορεία να βελτιωθεί, όταν μπούμε πιο βαθιά στην ιστορία.
Το ενδυματολογικό κομμάτι εξαιρετικό. Οι άνθρωποι ήταν ντυμένοι φυσιολογικά, σε αρμονία με την σκηνή και το χώρο που βρίσκονταν και στον ίδιο άξονα κινήθηκε και το μακιγιάζ χωρίς ακρότητες και παραμορφώσεις.
Η φωτογραφία με κινηματογραφική αισθητική, κάποιες στιγμές θύμιζε και ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ, χωρίς αυτό να ενοχλεί καθόλου το μάτι, το αντίθετο σε έκανε να νιώθεις ότι αποδράς μέσα στον τόπο που βλέπεις μπροστά σου.
Οι φωτισμοί, ατμοσφαιρικοί, δίνουν χρώμα στην εικόνα, ίσως σε μερικά σημεία χρειαζόταν λίγο περισσότερο φως γιατί δεν ήταν ευδιάκριτο τι βλέπαμε, όμως αυτά είναι μικρά «λάθη».
Πολύ ενδιαφέρουσα και η μουσική επένδυση της σειράς, μοντέρνα, ατμοσφαιρική και ελκυστική ως ήχος.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για μία πολύ προσεγμένη κωμωδία που έχει αναφορές λίγο σε Γούντι Άλεν, προσδοκιών και επιπέδου, εξελιγμένη σε σχέση με τις ελληνικές κωμωδίες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην ελληνική τηλεόραση, που πραγματικά περιμένουμε να δούμε και τα επόμενα επεισόδια, γιατί κέντρισε πολύ ευχάριστα το ενδιαφέρον.
