Η πολυαναμένόμενη σειρά του Βασίλη Κεκάτου Milky Way έκανε πρεμιέρα χθες το βράδυ, Ο δημιουργός και σκηνοθέτης της σειράς έκανε μία τρυφερή ανάρτηση λίγο πριν από την πρεμιέρα και αποκάλυψε πώς γεννήθηκε η ιδέα αλλά απάντησε και σε όσους θα σοκαριστούν από τη σειρά ή θα βιαστούν να την επικρίνουν,
Βασίλης Κεκάτος: Ολόκληρη η ανάρτηση
«Η ιδέα για το Milky Way ξεκίνησε πριν από σχεδόν 3 χρόνια. Ήταν τέλος καλοκαιριού του 2020 κι εγώ καθόμουν με το κορίτσι μου στο μπαλκόνι μου στην Κεφαλονιά. Είχα «έναν φρικτό πονόδοντο και θυμάμαι προσπαθούσε να με αποσπάσει συζητώντας μου διαφορά πράγματα.
Κάποια στιγμή άρχισα να συγκεντρώνομαι σε μια ιστορία, μήπως και το μυαλό μου ξεφύγει για λίγο από τον πόνο. Σιγά σιγά αυτή η ιστορία άρχισε να μεταμορφώνεται στην πρώτη ιδέα για το Milky Way.
3 χρόνια μετά ήρθε η στιγμή που θα μοιραστώ με ολόκληρη τη χώρα αυτό που έμελε να γίνει εκείνη η ιδέα.
Μια τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης με πολλές μικρές σκηνές και στιγμιότυπα που είμαι βέβαιος πως θα σοκάρουν, θα εκνευρίσουν, ενδεχομένως να εξοργίσουν κιόλας ένα κομμάτι της κοινωνίας, αλλά θέλω εδώ να πω πως αυτοί οι άνθρωποι που θα τους συμβούν όλα αυτά δε θα μπορέσουν να αφουγκραστούν ποτέ αυτό που έλεγε ο Cummings «ενός βουνού το καρδιοχτύπι».
Και γι’αυτό λυπάμαι. Δε θα μπορέσουν να καταλάβουν ποτέ πως από το σκληρό βγαίνει γλύκα κι ομορφιά κι ανθρωπιά.
Πριν ξεκινήσει λοιπόν αυτός ο ακαλαίσθητος πόλεμος σχολίων που πιστεύω πως θα ξεσπάσει θέλω να θυμίσω στον εαυτό μου και σε όποιον θέλει να ακούσει πως το Milky Way είναι μια σειρά για την αγάπη, την αποδοχή, την αναγνώριση του εαυτού μας στον άλλον. Με αγάπη τη φτιάξαμε και με αγάπη τη μοιραζόμαστε σήμερα.
Αυτό δε θα γινόταν ποτέ χωρίς τη βοήθεια και την πίστη ορισμένων ανθρώπων.
Κι επειδή είναι άνθρωποι που ήταν εξ αρχής ή έγιναν με τον καιρό δικοί μου θέλω να τους ευχαριστήσω για όσα μου έδωσαν προσφωνώντας τους με τον δικό μου τρόπο, με τα μικρά ονόματα που φτιάχνεις για εκείνους που έχουν ξεχωριστή σημασία για σένα.
Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν, πέρα από τους ηθοποιούς και όλους εκείνους κι εκείνες που εργάστηκαν με αγάπη και εμπιστοσύνη στο έργο και σε μένα, αυτούς κι αυτές που αισθάνομαι πως το έργο δε θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν.
Σ’ευχαριστώ Γλύκη, Σ’ευχαριστώ Γιώργη, Σκου, Λα, Στε, Μπιλ, Μητσάκο, Νεκ, Νικολιό,Γιουτζίν, Γιαννάκη, Ευάκι, Κολομπαία μου, Ζουλ, Νεφελακι, Νεφελίμ, Κωστή, Ήρα, Σάκαρε, Στεφ, Σταύρακα, Μήτσο, Τζωρτζ, Ζανέτα, Αναστασία, μπαμπά, μαμά, κυρούλα μου.
Κι ύστερα, Κώστα, Λυδία, Ορέστη, Ανδρέα, Αστερόπη. Και Λενιώ μου (πάντα).
Ειστε οι πιο λαμπεροί αστερισμοί του Γαλαξία μου.
Σας ευχαριστώ ξανά και ξανά, καλή μας απογείωση
*Στη φωτογραφία είναι μια φράση που έγραψα σ’ένα χαρτί πριν ξεκινήσω να δουλεύω το σενάριο και στάθηκε για μένα οδηγός και πολικός αστέρας σε όλο αυτό το ταξίδι».
