Περιεχόμενα
Λίγα πράγματα αξίζουν σε αυτήν την ζωή. Αλλά οι λέξεις «λίγος» και «ζωή» είναι υποκειμενικές, όπως τα πάντα-να γιατί έχει δυσκολέψει η μεταξύ μας επικοινωνία, λόγω της Απανταχού Υποκειμενικότητας.
Ας συμφωνήσουμε όμως ότι το φαγητό, η τέχνη, ο έρωτας, το γέλιο, η συγκίνηση είναι ικανοί λόγοι να μας συγκρατήσουν από τον θάνατο. Όπου θάνατος, εν προκειμένω, μπορεί να θεωρηθεί ταυτόσημος με τις έννοιες «αναχωρητικότητα», «θα μείνω μέσα», «βαριέμαι».
Είναι κρίμα που δεν έχουμε όσα χρήματα (νομίζουμε πως) μας αξίζουν για να γυρίσουμε τον κόσμο, να γίνουμε πιο όμορφοι, πιο σοφές, πιο δημοφιλείς. Για να μένουμε σε σπίτι ονειρικό και να κάνουμε ό, τι μάς καπνίσει. Είναι κρίμα γιατί αν τα είχαμε θα καταλαβαίναμε πως δεν ήταν εκείνα που μας έλειπαν όταν ήμασταν φτωχοί.
Η γράφουσα ασπάζεται ευλαβικά την θρησκεία της Μποεμίας. Με βαριές τσέπες και κυρτές πλάτες, με κρύα ντους και φρικτά προγράμματα γυμναστικής, με εξαναγκαστικά χαμόγελα σε frames ψηφιακής ευτυχίας και με την ανάγκη να ανήκω οπωσδήποτε σε μία πλευρά, δεν μπορώ να απογειωθώ στην ζωή.
Πρέπει να ανοίξω την πόρτα του διαμερίσματός μου και να της επιτρέψω να με βγάλει στον κόσμο κλείνοντάς την πίσω μου σθεναρά. Ύστερα, να ερωτευτώ ένα πουλί που αψηφά το μεγάλο λεωφορείο, να ξεχάσω αφόρτιστο το κινητό μου όλη μέρα, να επιλέξω μια άλλη διαδρομή για τον γυρισμό, να πω την αλήθεια έστω σε έναν άνθρωπο, έστω σε μένα.
Η ζωή είναι το μοναδικό όνειρο που αξιωνόμαστε ως απόντες. Καλό είναι να έχει γεύση, χρώμα, συναντήσεις. Και, αντί πολιτικής ορθότητας, αγάπη.
Το Σάββατο
α) Η έναρξη ενός θαυμαστού σεμιναρίου
Μαγικά πράγματα συμβαίνουν, αλλά το μάτι, το αυτί και η γενικότερη διάθεση θολώνει και διστάζει.
Μα, η ζωή είναι για να της ορμάμε.
Ως γνωστόν, έχω φετίχ με τις λέξεις. Αλλά η Λογοτεχνία (το κεφαλαίο το βάζω για να μη χρειαστεί να πω η καλή λογοτεχνία, καθώς το θεωρώ φορτικά περιττό, πολυλογάδικο, άχρηστο, κάπως σαν το σ’ αγαπώ πολύ, εσύ/εγώ λίγο/μα η αγάπη δεν έχει λίγο και πολύ-έτσι και η Λογοτεχνία είναι μία, δεν σημαίνει ότι όποιος γράφει βιβλίο είναι λογοτέχνης και τα λοιπά) δεν αρκείται στις λέξεις.
Είναι κάτι περισσότερο, κάτι μεγαλύτερο. Έχω την βάσιμη υποψία, εδώ και δέκα περίπου χρόνια, ότι ο Δημήτρης Τσεκούρας είναι ένας από τους κορυφαίους μας Έλληνες συγγραφείς. Ή, αν θέλετε, έχω την βασιμότατη βεβαιότητα ότι είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, Έλληνας ξέλληνας.
Αυτός ο τύπος λοιπόν, ο κάπως σκοτεινός, και κάπως αινιγματικός, και με τρελό χιούμορ και με αβάσταχτη εξυπνάδα και με τρομερή γλύκα, διδάσκει γραφή. Που η φράση «διδάσκει γραφή» θέλει δέκα τόμους για να αναλυθεί ή να μην αναλυθεί, καθώς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, μιας που διάφορες και διάφοροι (τρέμω) έχουν διδάξει και διδάσκουν γραφή, όμως δεν διδάσκουν γραφή, νομίζουν ότι διδάσκουν γραφή.
Στις 19 Μαρτίου ξεκινάει το δεύτερο Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής στο Athens School ΚοινΣΕπ.
Ο χώρος βρίσκεται στα Εξάρχεια, Χαριλάου Τρικούπη 138 και για περισσότερες πληροφορίες στείλτε μέιλ: athenschool2017@gmail.com
Το σεμινάριο, συνολικά, θα κοστίσει όσο να πίνατε δεύτερα ποτέ στις εξόδους σας αυτής της περιόδου και, αν δεν σας κάνει καλύτερους συγγραφείς, θα σας κάνει σίγουρα πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Σας το υπογράφω.
β) Η αίσθηση της εκδρομής
Πάρτε ένα τρένο, ένα αεροπλάνο. Η Θεσσαλονίκη ανασαίνει νωχελικά, σφιχτά τυλιγμένη με την αίσθηση του αθώου της Βορρά. Με την κρύα της, γκρίζα θάλασσα, γεμάτη ραστώνη και αναμνήσεις. Αυθεντικά λαϊκή κι αριστοκρατική.
Με τις φαγητάρες της. Τους ανθρώπους της (αυτούς που γνώρισα εγώ, ρε παιδί μου έστω) που είναι ανοιχτοί, γενναιόδωροι, γαμάτοι.
Μια γρήγορη περιήγηση: Thessbao (αυτό με την πάπια), εστιατόριο ΜΑΪΑΜΙ για περιβάλλον Μυκόνου και ψυχή Πειραιά, δύο σε ένα, ένα ποτό στο φασέικο Ύψιλον για κορίτσια και αγόρια με μωβ σκούφους και φαρδιά παντελόνια, ένας καφές στο ξενοδοχείο ΟΝΟΜΑ, που είναι το πιο μοντέρνο και καλαίσθητο και φιλικό ξενοδοχείο του πλανήτη Γη.
Κι αν δεν θέλετε να πάτε Θεσσαλονίκη, πάτε κάπου αλλού.
Πάτε στο καφέ της γειτονιάς σας με διάθεση εκδρομέα. Και στο μαγειρείο που τρώτε ή παραγγέλνετε, διαλέξτε κάτι που δεν έχετε ξαναδοκιμάσει, έτσι για αλλαγή. Αυτές οι τσιμπιές πάνω στην ευεργετική μας ρουτίνα, είναι, ουσιαστικά, τα γρανάζια της μικρής μας, μεγάλης ευτυχίας.
γ) Οργ(αν)ώστε την επόμενη εβδομάδα
Η Κυριακή δεν είναι για σημειώσεις και ποστ ιτ, χαλαλίστε την για λίγο περισσότερο σεξ, ένα πιο δύσκολο φαγητό στην κατσαρόλα και ύπνο. Και καμιά ωραία βόλτα. Και πολλή μουσική.
Σε κάποια φάση, λοιπόν, το Σάββατο, βάλτε πρόγραμμα.
Διακόψτε συνδρομές πραγμάτων που δεν κάνετε: ένα συνδρομητικό κανάλι, ένα γυμναστήριο, μια άλλη σαχλαμάρα. Κατεβάστε βηματομετρητή και απολαύστε την ηδονή των βημάτων που αυξάνονται. Νιώστε πιο υγιείς τις μέρες που κάνετε 6, 7, 8 χιλιάρικα βήματα. Και στοχεύστε τις δέκα χιλιάδες ημερησίως, ει δυνατόν. Τρομερή ανάσα και αναζωογόνηση στο σώμα και στην διάθεση.
Κλείστε τραπέζι για το άλλο Σάββατο στην πρεμιέρα του Βασίλη Λέκκα στο Χαμάμ, στα Πετράλωνα. Θα σας το πρότεινα ακόμα και αν δεν τραγουδούσα στο πλευρό του-το γράφω και ανεβάζω παλμούς. Και δεν περπατάω καν, τώρα.
Αλλά, όπως και να το κάνουμε, ο Λέκκας είναι μέθεξη.
Πάρτε ένα καινούργιο φυτό, ένα σπαθίφυλλο ας πούμε. Έρχεται Άνοιξη, γαμώτο. Έρχεται Άνοιξη, γαμώτο;
Φτιάξτε έναν ζωμό από το ψητό κοτόπουλο που αράζει στο ψυγείο σας από προχθές. Βάλτε το σε νεράκι, μαζί με κομμένο καρότο, σέλερι, πατάτα και μυρωδικά που γουστάρετε. Αφήστε να βράσει κανένα εικοσάλεπτο και κάτι και ύστερα σουρώστε. Αποθηκεύστε στην παγοθήκη σας και χρησιμοποιήστε κάθε παγάκι αντί για ετοιματζίδικους, πανάλμυρους, ανθυγιεινούς κύβους ή φτιάξτε απευθείας μια θρεπτική κοτόσουπα για μετά τα ποτά του σαββατόβραδου.
Η Κυριακή
Α, αυτή η Κυριακή, 20 του μήνα, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, βρίθει από events κάθε λογής και της αξίζει η όρεξή μας και η καλή μας η διάθεση.
Σας έχω ήδη μιλήσει για το τι θα συμβεί στο Ρομάντσο το απόγευμα.
Αλλά, αν θέλετε κάτι άλλο, δεν μπορώ παρά να σας στείλω καρφί σε μια παράδοξη ποιητική βραδιά, που δεν απευθύνεται σε κυρίες και κυρίους της καθαρευούσης και της ηθικοποιημένης αισθητικής.
Μια πολύ δυνατή βραδιά προφορικής ποίησης ντυμένη με ατμοσφαιρικά και δυνατά beats για να απογειώσουν την κάθε λέξη θα σας περιμένει μετά τις 20:30 στον Κεραμεικό, στο μαγαζί MicraAsia.
Ο Witness, η Celine και ο Ζε Μήτσος συστήνονται ως Κύκλομα σε μια Spoken Word Performance και κάνουν ποίηση στην Αθήνα του ’22.
Ζωντανά και ζωντανοί με βήματα σταθερά μπροστά, πλάι σε όποι@ θα δώσει την τιμή στους καλλιτέχνες να ακούσει βαριές λέξεις που θα μετατραπούν σε χάδια, δυνατά συναισθήματα, κλάμα και γέλιο.
Την εκδήλωση θα ανοίξουν δύο ταλαντούχοι ποιητές της νέας γενιάς. Κάντε κράτηση εδώ: 6931839243 & 6945740158 και έχετε πρόχειρο ένα πεντάευρω για την είσοδο.
Αν τώρα, δεν αναπνέετε χωρίς θέατρο (και η Κυριακή είναι η αγαπημένη μου ημέρα για θέατρο, μετά την Πέμπτη) ξέρω πού να πάτε.
Ο πολυχώρος τέχνης Πράξις φιλοξενεί μια νέα παρουσία στο χώρο του θεάτρου και της υποκριτικής, την ηθοποιό Μιχαέλα Δάβιου στο μονόλογο Η ψεύτρα του Jean Cocteau σε σκηνοθεσία Νίκου Τουλιάτου. Ο γνωστός performer στις βραδιές των παραστάσεων θα συμμετέχει παίζοντας κρουστά! Αν χάσετε την πρεμιέρα της Κυριακής, θα προλάβετε και μερικές ακόμα. Να είστε εκεί στις 20:00.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
