Μερικοί το προτιμούν spicy – 20 καυτερά φαγητά που πρέπει να δοκιμάσετε

Θα παραδεχτώ ότι έχω δοκιμάσει τα περισσότερα από αυτά τα πιάτα, καθώς μία εποχή κάναμε με ένα φίλο διαρκώς εξορμήσεις σε έθνικ μαγαζιά, μόνο και μόνο για να «καούμε»! Μερικά έμαθα και να τα μαγειρεύω, έτσι ώστε να μπορώ να τα γευτώ όποια στιγμή μου έρθει η όρεξη.

Τα πικάντικα και καυτερά φαγητά δημιουργούν όχι απλώς γευστική απόλαυση, αλλά και μία αίσθηση ανακούφισης και για να μοιραστούμε και ένα μυστικό, όταν πιάνουν οι ζέστες αποτελούν την καλύτερη επιλογή, γιατί βοηθούν το σώμα να «δροσιστεί» και να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες.

Όταν πρόκειται για τα καλύτερα πικάντικα πιάτα του κόσμου, οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στις πιο καυτερές πιπεριές στον κόσμο, μαζί με απίστευτα στρώματα γεύσης και μια μακρά, λατρική ανθρώπινη ιστορία.

«Το πικάντικο φαγητό, ή τουλάχιστον τα καρυκεύματα, ξεκάθαρα προηγείται της ιδέας των χωρών και της κουζίνας τους για πολύ, πολύ καιρό», λέει ο Ινδός συγγραφέας Saurav Dutt, ο οποίος γράφει ένα βιβλίο για τα πιο πικάντικα φαγητά στην ινδική υποήπειρο.

«Κάθε πικάντικο συστατικό έχει έναν άγριο πρόγονο», λέει. «Τζίντζερ, χρένο, μουστάρδα, τσίλι και ούτω καθεξής έχουν προκατόχους που οδήγησαν στην εξημέρωσή τους».

Ομάδες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών χρησιμοποιούσαν ιστορικά διάφορα άγρια συστατικά για να αρωματίσουν τα φαγητά τους, λέει ο Dutt, και υπάρχουν πολλά συστατικά σε όλο τον κόσμο που μπορούν να δώσουν μια πικάντικη γεύση σε ένα πιάτο ή να σταθούν μόνα τους.

Οι πιπεριές –οι αίτιες για την καυτερή γεύση- βαθμολογούνται στην κλίμακα Scoville Heat Units, η οποία μετρά την καψαϊκίνη και άλλα ενεργά συστατικά των πιπεριών τσίλι.

Με αυτό το μέτρο, το Carolina Reaper είναι από τα πιο καυτά στον κόσμο, ενώ τα habaneros, τα σκωτσέζικα καπό και τα bird’s eye chiles πέφτουν μερικά σκαλοπάτια στην κλίμακα.

Γεμάτα με ghost peppers, σκωτσέζικα μπονέ, serranos, chiltepin peppers, κόκκους πιπεριού Σετσουάν που μουδιάζουν το στόμα και πολλά άλλα, τα παρακάτω πικάντικα πιάτα απ’ όλο τον κόσμο φέρνουν εσωτερική καύση με τον πιο νόστιμο τρόπο.

Σούπα Egusi, Νιγηρία

Ata rodo –σκωτσέζικο bonnet pepper– φέρνει τη «φωτιά» στη διάσημη πικάντικη σούπα της Νιγηρίας. Το Egusi παρασκευάζεται με το χτύπημα των σπόρων από το πεπόνι egusi, ένα γηγενές φρούτο της Δυτικής Αφρικής που σχετίζεται με το καρπούζι.

Εκτός από το ότι είναι γεμάτοι πρωτεΐνη, οι σπόροι του πεπονιού χρησιμεύουν για να πήξουν και να προσθέσουν υφή και γεύση στο μείγμα της σούπας από κρέας, θαλασσινά και φυλλώδη λαχανικά. Μαζί με αυτό το πιάτο σερβίρονται συχνά κοπανισμένα γιαμ, βοηθώντας να μετριαστεί η καύση των σκωτσέζικων καπό.

Hot pot Σετσουάν, Κίνα

Το hot pot μπορεί να περιλαμβάνει ποικίλα κρέατα και λαχανικά μαγειρεμένα σε έναν πικάντικο ζωμό.

«Η χαρά αυτού του πιάτου δεν είναι μόνο τα υπέροχα θερμαντικά συστατικά της κανέλας, του γαρίφαλου, του αστεροειδή γλυκάνισου και, φυσικά, του πιπεριού Σετσουάν, αλλά το γεγονός ότι μπορείτε να μαγειρέψετε ακριβώς ό,τι σας αρέσει στον πικάντικο ζωμό», λέει ο Βρετανός -γεννημένος Κινέζος- σεφ Kwoklyn Wan, συγγραφέας του «The Complete Chinese Takeout Cookbook».

Η πάπια, τα θαλασσινά, το κοτόπουλο, το χοιρινό, το αρνί και τα εποχικά λαχανικά είναι τα συστατικά που ρίχνουμε στην κατσαρόλα για να σιγοβράσουν σε ένα ζωμό που μουδιάζει το στόμα με κόκκους πιπεριού Σετσουάν και αποξηραμένες πιπεριές Σετσουάν για ένα σοβαρό κάψιμο (η σάλτσα που σερβίρεται στο πλάι συχνά έχει πάστα τσίλι, επίσης).

Γνωστό και ως hot pot Chongqing, το πιάτο λέγεται ότι προέκυψε ως δημοφιλές φαγητό μεταξύ των βαρκάρηδων του ποταμού Yangtze. Το απολαμβάνουν όσοι μπορούν να χειριστούν τη ζέστη του σε όλη την Κίνα, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Som tam, Ταϊλάνδη

Από την επαρχία Isaan της βορειοανατολικής Ταϊλάνδης που αγαπά τα μπαχαρικά, αυτή η φρέσκια και φλογερή σαλάτα είναι βασικό πιάτο στα ταϊλανδέζικα εστιατόρια σε όλο τον κόσμο και είναι επίσης δημοφιλής στο γειτονικό Λάος.

Το som tam μεταφράζεται σε πράσινη (άγουρη) παπάγια που είναι το κύριο συστατικό της, η οποία συνήθως πολτοποιείται ή τεμαχίζεται για τη σαλάτα.

Στη συνέχεια, η παπάγια περιχύνεται με μακριά φασόλια ή πράσινα φασόλια και ένα μείγμα από γευστικά ασιατικά προϊόντα που περιλαμβάνουν χυμό ταμαρίνδου, αποξηραμένες γαρίδες, σάλτσα ψαριού και πάστα από ζαχαροκάλαμο, μεταξύ άλλων συστατικών.

Τα ταϊλανδέζικα τσίλι, τα λεγόμενα και bird’s eye chiles, δίνουν στη σαλάτα την απαραίτητη ώθηση.

Κοτόπουλο Piri-piri, Μοζαμβίκη και Αγκόλα

Οι Πορτογάλοι εισήγαγαν αυτό το πικάντικο πιάτο, γνωστό και ως κοτόπουλο peri-peri στην Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη ήδη από τον 15ο αιώνα, όταν ανακάτευαν τα αφρικανικά τσίλι με ευρωπαϊκά υλικά (piri-piri σημαίνει «πιπέρι πιπέρι» στα Σουαχίλι).

Και είναι η ζωηρή κόκκινη πιπεριά με το ίδιο όνομα που φέρνει την πικάντικη γεύση σε αυτό το περίπλοκο, πολυεπίπεδο και νόστιμο πιάτο.

Τα κομμάτια κοτόπουλου Piri-piri μαρινάρονται σε τσίλι, ελαιόλαδο, λεμόνι, σκόρδο και βότανα, όπως βασιλικός και ρίγανη, για μια πύρινη γεύση που συνδυάζει αλμυρό, ξινό και γλυκό.

Το πιάτο είναι επίσης δημοφιλές στη Ναμίμπια και τη Νότια Αφρική, όπου βρίσκεται συχνά στο μενού σε πορτογαλικά εστιατόρια.

Chairman Mao’s braised pork belly, Κίνα

Οι γυαλιστερές κόκκινες αποχρώσεις που χορεύουν σε αυτό το δημοφιλές χοιρινό πιάτο, μια εκδοχή του οποίου προέρχεται από την επαρχία του Μάο Τσε Τουνγκ, δίνουν έναν υπαινιγμό για την γευστική εμπειρία που θα βιώσετε.

Το πιάτο ήταν προφανώς αγαπημένο του κομμουνιστή ηγέτη, ο οποίος ζήτησε από τους σεφ του στο Πεκίνο να του το ετοιμάσουν.

Η Chairman Mao’s braised pork belly –που ονομάζεται και Mao shi hong shao rou στην Κίνα– σερβίρεται συχνά ως το κύριο πιάτο για κοινή χρήση σε ένα οικογενειακό τραπέζι και φτιάχνεται σιγοβράζοντας κομμάτια χοιρινής κοιλιάς με σάλτσα σόγιας, αποξηραμένα τσίλι και μπαχαρικά.

«Είναι ένα πολύ νόστιμο πιάτο λόγω της καραμελωμένης ζάχαρης και της μαύρης σάλτσας σόγιας και όλων των αρωματικών ουσιών (που καλύπτουν τη χοιρινή κοιλιά)», έγραψε η νικήτρια του BBC «Best Home Cook», Suzie Lee, συγγραφέας του «Simply Chinese, », σε ένα email στο CNN Travel.

Jerk chicken/pork, Τζαμάικα

Το αγαπημένο πιπέρι της Τζαμάικα είναι το Scotch bonnet, αγαπητό όχι μόνο για την πικάντικη γεύση, αλλά και για το άρωμα, τα χρώματα και τη γεύση του, λέει ο Mark Harvey, δημιουργός περιεχομένου και podcaster στο Two On An Island, ο οποίος γεννήθηκε στην Ισπανική Πόλη της Τζαμάικα.

«Για τους Τζαμαϊκανούς, ο βαθμός πικάντικου ξεκινά από το μεσαίο για τα παιδιά και φτάνει μέχρι το μωβ καυτερό», λέει, εξηγώντας ότι οι πιπεριές έρχονται σε πράσινες, πορτοκαλί, κόκκινες και μοβ αποχρώσεις, που γίνονται όλο και πιο πικάντικες με αυτή τη σειρά.

Τα Scotch bonnet πρωταγωνιστούν σε πολλά από τα εμβληματικά πιάτα του νησιού, όπως ψάρι escovitch, σούπα σε κατσαρόλα με πιπεριά και κατσίκι με κάρυ.

Αλλά μπορείτε να τα αναγνωρίσετε περισσότερο από το πανταχού «παρών» κάπνισμα κοτόπουλου και χοιρινού κρέατος, παντού από το Montego Bay μέχρι το Boston Bay, όπου το κρέας που παρασκευάζεται με την πιπεράτη μαρινάδα μαγειρεύεται με τον παραδοσιακό τρόπο, πάνω στα κάρβουνα από ξύλο pimento (χρησιμοποιούνται και τα μούρα μπαχάρι του δέντρου στη μαρινάδα).

Ayam betutu, Ινδονησία

Δημοφιλές στα νησιά Μπαλί και Λομπόκ της Ινδονησίας, συγκεκριμένα, ολόκληρο αυτό το πιάτο με κοτόπουλο είναι γεμιστό με μια έντονα αρωματική πάστα μπαχαρικών (betutu) που συνήθως περιλαμβάνει ένα μείγμα από φρέσκες καυτερές πιπεριές τσίλι, galangal (μια ρίζα που σχετίζεται με το τζίντζερ), Candlenuts (προέρχονται από τους σπόρους του δέντρου Kukui, εγγενές στη Χαβάη και σε άλλες τροπικές περιοχές), ασκαλώνια, σκόρδο, κουρκουμά και πάστα γαρίδας, μεταξύ άλλων συστατικών.

Στη συνέχεια, το κοτόπουλο τυλίγεται σε φύλλα μπανάνας και μαγειρεύεται στον ατμό, αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερο τα αρωματικά και αρωματίζοντας το κοτόπουλο στο μέγιστο.

Το καλύτερο κοινόχρηστο γεύμα, το ayam betutu, παρουσιάζεται συχνά σε θρησκευτικές τελετές στο Μπαλί, αλλά θα το βρείτε και σε εστιατόρια που ειδικεύονται σε αυτό σε όλα τα νησιά.

Φτερούγες κοτόπουλου Buffalo, Ηνωμένες Πολιτείες

Οι φτερούγες κοτόπουλου από μπύρα και βουβάλι είναι τόσο αμερικανικές όσο και τα χάμπουργκερ. Και αν δεν τα τρώτε μαζί με ένα σωρό μπαστουνάκια σέλινου και μια σάλτσα ραμέκιν -παραδοσιακό ντιπ με μπλε τυρί- χάνετε τη μισή εικόνα.

Πρόκειται για ένα βασικό πιάτο σε αλυσίδες εστιατορίων, όπως το Buffalo Wild Wings αλλά και σε πιο εκλεπτυσμένα εστιατόρια από την Αλάσκα έως το Maine. Τα «φτερά» είναι στην πραγματικότητα μέρη των φτερών πουλερικών που ονομάζονται drumettes και wingettes, τα οποία έχουν το περισσότερο κρέας.

Τα φτερά Buffalo, που λέγεται ότι εφευρέθηκαν σε ένα μπαρ στο Buffalo της Νέας Υόρκης το 1964, είναι από τα πιο πικάντικα παρασκευάσματα (άλλες δημοφιλείς παραλλαγές περιλαμβάνουν τα φτερά teriyaki και τα φτερά σκόρδου με μέλι).

Κάντε τα όσο φλογερά θέλετε χρησιμοποιώντας μια σάλτσα που περιλαμβάνει πιπέρι καγιέν, βούτυρο, ξύδι, σκόνη σκόρδου και σάλτσα Worcestershire.

Γαρίδες aguachiles, Μεξικό

Παρόμοιο με το ceviche, αλλά με πιο περιεκτική γεύση, αυτό το πιάτο με ωμές μαριναρισμένες γαρίδες από τη δυτική πολιτεία Sinaloa του Μεξικού (και ένα βασικό προϊόν κατά μήκος της χερσονήσου Baja, επίσης) έχει τόσο καλή γεύση, όσο και η εικόνα του.

Οι μικροσκοπικές αλλά ισχυρές πιπεριές chiltepín (μοιάζουν με λαμπερά μικρά μούρα), που καλλιεργούνται σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό, κάνουν την πικάντικη μαγεία να μεταμορφώνει τις γαρίδες aguachiles (σημαίνει «πιπερόνερο»). Εάν δεν μπορείτε να τις βρείτε, οι πιπεριές serrano και jalapeño φέρνουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Μαρινάρετε τις ωμές γαρίδες με υλικά όπως χυμό λάιμ, κόλιαντρο, κόκκινο κρεμμύδι και αγγούρι και απολαύστε με τραγανές τοστάδες.

Pad ka Prao, Ταϊλάνδη

Ένα εξαιρετικό πιάτο όταν θέλετε κάτι χορταστικό, το pad ka prao είναι βασικό φαγητό στην Ταϊλάνδη, όπου θα το βρείτε σε προσφορά στους πάγκους του δρόμου και σε εστιατόρια παντού, από την Μπανγκόκ μέχρι τα νησιά.

Θεωρείται το ταϊλανδέζικο ισοδύναμο ενός σάντουιτς ή ενός μπιφτεκιού. Το πιάτο είναι ένα μείγμα από κιμά χοιρινού κρέατος, πικάντικες πιπεριές τσίλι Ταϊλάνδης και ιερό βασιλικό και μπορείτε να το παραγγείλετε όσο πικάντικο θέλετε. Πολλοί ντόπιοι πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να γαρνίρεται με ένα τηγανητό αυγό με έναν κρόκο.

Βοδινό rendang, Ινδονησία και Μαλαισία

Ένα φλογερό αγαπημένο πιάτο που προέρχεται από τη Δυτική Σουμάτρα, οι εκδοχές του βοείου κρέατος rendang είναι δημοφιλείς και στις γειτονικές χώρες της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένης της Μαλαισίας και του Μπρουνέι, καθώς και στις Φιλιππίνες.

Αυτό το γευστικό ξηρό πιάτο κάρυ απαιτεί τα φύλλα kaffir lime, το γάλα καρύδας, τον αστεροειδή γλυκάνισο και το κόκκινο τσίλι, μεταξύ άλλων μπαχαρικών, για να προσφέρουν την πολυπλοκότητά του. Συχνά παρουσιάζεται στους επισκέπτες και σερβίρεται κατά τη διάρκεια εορταστικών εκδηλώσεων.

Dakdoritang, Νότια Κορέα

Το πιάτο kimchi με λάχανο που έχει υποστεί ζύμωση μπορεί να είναι το πικάντικο κορεάτικο πιάτο που σας έρχεται πρώτα στο μυαλό, αλλά όταν θέλετε λίγη επιπλέον ώθηση, το Dakdoritang θα σας αποζημιώσει.

Άνετο φαγητό στο μέγιστο, το στιφάδο κοτόπουλου διπλασιάζει την πικάντικη του γεύση με δόσεις gochugaru (κορεάτικη σκόνη τσίλι) και gochujang (κορεάτικη πάστα τσίλι) ανακατεμένα με κρασί ρυζιού, σάλτσα σόγιας, σκόρδο, τζίντζερ και σησαμέλαιο σε σάλτσα κοκκινιστού που γεμίζει με γεύση τα κομμάτια κοτόπουλου με κόκαλα. Σερβίρεται συχνά με καρότα, κρεμμύδια και πατάτες.

Phaal Curry, Μπέρμιγχαμ, Αγγλία (μέσω Μπαγκλαντές)

Αυτό το βρετανο-ασιατικό κάρυ με βάση την ντομάτα, που εφευρέθηκε στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας από Βρετανούς εστιάτορες από το Μπαγκλαντές, πιστεύεται ότι είναι ένα από τα πιο πικάντικα πιάτα κάρυ στον κόσμο.

«Συνήθως η σάλτσα έχει βάση ντομάτας με τζίντζερ, σπόρους μάραθου και άφθονες ποσότητες τσίλι, χαμπανέρο ή Scotch bonnet πιπεριές», λέει ο Ινδός συγγραφέας Saurav Dutt.

Έως και 10 τύποι πιπεριών μπορεί να βρουν τον δρόμο τους προς το phaal curry, εξηγεί, συμπεριλαμβανομένων των chiles bird’s eye chiles και του bhut jolokia (γνωστό και ως ghost pepper, μια από τις πιο καυτερές πιπεριές στον κόσμο, που φτάνει μέχρι και τα 1000000 scoville ). Ακόμα πιο καυτερό από το vindaloo, αυτό το πιάτο θα φλογίσει το στόμα σας.

Penne all’arrabbiata, Ιταλία

Το όνομα αυτού του κλασικού ρωμαϊκού πιάτου ζυμαρικών σας δίνει μια ιδέα για το τι να περιμένετε. «Arrabbiata» σημαίνει «θυμωμένος» στα ιταλικά. Και το penne all’arrabbiata συνδυάζει τα σχετικά απλά ζυμαρικά πέννες με πύρινες γεύσεις στη σάλτσα (sugo all’arrabbiata) η οποία περιχύνεται επάνω τους.

«Το peperoncino (κόκκινο πιπέρι τσίλι) είναι αυτό που κάνει αυτή τη σάλτσα “θυμωμένη” (arrabbiata) ή πικάντικη», δήλωσε ο Chris MacLean της Open Tuesday Wines.

Για να τιθασεύσετε τις «θυμωμένες» πιπεριές σε αυτό το πιάτο, με βάση το σκόρδο και την ντομάτα με ένα καλό ποτήρι κόκκινο κρασί, ο MacLean συμβουλεύει να συνδυάσετε penne all’arrabbiata με ένα Cesanese, επίσης από την περιοχή του Λάτσιο της Ρώμης, γνωστό για τις γεύσεις τραγανών φρούτων και τις ελαφριές τανίνες.

«Ένα κρασί που είναι βαρύ σε δρυς ή αλκοόλ θα ανέβαζε τη θερμότητα (στο πιάτο) στο στόμα σας και θα καθιστούσε το κρασί άγευστο», προειδοποιεί.

Κοτόπουλο Chettinad, Ινδία

«Υπάρχει ένα ρητό στη Νότια Ινδία που λέει ότι είσαι τυχερός που «τρώτε σαν Τσέτιαρ», λέει ο Ντατ, αναφερόμενος στην κοινότητα που μιλούν τα Ταμίλ στη νότια πολιτεία Ταμίλ Ναντού της Ινδίας η οποία πιστώνεται τη δημιουργία αυτού του πικάντικου πιάτου.

«Όπως αυτό το πιάτο με κοτόπουλο, τα παραδοσιακά πιάτα Chettinad χρησιμοποιούσαν κυρίως μπαχαρικά τοπικής προέλευσης, όπως αστεροειδή γλυκάνισο, πιπέρι, kalpasi (λουλούδι) και marati mokku (αποξηραμένα λουλούδια)», λέει.

Τα κομμάτια κοτόπουλου σιγοβράζονται σε ένα μείγμα από ψητά μπαχαρικά και καρύδα και παραδοσιακά σερβίρεται με ρύζι στον ατμό ή τις λεπτές τηγανίτες της Νότιας Ινδίας που ονομάζονται dosa, τηγανητό chapati ή naan.

Doro wat, Αιθιοπία

Το πύρινο αιθιοπικό μείγμα μπαχαρικών που ονομάζεται berbere –αρωματικό με πιπεριές τσίλι, βασιλικό, κάρδαμο, σκόρδο και τζίντζερ– είναι καθοριστικό για τη χορωδία γεύσης που χαρακτηρίζει το Doro wat, το πολύ αγαπημένο πικάντικο στιφάδο της Αιθιοπίας.

Γεμισμένο με βραστά αυγά, το πιάτο βρίσκει σχεδόν πάντα μια θέση στο τραπέζι κατά τη διάρκεια γάμων, θρησκευτικών εορτών και άλλων ειδικών περιστάσεων και οικογενειακών συγκεντρώσεων.
Εάν προσκληθείτε να το δοκιμάσετε στην Αιθιοπία σε μια τέτοια εκδήλωση, θεωρήστε τον εαυτό σας πολύ τυχερό.

Mapo tofu, Κίνα

Οι κόκκοι πιπεριού Σετσουάν που μουδιάζουν το στόμα προκαλούν τη χαρακτηριστική γεύση σε αυτό το δημοφιλές πιάτο από την επαρχία Σιτσουάν της Κίνας, το οποίο αναμιγνύει κομμάτια τόφου με κιμά (χοιρινό ή βοδινό) και μια πικάντικη ζυμωμένη πάστα φασολιών που ονομάζεται doubanjiang.

Το φλογερό κόκκινο χρώμα του Mapo tofu μπορεί επίσης να είναι μια προειδοποίηση για τους αμύητους –η καθοριστική γεύση της κουζίνας του Σετσουάν, μαλά, έχει μια αναισθητική επίδραση στο στόμα που ονομάζεται παραισθησία την οποία οι άνθρωποι τείνουν να αγαπούν ή να μισούν.

Vindaloo, Ινδία

Ένα πιάτο με πορτογαλική επιρροή από τη νοτιοδυτική πολιτεία Γκόα της Ινδίας, το vindaloo δεν προοριζόταν αρχικά να είναι πικάντικο, λέει ο Dutt. «Αρχικά περιείχε χοιρινό κρέας, πατάτες (aloo) και ξύδι (vin), δίνοντάς σου το όνομα», λέει.

Αλλά όταν το πιάτο εξήχθη σε ινδικά εστιατόρια στο Ηνωμένο Βασίλειο που διοικούνταν κυρίως από μουσουλμάνους μπαγκλαντεσιανούς σεφ, λέει ο Dutt, το χοιρινό αντικαταστάθηκε με βοδινό, κοτόπουλο ή αρνί και το πιάτο εξελίχθηκε σε ένα γευστικό πικάντικο και καυτερό πιάτο με κάρυ.

Οι νιφάδες ghost peppers και οι Scotch bonnet είναι από τις πιπεριές που δίνουν στο πιάτο την καυτερή του γεύση.

Αλλά στην Γκόα μπορείτε ακόμα να βρείτε εκδοχές του πιάτου που ταλαντεύονται περισσότερο από την πλευρά των πιο ήπιων μπαχαρικών, όπως η κανέλα και το κάρδαμο.

Mafé, Σενεγάλη

Οι Σενεγαλέζοι μάγειρες είναι επίσης μεγάλοι θαυμαστές των Scotch bonnet, που ονομάστηκαν έτσι λόγω της ομοιότητάς τους με το σκωτσέζικο καπέλο tam o’ shanter.

Και η μπαχαρική συνεισφορά τους χρησιμοποιείται άφθονα σε ένα από τα αγαπημένα πιάτα της δυτικής αφρικανικής χώρας που ονομάζεται mafé, μαζί με την πικάντικη ντομάτα και το φιστίκι ή το στιφάδο με βάση το φιστίκι.

Συνήθως παρασκευάζεται με βόειο κρέας, αρνί ή κοτόπουλο, το στιφάδο γίνεται ακόμα πιο πλούσιο με πατάτες, καρότα και άλλα λαχανικά. Το Mafé είναι δημοφιλές και σε άλλες χώρες της Δυτικής Αφρικής, συμπεριλαμβανομένου του Μάλι και της Γκάμπια, και μπορεί επίσης να παρασκευαστεί χωρίς κρέας.

Τσίλι, Ηνωμένες Πολιτείες

Συνώνυμο με το να παρακολουθείς το Super Bowl ή να χαζεύεις μια κρύα νύχτα, το τσίλι είναι ένα πικάντικο αμερικανικό δημοφιλές προϊόν, όπου μπορείς να ρυθμίσεις το βαθμό καψίματος όσο θέλεις.

Υπάρχουν βασικά δύο αγνές μορφές αμερικανικού τσίλι –με ή χωρίς φασόλια (συνήθως κόκκινα φασόλια)– λέει ο σεφ Julian Gonzalez της Sawmill Market στο Αλμπουκέρκη του Νέου Μεξικού.

Στο Τέξας, εξηγεί, το τσίλι παραδοσιακά δεν έχει φασόλια, κάτι που δίνει έμφαση στα μπαχαρικά και τα τσίλι που χρησιμοποιούνται για να το αρωματίσουν, και ακολουθεί αυτή την προσέγγιση ο ίδιος.

«Παραδοσιακά το τσίλι είναι καρυκευμένο με σκόνη τσίλι, κύμινο και πάπρικα», λέει ο Gonzalez. Από εκεί και πέρα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα υλικά για να κάνετε τη συνταγή σας μοναδική. Η προσθήκη πιπεριού καγιέν είναι ένας τρόπος για να αυξήσετε τη «φωτιά».

Και ένα tip: Αν θέλετε κάπως να ισορροπήσετε την καυτερή γεύση ή νιώθετε ότι δεν αντέχετε άλλο, τότε μην πιείτε νερό. Το ιδανικό είναι να έχετε μία σάλτσα γιαουρτιού στο τραπέζι και να φάτε λίγη και θα νιώσετε αμέσως καλύτερα για να συνεχίσετε το «κάψιμο».