Το ρυζόγαλο αποτελεί ένα ένα γλυκό από αυτά που ξυπνούν τις παιδικές μας αναμνήσεις και μας θυμίζουν τις σπιτικές λιχουδιές που πάντα βρίσκαμε στο σπίτι της γιαγιάς μας. Αν πετύχει μάλιστα η συνταγή τότε θα ξεχάσεις άλλα παραδοσιακά γλυκά όπως τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες
Αναμφίβολα, το ρυζόγαλο φούρνου είναι η πιο λαχταριστή παραλλαγή σε αυτό το γλυκό, και θεωρείται η ανατολική εκδοχή της κλασικής κρεμ μπρουλέ.
Στο Intronews, μετά από έρευνα στο διαδίκτυο επιλέξαμε τη συνταγή για ρυζόγαλο της Αργυρούς Μπαρμπαρίγου που είναι τόσο απλή και γρήγορη, που σίγουρα δεν θα αποτύχει να την κάνει ακόμα και αυτός που δεν έχει βράσει ένα αυγό στη ζωή του.
Το μυστικό για ένα άριστο ρυζόγαλο κρύβεται στην ποιότητα του γάλακτος και του βουτύρου, οπότε φροντίστε να επιλέξετε τα καλύτερα υλικά και να θυμάστε – όσο πιο πλούσια και λιπαρά, τόσο πιο νόστιμο. Είναι ένα γλυκό που απολαμβάνεις είτε ζεστό είτε κρύο, και το καλύτερο είναι ότι χρησιμοποιεί υλικά που συνήθως έχεις ήδη στην κουζίνα σου.
Υλικά για ένα τόσο νοσταλγικό γλυκό
– 200 γραμ. ρύζι
-1½ φλ. νερό
-1 λίτρο κρύο γάλα
-2 κ. σ. νισεστέ ή κορν φλάουρ
-100 γραμ. ζάχαρη
-λίγη μαστίχα
-2 κρόκους αυγών
Εκτέλεση συνταγής
-Βράζουμε το νερό και ρίχνουμε μέσα το ρύζι.
-Αφού τραβήξει καλά το νερό του, το ανακατεύουμε με το γάλα και προσθέτουμε το νισεστέ διαλυμένο σε κρύο νερό μαζί με τη μαστίχα.
-Προσθέτουμε και τη ζάχαρη και τα αφήνουμε να βράσουν για 2΄- 3΄ ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.
-Στη συνέχεια χτυπάμε τους κρόκους των αυγών με 2-3 κουταλιές κρύο γάλα.
-Στο χλιαρό μείγμα προσθέτοντας σιγά σιγά λίγο ρυζόγαλο και στη συνέχεια το ενσωματώνουμε στο υπόλοιπο μείγμα.
-Αδειάζουμε το ρυζόγαλο σε ένα πυράντοχο σκεύος, τοποθετημένο σε ταψί με κρύο νερό.
-Το βάζουμε στο πυρωμένο γκριλ μέχρι να σχηματιστεί μια πολύ σκούρα κρούστα από πάνω (προσοχή να μην καεί).
-Σερβίρουμε το ρυζόγαλο κρύο και πάντα προσθέτουμε κανέλα πριν το φάμε.
-Μια ακόμη ενδιαφέρουσα εκδοχή είναι το vegan ρυζόγαλo.
Λίγα μαθήματα ιστορίας
Το ρυζόγαλο είναι ένα αγαπημένο γλυκό, που αποτελεί σύμβολο αθωότητας, τρυφερότητας και θρεπτικής γεύσης, ενώ είναι ταυτόχρονα θεϊκά νόστιμο. Στην ουσία, πρόκειται για ένα απλό γλύκισμα, όπου τρία βασικά «λευκά» υλικά συνδυάζονται με αρμονία: το ρύζι, το νισεστέ ή το ρυζάλευρο και το γάλα. Είναι ένα έδεσμα που απολαμβάνεται εδώ και αιώνες από διάφορους πολιτισμούς, με τις ρίζες του να εντοπίζονται σε χυλούς με σπόρους που εμφανίστηκαν στη Μέση Ανατολή.
Οι πρώτες αναφορές για το ρυζόγαλο βρίσκονται σε ιατρικά κείμενα της εποχής, και όχι σε μαγειρικά βιβλία, όπου αναφέρεται κυρίως για την εύκολη πέψη και τη θεραπεία στομαχικών παθήσεων. Στην Αμερική του 19ου αιώνα, μια πουτίγκα από αραρούτη και ταπιόκα «συνταγογραφούνταν» για τον ίδιο σκοπό.
Το ρυζόγαλο προέρχεται από παλαιότερους χυλούς με ρύζι που χρονολογούνται από την εποχή των Ρωμαίων, όταν χρησιμοποιούνταν κυρίως ως φάρμακο για να ανακουφίζουν από στομαχικές διαταραχές. Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, υπήρχαν συνταγές για χυλούς με ρύζι, όπου το ρύζι βραζόταν μέχρι να μαλακώσει και στη συνέχεια συνδυαζόταν με γάλα αμυγδάλου ή αγελαδινό, ή ακόμη και με ζαχαρούχο γάλα. Το ρύζι εκείνη την εποχή ήταν ακριβό εισαγόμενο προϊόν, και τα πιάτα που παρασκευάζονταν με αυτό θεωρούνταν πολυτελή και προορίζονταν για τους ευκατάστατους.
Οι πρώτες συνταγές για ρυζόγαλο φούρνου άρχισαν να εμφανίζονται τον 17ο αιώνα και συνήθως περιλάμβαναν περίπλοκες διαδικασίες. Το μοσχοκάρυδο παρέμεινε ένα βασικό συστατικό ακόμη και στις σύγχρονες συνταγές. Σήμερα, οι συνταγές για ρυζόγαλο έχουν απλοποιηθεί, συχνά χωρίς την προσθήκη αυγών ή λιπαρών, και θεωρείται πια μια απλή βρεφική τροφή. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζει να έχει πιστούς λάτρεις.
Οι Βόρειοι Ιταλοί ισχυρίζονται ότι είναι οι κυρίαρχοι στην κατανάλωση ρυζιού, αν και στην πραγματικότητα το ρύζι έφτασε στην Ευρώπη για πρώτη φορά μέσω της Αραβοκρατούμενης Ισπανίας και Σικελίας. Οι Ρωμαίοι γνώριζαν το ρύζι μόνο ως ένα πολύ ακριβό αγαθό, το οποίο εισαγόταν σε μικρές ποσότητες από την Ινδία για ιατρικούς σκοπούς.
*Photo Credit: Shutterstock
